ဘေလာ့ လိပ္စာသစ္သို႕ ေျပာင္းေရႊ႕ျခင္း

(၂၀၀၇) ခုႏွစ္မွစ၍ ဘေလာ့စာမ်က္ႏွာအား ဖြင့္လွစ္ခဲ့ရာ ဖတ္ရွဳအားေပးၾကေသာ စာဖတ္ပရိသတ္အေပါင္းအား အထူးပင္ ေက်းဇူးတင္ရွိပါသည္။

ယခုအခါတြင္ ဘေလာ့ကို ဖြင့္ရန္ အခ်ိန္ၾကာျမင့္မွဳမ်ား ရွိေနေၾကာင္း၊ စာဖတ္သူအခ်ိဳ႕မွ အေၾကာင္းၾကားလာပါသျဖင့္ www.khinmamamyo.info တြင္ စာမ်က္ႏွာသစ္ကို ဖြင့္လွစ္ထားပါသည္။

စာမ်က္ႏွာသစ္တြင္ အခ်ိဳ႕ေသာ စစ္ေရး၊ ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး၊ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရးဆိုင္ရာ ေဆာင္ပါးမ်ားႏွင့္ ရသစာစုမ်ား (ႏွစ္ရာေက်ာ္ခန္႕)ကိုလည္း က႑မ်ားခြဲ၍ ျပန္လည္ေဖာ္ျပထားပါသည္။


ယခုဘေလာ့စာမ်က္ႏွာကို ဆက္လက္ထားရွိထားမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း ယေန႕မွစ၍ ပို႕စ္အသစ္မ်ား ထပ္မံ တင္ေတာ့မည္ မဟုတ္ပါေၾကာင္းႏွင့္ ပို႕စ္အသစ္မ်ားကို စာမ်က္ႏွာသစ္တြင္သာ တင္ေတာ့မည္ျဖစ္ပါေၾကာင္း ေလးစားစြာ အသိေပး အေၾကာင္းၾကားပါသည္။


စာမ်က္ႏွာသစ္သို႕ အလည္လာေရာက္ပါရန္ကိုလဲ လွိဳက္လွဲစြာ ဖိတ္ေခၚအပ္ပါသည္။


ေလးစားစြာျဖင့္



ခင္မမမ်ိဳး (၁၇၊ ၁၀၊ ၂၀၁၁)

www.khinmamamyo.info

For the Future of children

Monday, January 28, 2008

ကေလးတို႕ဘ၀၊ လွေစဖို႔

“ျမန္မာျပည္မွာ

ငါးႏွစ္ေအာက္

ကေလးငယ္ေလးေတြ

တေန႔ပ်မ္းမွ်

ေလးရာေက်ာ္အထိ

ေသဆံုးေနတယ္တဲ့“

ယူနီဆက္ရဲ႕ အစီရင္ခံစာ

ငါ့ရင္ကို

လာရိုက္ခတ္၊

အိပ္စက္ခ်ိန္ေတြကို

ခိုးယူေနပါပေကာ။

တကယ္ဆိုရင္

တေန႕တာ

ႏွစ္ဆယ့္ေလးနာရီရဲ႕

ကုန္ဆံုးခ်ိန္ကို

အမွတ္တမဲ့ပင္

ေနတတ္ခဲ့တဲ့ငါ၊

အခုမ်ားမွာေတာ့

ငါ့ေျမ၊ ငါ့ေရ

ငါ့တိုင္းျပည္မွာ

ကေလးငယ္ေလးရာေက်ာ္

ေသဆံုးခဲ့ျပန္ျပီ

အေတြးေတြနဲ႕

ညအိပ္ယာ၀င္တိုင္း

ေသာကေ၀မိ။

“မလြန္ဆန္ႏိုင္ေသာ

ေသျခင္းတရားပါ“လို႕

ငါ့ကိုလာမေျပာၾကနဲ႕၊

ႏိုင္ငံေပါင္းတရာေက်ာ္မွာ

ကေလးေသႏွဳန္း

စတုတၳအမ်ားဆံုး

ျဖစ္ေနရတာ

ေသျခင္းတရားေၾကာင့္

မဟုတ္ဘူး၊

အာဏာရွင္

လူသတ္သမားေတြေၾကာင့္။

သူခိုးဓားျပ၊ လူသတ္သမား

အာဏာရူးစစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ

ခိုးထားတဲ႔

ပိုက္ဆံေတြအတြက္၊

၀တ္ေနတဲ႕

စိန္ေရႊရတနာေတြအတြက္၊

စီးေနတဲ႕

အဖိုးတန္ကားေတြအတြက္

ငါတို႕ကေလးငယ္ေတြရဲ႕

အသက္ေတြ၊

အနာဂတ္ဘ၀ေတြ

ေပးဆပ္ေနၾကရတာပါ။

မိတ္ေဆြတို႕ေရ-

ငါတို႔လူေဘာင္အနာဂတ္အတြက္

ကေလးငယ္ေတြရဲ႕

ဘ၀ေတြလွေစဖို႕

အာဏာရွင္ကို

စုေပါင္းေတာ္လွန္ၾကစို႕။

ခင္မမမ်ိဳး (၂၈၊၁၊၂၀၀၈)

