ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမွဳ ေလွ်ာ့ခ်ေရး မူ၀ါဒမ်ား

ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမွဳ ေလွ်ာ့ခ်ေရးအတြက္ စီးပြားေရး တိုးတက္မွဳ (economic growth) ဟာ လိုအပ္ခ်က္တရပ္ ဆိုတာကို ေဘာဂေဗဒ ပညာရွင္ အမ်ားစုက လက္ခံထားၾကပါတယ္။ သို႔ေပမယ့္ စီးပြားေရးတိုးတက္မွဳ ျဖစ္ထြန္းလာတာနဲ႕အညီ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးသူမ်ားရဲ႕ ၀င္ေငြတိုးတက္လာမွဳလဲ ရွိႏိုင္ဖို႕ လိုအပ္ပါတယ္။ အခ်ိဳ႕ႏိုင္ငံမ်ားမွာ စီးပြားေရး တိုးတက္မွဳႏွဳန္း (economic growth rate) ျမင့္တက္လာေပမယ့္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးသူမ်ားရဲ႕ ၀င္ေငြတိုးတက္လာျခင္းမရွိပဲ၊ ခ်မ္းသာသူမ်ားရဲ႕ ၀င္ေငြကသာ တစထက္တစ ပိုမိုမ်ားျပားလာတတ္တာေတြ ရွိပါတယ္။ ဒီလို အေျခအေနေတြ ျဖစ္ပြားလာတဲ့အခါ စီးပြားေရးတိုးတက္မွဳဟာ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးသူမ်ားအတြက္ ဦးစားေပးေသာ တိုးတက္မွဳ (pro-poor growth) ျဖစ္လာဖို႕အတြက္ မူ၀ါဒေရးရာ ျပင္ဆင္ညွိႏွိဳင္းမွဳေတြ ျပဳလုပ္ဖို႕ လိုအပ္ပါတယ္။



(၂၀၀၂) ခုႏွစ္မွာ ေဘာဂေဗဒပညာရွင္ David Dollar နဲ႕ Aart Kraay တို႕က “Growth is Good for the Poor” ဆိုတဲ့ သုေတသန စာတမ္းကို သံုးသပ္ေရးသားခဲ့ၾကပါတယ္။ ႏိုင္ငံေပါင္း (၁၃၇) ႏိုင္ငံက ဆင္းရဲႏြမ္းပါးသူမ်ားရဲ႕ (၁၉၅၀) ခုႏွစ္မွ (၁၉၉၉) ခုႏွစ္ အထိ ကာလအတြင္း ၀င္ေငြမ်ား၊ တိုင္းျပည္ရဲ႕ စီးပြားေရး တိုးတက္မွဳႏွဳန္း၊ တဦးခ်င္း၀င္ေငြ စတာေတြအေပၚမွာ အေျခခံျပီး ေလ့လာသံုးသပ္ခ်က္အရ ပ်မ္းမွ်၀င္ေငြ (average income) ျမင့္တက္လာေရးကို လုပ္ေဆာင္တဲ့ မူ၀ါဒေတြဟာ ေအာင္ျမင္ေသာ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမွဳ ေလွ်ာ့ခ်ေရးဆိုင္ရာ မဟာဗ်ဴဟာမ်ားရဲ႕ အသက္ေသြးေၾကာျဖစ္ေၾကာင္း ေတြ႕ရွိခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒီမူ၀ါဒေတြထဲမွာ စီးပြားေရးတိုးတက္မွဳကို ဦးတည္ေသာ မူ၀ါဒမ်ား (growth-oriented policies) မ်ားအျပင္၊ ပညာေရးက႑ ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္ေရး၊ က်န္းမာေရးက႑ ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္ေရး စတဲ့ မူ၀ါဒမ်ားပါ၀င္ပါတယ္။

ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမွဳေလွ်ာ့ခ်ေရး မူ၀ါဒေတြနဲ႕ ပတ္သက္ျပီး ကမၻာ့ဘဏ္က က႑ (၃) ရပ္ ခြဲျခားေဖာ္ျပထားပါတယ္။ ပထမက႑ကေတာ့ အခြင့္အလမ္းမ်ား (opportunities) ဆိုင္ရာ မူ၀ါဒေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမွဳသံသရာက ရုန္းထြက္ႏိုင္ဖို႕အတြက္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးသူေတြဆီမွာ ရုပ္၀တၳဳဆိုင္ရာ အခြင့္အလမ္းမ်ား (material opportunities) ျဖစ္တဲ့ အလုပ္အကိုင္အခြင့္အလမ္း၊ အေၾကြးရယူသံုးစြဲႏိုင္မွဳ အခြင့္အလမ္း၊ ထုတ္ကုန္မ်ား ေရာင္းခ်ရန္ ေစ်းကြက္အခြင့္အလမ္း၊ ေကာင္းမြန္ေသာ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး အခြင့္အလမ္း၊ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားသံုးစြဲႏိုင္မွဳ အခြင့္အလမ္း စတာေတြအျပင္ ပညာသင္ၾကားႏိုင္မွဳ အခြင့္အလမ္း၊ က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္မွဳ အခြင့္အလမ္း၊ သန္႕ရွင္းေသာေရ ရရွိသံုးစြဲႏိုင္မွဳ အခြင့္အလမ္း စတာေတြ ရွိဖို႕ လိုအပ္ပါတယ္။

အခြင့္အလမ္းမ်ား တိုးတက္ေကာင္းမြန္လာေစေရးအတြက္ စီးပြားေရးတိုးတက္မွဳ လိုအပ္ျပီး၊ စီးပြားေရး တိုးတက္မွဳအတြက္ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံဖို႕ လိုအပ္ပါတယ္။ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမွဳဆိုရာမွာ လူတဦးခ်င္းျဖစ္ေစ၊ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းအလိုက္ျဖစ္ေစ၊ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းစုၾကီးမ်ားအေနျဖင့္ ျဖစ္ေစ ပရိုက္ဗိတ္ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမွဳ (private investment) အားေကာင္းဖို႕လိုအပ္ပါတယ္။ သို႔မွသာ အလုပ္အကိုင္အခြင့္အလမ္းမ်ား တိုးတက္မ်ားျပားလာျပီး၊ labour income တက္လာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ပရိုက္ဗိတ္ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမွဳ အားေကာင္းလာဖို႕အတြက္ တိုင္းျပည္မွာ ေကာင္းမြန္ေသာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္ (good governance)၊ တည္ျငိမ္ေသာ ရင္းႏီွးျမွဳပ္ႏွံမွဳဆိုင္ရာ စည္းမ်ဥ္းမ်ား (stable investment rules) နဲက ေကာင္းမြန္အသံုးက်ေသာ ဘ႑ာေရး စနစ္ (sound financial system) ေတြ ရွိဖို႕ လိုအပ္ပါတယ္။ ဒီလိုအေျခအေနေတြ ရွိလာဖို႕အတြက္က အစိုးရအုပ္ခ်ဳပ္ေရး ေကာင္းမြန္မွု၊ ညံ့ဖ်င္းမွဳ အေပၚမွာ မူတည္ပါတယ္။

ႏိုင္ငံေတာ္ဟာ ပရိုက္ဗိတ္ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမွဳကို အားေကာင္းေစမယ့္ အေျခအေနေတြ ေဖာ္ေဆာင္ေပးဖို႕ တာ၀န္ရွိသလို၊ public investment ျပဳလုပ္ဖို႕အတြက္လဲ တာ၀န္ရွိပါတယ္။ Public investment လုပ္ရမယ့္ က႑ေတြကေတာ့ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး တိုးတက္ေကာင္းမြန္ေရး၊ စာတိုက္၊ ေၾကးနန္းႏွင့္ အင္တာနက္ ဆက္သြယ္ေရး တိုးျမွင့္ေရး၊ ပညာေရးက႑ ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္ေရး စတာေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အခ်ိဳ႕ႏိုင္ငံေတြမွာ ပညာေရးက႑ ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္ေရးဆိုတာကို အသိဥာဏ္ပညာထက္ ေက်ာင္းအေရအတြက္ တိုးတက္ေရး၊ ဘြဲ႕ရသူအေရအတြက္ မ်ားျပားေရးစတဲ့ အေရအတြက္ ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္ေရးကို ဦးစားေပးလုပ္ေလ့ရွိပါတယ္။ အေရအတြက္သာမက အရည္အခ်င္း တိုးတက္ျမင့္မားေရးကိုပါ ဦးတည္ေဆာင္ရြက္ဖို႕ လိုအပ္ပါတယ္။

ဆင္းရဲႏြမ္းပါးသူမ်ားရဲ႕ အခြင့္အလမ္းမ်ား တိုးတက္လာေရးအတြက္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးေသာ မိသားစုမ်ားမွ ေပါက္ဖြားလာေသာ ကေလးမ်ား ပညာသင္ဆုမ်ား ရရွိေရး၊ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးသူမ်ား အခမဲ့ က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္ခြင့္ ရရွိေရး၊ လူမွဳအေျချပဳ တန္းတူညီမွ်ျခင္း မရွိသည့္ အေတြးအေခၚမ်ားကို ဖယ္ရွားေရး၊ ျပည္သူ႕၀န္ေဆာင္မွဳမ်ားတြင္ လူမ်ိဳးေရး ခြဲျခားဆက္ဆံမွဳမ်ားကို ဖယ္ရွားေရး စတာေတြကို ေဆာင္ရြက္ဖို႕ လိုအပ္ပါတယ္။ လူမ်ိဳးေရးခြဲျခားဆက္ဆံမွဳေၾကာင့္ လူမ်ိဳးေရးဆိုင္ရာ ပဋိပကၡေတြကေန ျပည္တြင္းစစ္ကို ျဖစ္ပြားသြားေစတတ္ျပီး၊ ျပည္တြင္းစစ္ဟာ စီးပြားေရးဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္မွဳကို ေႏွာင့္ေႏွးေစတဲ့ အတြက္ တိုင္းျပည္တြင္းမွာ လူမ်ိဳးေရး ခြဲျခားဆက္ဆံမွဳေတြ မရွိေအာင္ ၾကိဳးပမ္းဖို႕ အေရးၾကီးပါတယ္။



ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမွဳ ေလွ်ာ့ခ်ေရးနဲ႕ ပတ္သက္ျ႔ပီး ကမၻာ့ဘဏ္က ခ်မွတ္ထားတဲ့ ဒုတိယက႑ကေတာ့ empowerment ျဖစ္ပါတယ္။ လူမွဳေရးအတားအဆီးမ်ားနဲ႕ အင္စတီက်ဴးရွင္းဆိုင္ရာ အတားအဆီးမ်ားေၾကာင့္ မူ၀ါဒခ်မွတ္ေရးျဖစ္စဥ္ (policy making process) မွာ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးသူေတြကို ကိုယ္စားျပဳမွဳ အားနည္းခ်က္ေတြ ရွိတတ္ပါတယ္။ empowerment ဆိုတာမွာ သတင္းအခ်က္အလက္မ်ားကို သိရွိရယူႏိုင္ျခင္း (access to information)၊ inclusion and participation ၊ တာ၀န္ခံမွဳ (accountability) နဲ႕ နယ္ေျမေဒသအလိုက္ ဖြဲ႕စည္းတည္ေထာင္မွဳ စြမ္းရည္ (local organizational capacity) စတဲ့ အခ်က္အလက္ ေလးမ်ိဳးပါ၀င္ပါတယ္။

ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕ အင္စတီက်ဳးရွင္း အားလံုးဟာ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးသူမ်ားအေပၚ တာ၀န္ခံမွဳ ရွိဖို႕ လိုအပ္ပါတယ္။ တာ၀န္ခံမွဳ ရွိဖို႕အတြက္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးသူေတြမွာ သတင္းအခ်က္အလက္ေတြကို သိရွိနားလည္ဖို႕ လိုအပ္ပါတယ္။ ဒီလို နားလည္သိရွိမွလဲ မူ၀ါဒေရးရာ ခ်မွတ္အေကာင္အထည္ေဖာ္မွဳေတြမွာ တက္တက္ၾကြၾကြ ပူးေပါင္းပါ၀င္လာၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလို ပူးေပါင္း ပါ၀င္လာၾကျခင္းအားျဖင့္ လူမွဳအရင္းအႏွီး (social capital) ျမင့္တက္လာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ လူမွဳအရင္းအႏွီး ျမင့္တက္ လာတာနဲ႕အမွ် လူမွဳအင္စတီက်ဴးရွင္း အားေကာင္းလာႏိုင္ပါတယ္။ လူမွဳအင္စတီက်ဴးရွင္း အားေကာင္းမွဳဟာ ဆင္းရဲ ႏြမ္းပါးမွဳ အစီအစဥ္ဒီဇိုင္းမ်ားနဲ႕ အေကာင္အထည္ေဖာ္ေဆာင္မွဳမ်ား ပိုမိုထိေရာက္မွဳ ရွိေစတဲ့အတြက္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမွဳ ေလွ်ာ့ခ်ေရးကို အေထာက္အကူျပဳလာပါတယ္။

သတင္းအခ်က္အလက္မ်ား ရယူႏိုင္မွဳ ျမင့္မားလာေရးအတြက္ စာနယ္ဇင္းနဲ႕ သတင္းမီဒီယာေတြရဲ႕ အခန္းက႑ တိုးျမင့္လာဖို႕ လိုအပ္ပါတယ္။ သဘာ၀ေဘးအႏၱရာယ္ေတြ ၾကံဳေတြ႕ခ်ိန္မွာ လြတ္လပ္စြာ သတင္းစာထုတ္ေ၀မွဳ အားေကာင္းတဲ့ ႏိုင္ငံေတြက ကယ္ဆယ္ေရး လုပ္ငန္းေတြဟာ ပိုျပီး ထိေရာက္မွဳရွိေၾကာင္း ပညာရွင္မ်ားက ေလ့လာေတြ႕ရွိ ခဲ့ၾကပါတယ္။ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မွဳ အားေကာင္းလာေစဖို႕အတြက္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ား ခ်မွတ္မွဳနဲ႕ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ေဆာင္ခ်က္ေတြကို ေစာင့္ၾကည့္ေလ့လာမွဳေတြမွာ ပြင့္လင္းျမင္သာျပီး၊ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္၍ ရေသာ democratic mechanisms ေတြ ရွိဖို႕ လိုအပ္ပါတယ္။

တာ၀န္ခံမွဳ အားေကာင္းလာေစဖို႕အတြက္ အစိုးရရဲ႕ ဘတ္ဂ်က္ခြဲေ၀သံုးစြဲမွဳဆိုင္ရာ သတင္းအခ်က္အလက္ စာအုပ္မ်ား ရိုက္ႏွိပ္ထုတ္ေ၀ျဖန္႕ျဖဴးျခင္း၊ ျပည္သူ႕ေရးရာဌာနမ်ားရဲ႕ လုပ္ငန္းေဆာင္တာမ်ားကို ေလ့လာအကဲျဖတ္ႏိုင္ေသာ Institutional and Governance Reviews မ်ား ထုတ္ေ၀ျခင္း၊ အစိုးရ၀န္ေဆာင္မွဳမ်ားရဲ႕ အရည္အေသြးနဲ႕ လုပ္ေဆာင္ရည္ေပၚမွာ ျပည္သူလူထုရဲ႕ အေတြးအျမင္ေတြကို ေဖာ္ျပေပးႏိုင္တဲ့ Citizen Report Cards မ်ား ျဖန္႕ျဖဴးျခင္း၊ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမွဳ လမ္းျပေျမပံုမ်ား (Investment Roadmaps) မ်ား ခ်မွတ္ေရးဆြဲျခင္း၊ focus groups နဲ႕ အင္တာဗ်ဴးမ်ားကို အသံုးျပဳျပီး Participatory Poverty Assessments မ်ား ျပဳလုပ္ျခင္း စတာေတြနဲ႕ ပတ္သက္တဲ့ မူ၀ါဒေတြ၊ စီမံခ်က္ေတြကို အေကာင္ အထည္ေဖာ္ေလ့ရွိၾကပါတယ္။ ဖြဲ႕စည္းတည္ေထာင္မွဳစြမ္းရည္ေတြ ျမင့္မားလာေရးအတြက္ လူ႕အဖြဲ႕အစည္း ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္မွဳ အားေကာင္းလာေစေရး၊ က်ားမတန္းတူညီမွ်မွဳရွိေရး၊ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးသူမ်ားရဲ႕ လူမွဳအရင္းအႏွီး တိုးတက္လာေစရန္ ကြန္ယက္မ်ား ဖြဲ႕စည္းေရး စတာေတြနဲ႕ ပတ္သက္တဲ့ မူ၀ါဒေတြ၊ စီမံခ်က္ေတြကို အေကာင္အထည္ ေဖာ္ေလ့ရွိၾကပါတယ္။

ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမွဳ ေလွ်ာ့ခ်ေရးနဲ႕ ပတ္သက္ျ႔ပီး ကမၻာ့ဘဏ္က ခ်မွတ္ထားတဲ့ တတိယက႑ကေတာ့ ၀င္ေငြလံုျခံဳေရး (income security) ျဖစ္ပါတယ္။ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးသူမ်ားဟာ က်န္းမာေရးခ်ိဳ႕တဲ့မွဳေတြနဲ႕ income shocks ေတြေၾကာင့္ ေပၚထြက္လာတဲ့ risks ေတြကို အျခားသူမ်ားထက္ ပိုျပီး ခံစားၾကရေလ့ရွိပါတယ္။ အိမ္ေထာင္စုေတြဟာ သူတို႕ရဲ႕ risk exposures ေတြကို ၀င္ေငြ ရရွိရာ အရင္းအျမစ္မ်ားအား ျဖန္႕က်က္ျခင္းနဲ႕ အာမခံထားရွိျခင္းမ်ားနဲ႕ ရင္ဆိုင္ေျဖရွင္းေလ့ရွိၾကပါတယ္။ ဥပမာ- အခ်ိဳ႕ မိသားစုေတြက အျခားျမိဳ႕မ်ားမွာ အလုပ္သြားလုပ္ျပီး အိမ္ကို ေငြပို႕ျခင္း၊ ထြက္ကုန္မ်ားကို ေနာက္ထပ္ ရာသီတခုအထိ သိုေလွာင္ထားျခင္း၊ ေရႊေငြ လက္၀တ္ရတနာမ်ားအျဖစ္ စုေဆာင္းထားျခင္း၊ အာမခံထားျခင္း စတာေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ေစ်းကြက္ထဲမွာရွိတဲ့ အာမခံလုပ္ငန္းမ်ား စနစ္တက် ျဖစ္ေစေရးအတြက္ ႏိုင္ငံေတာ္အေနနဲ႕ အာမခံလုပ္ငန္းမ်ားကို စနစ္တက် ထိန္းခ်ဳပ္ေရးယႏၱရားမ်ား ထားရွိဖို႕ လိုအပ္သလို၊ safety nets မ်ားလဲ ဖန္တီးေပးဖို႕ လိုအပ္ပါတယ္။ က်န္းမာေရး၊ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္၊ လုပ္သားေစ်းကြက္နဲ႕ macroeconomic policies ေတြဟာ risk ေတြကို ေလွ်ာ့ခ်ေပးႏိုင္ပါတယ္။

economic crises ေတြနဲ႕ သဘာ၀ေဘးအႏၱရာယ္ေတြဟာ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးသူမ်ားကို ေရတိုမွာတင္ ထိခိုက္ေစတာ မဟုတ္ပါဘူး။ လူသားအရင္းအျမစ္နဲ႕ သဘာ၀အရင္းအျမစ္မ်ား ရွားပါးျပဳန္းတီးမွဳေတြေၾကာင့္ ဒီလို Large adverse shocks ေတြဟာ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးသူေတြကို ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမွု သံသရာထဲမွာ ေရရွည္နစ္မြန္းေစတတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ စီးပြားေရးအက်ပ္အတည္းဆိုက္မွဳေတြ မျဖစ္ေအာင္ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ဖို႕ အေရးၾကီးျပီး၊ သဘာ၀ေဘးအႏၱရာယ္ေတြ ျဖစ္ပြားလာခ်ိန္မွာလဲ လ်င္ျမန္စြာ တုန္႕ျပန္ႏိုင္ေအာင္ ၾကိဳးပမ္းဖို႕ လိုအပ္ပါတယ္။ ဒီလို Large adverse shocks ကို ရင္ဆိုင္ႏိုင္ေရးအတြက္ ႏိုင္ငံေတာ္အဆင့္ စီမံခ်က္ေတြ ခ်မွတ္ထားျခင္းအားျဖင့္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးသူမ်ား ရင္ဆိုင္ရမယ့္ risks ေတြကို ေလွ်ာ့ခ်ေပးႏိုင္ပါတယ္။

ဒီစီမံခ်က္ေတြမွာ မိုင္ခရိုအာမခံ အစီအစဥ္ေတြ၊ အစားအစာ ျဖန္႕ေ၀ေရးအစီအစဥ္ေတြနဲ႕ public works programs ေတြကို လိုအပ္တဲ့ အျခား risk management measures ေတြနဲ႕အတူ ထည့္သြင္းျခင္း၊ ဘ႑ာေရးႏွင့္ သဘာ၀ ေဘးအႏၱရာယ္ဆိုင္ရာ macro shocks မ်ားကို ကာကြယ္ေရး အစီအစဥ္မ်ား ခ်မွတ္ျခင္၊ ပဋိပကၡ မ်ားကို ျငိမ္းခ်မ္းစြာ ေျဖရွင္း၍ ျပည္တြင္းစစ္ မျဖစ္ပြားေအာင္ကာကြယ္ျခင္း၊ အရင္းအျမစ္မ်ားကို ထုတ္လုပ္ေရး လုပ္ငန္းေဆာင္တာမ်ားမွာ အသံုးျပဳျခင္း၊ ကူးစက္ေရာဂါဆိုးမ်ားအား ကာကြယ္ႏွိမ္နင္းျခင္း စတာေတြ ပါ၀င္ပါတယ္။ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမွဳ ေလွ်ာ့ခ်ေရးအတြက္ safety nets မ်ား ရွိေရးက အေရးၾကီးပါတယ္။ ဒီလို safety nets ေတြထဲမွာ က်န္းမာေရးအာမခံ၊ ပင္စင္လစာ၊ ဘိုးဘြားမ်ားအား ေစာင့္ေရွာက္ျခင္း၊ အလုပ္လက္မဲ့အာမခံ၊ လူမွဳဖူလံုေရး ေထာက္ပံ့ေၾကးနဲ႕ အေသးစားေငြေခ်းစနစ္ စတာေတြ ပါ၀င္ပါတယ္။ ဒီ safety nets ေတြဟာ အေရးေပၚ စားသံုးမွဳကို အေထာက္အကူျပဳရံုမက ဆင္းရဲႏြမ္းပါးသူေတြရဲ႕ human, physical, and social assets ေတြကိုပါ အကာအကြယ္ေပးပါတယ္။

ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမွဳေလွ်ာ့ခ်ေရးနဲ႕ ပတ္သက္ျပီး တကမၻာလံုးက ကိုင္စြဲရမယ့္ blue print မရွိေသးပါဘူး။ သက္ဆိုင္ရာ ႏိုင္ငံအလိုက္၊ သင့္ေလ်ာ္တဲ့ မူ၀ါဒေတြကို မူ၀ါဒေရးရာတာ၀န္ရွိသူေတြက ေရးဆြဲခ်မွတ္အေကာင္အထည္ ေဖာ္ၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုခ်မွတ္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ေဆာင္ရာမွာ စီးပြားေရးစြမ္းရည္ (economic capabilities)၊ ႏိုင္ငံေရးစြမ္းရည္ (political capabilities)၊ လူသားစြမ္းရည္ (Human Capabilities)၊ လူမွဳစြမ္းရည္ (Social Capabilities)နဲ႕ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေရးစြမ္းရည္ (protective Capabilities) ေတြ ျမင့္တက္လာေရးကို ဦးတည္တဲ့ မူ၀ါဒေတြကို ေဖာ္ေဆာင္ႏိုင္မွသာ ျပည္သူအမ်ားကို ဆင္းရဲတြင္းကေန လြတ္ေျမာက္ေစမယ့္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမွဳ ေလွ်ာ့ခ်ေရး မူ၀ါဒမ်ား ျဖစ္လာမွာ ျဖစ္ပါေၾကာင္း ေရးသားတင္ျပအပ္ပါတယ္။


ခင္မမမ်ိဳး (၁၅၊ ၇၊ ၂၀၁၁)

ရည္ညႊန္းကိုးကား။ ။

Dollar, D, and Kraay, A. (2002) Growth IS Good for the Poor, Development Research Group, World Bank, Washington DC.

Haughton, J. and Khandker, S. (2009) Handbook on Poverty and Inequality, World Bank, Washington DC.

Kraay, Aart. (2004) “When Is Growth Pro-Poor? Cross-Country Evidence.” Working Paper No. 04/47, International Monetary Fund, Washington, DC.

Ravallion, M. (2000) Growth, Inequality and Poverty: Looking Beyond Averages, World Bank, Washington DC.