အျပည့္အစံုဖတ္ခ်င္ရင္..>>>

Three things to avoid

ေရွာင္သံုးေရွာင္

“ဒီေခတ္ၾကီးမွာ

ရိုးသားလို႔မရဘူး၊

ၾကိဳးစားလို႔

မရဘူး၊

သူရဲေကာင္းလုပ္လို႔

မရဘူး။

ရိုးသားရင္

ငတ္မယ္၊

ၾကိဳးစားရင္

ေနရာမရျဖစ္မယ္၊

သူရဲေကာင္းလုပ္ရင္

ေထာင္က်မယ္“တဲ့၊

ငါ့မိတ္ေဆြ

ဆိုတဲ့စကား၊

နာၾကည္းစြာ

ၾကားခဲ့ရဖူးတယ္။

ေၾသာ္-

စစ္အာဏာရွင္

သူခိုးေတြနဲ႔

ယူနီေဖာင္း၀တ္

အေခ်ာင္သမားေတြ

အမွန္တရားဘက္က

ရပ္သူေတြကို

ဖိႏွိပ္ေနတဲ့

နအဖေခတ္မွာ

ျမန္မာ့လူ႕ေဘာင္ရဲ႕

စံႏွဳန္းေတြ၊

တန္ဖိုးေတြေတာင္

ေျပာင္းလဲခဲ့ပါပေကာလား---

ေတာက္-

ရင္နာလိုက္တာကြာ။

ခင္မမမ်ိဳး (၂၈၊၁၊၂၀၀၈)

အျပည့္အစံုဖတ္ခ်င္ရင္..>>>

son

Saturday, January 26, 2008

သား

(၁)

အခ်ိန္ကား ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္း၏အိမ္ေစာင့္အစိုးရကာလ။ တနည္းဆိုေသာ္ ကြန္ျမဴနစ္ေခ်မွဳန္းေရးကာလ။ ကြန္ျမဴနစ္ေခ်မွဳန္းေရးသည္ အိမ္ေစာင့္အစိုးရ၏ (ပ) ဦးစားေပး စီမံခ်က္ျဖစ္သျဖင့္ စစ္ဆင္ေရး ၾကီးငယ္မ်ားက ျမန္မာျပည္၏ ေနရာအႏွံ႔တြင္ ရွိေနသည္။

ေနရာကား ရွမ္းျပည္နယ္ ႏွင့္ ဗမာျပည္မ၏ နယ္နိမိတ္သဖြယ္ ျဖစ္ေနသည့္ ေပါင္းေလာင္း နန္႔ဖာေဒသ။ ထိုေဒသတြင္ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ၏ ရွမ္းျပည္နယ္ေတာင္ပိုင္းခရိုင္ အေျခစိုက္ထားသည္။ ေပါင္းေလာင္းနန္႔ဖာေဒသသည္ ပါတီဗဟိုဌာနခ်ဳပ္ရံုး (PHQ) ရွိေနေသာ ပဲခိုးရိုးမႏွင့္ ဆက္သြယ္ေရးေကာင္းမြန္ေသာ ေဒသတခုျဖစ္ျခင္း၊ ရပ္ေစာက္၊ အင္ေတာ၊ ေက်ာက္ကူ၊ မိုးကုတ္၊ မိုးမိတ္ ေဒသမ်ားမွတဆင့္ တရုတ္ျပည္နယ္စပ္အထိ ဆက္သြယ္ေရးလမ္းေၾကာင္း ရွိႏိုင္ျခင္း စသည္တို႔ေၾကာင့္ စစ္ေရးအရ အလြန္အေရးပါေသာ ေဒသျဖစ္၍ အိမ္ေစာင့္အစိုးရမွ ေတာင္ၾကီးအေျခစိုက္ တပ္မမင္းဗိုလ္မွဴးၾကီးသိန္းတုတ္၏ ေၾကးစားစစ္တပ္မ်ား ေျခခ်င္းလိမ္ေနသည့္ ေနရာျဖစ္သည္။ ရန္သူ႔ထိုးစစ္မ်ားက သဲသဲမဲမဲ၊ မိုးေရမ်ားက တဖြဲဖြဲ ျဖစ္ေနသည့္ အခ်ိန္လည္းျဖစ္သည္။

“ေမြးျပီေတာ့။ေမြးျပီ။ ေယာက်္ားေလး “

ရြာမွ လက္သည္အမ်ိဳးသမီး၏ စကားသံအၾကားတြင္ သူမတကိုယ္လံုး ေျမာက္တက္သြားသလို ခံစားရသည္။ နာရီေပါင္းမ်ားစြာ ခံစားခဲ့ရသည့္ နာက်င္မွဳ၊ ပင္ပန္းမွဳမ်ားသည္ ဘယ္ဆီသို႔ ေရာက္ကုန္သည္မသိ။ အမ်ိဳးအမည္မသိရေသာ ခံစားခ်က္တို႔က အစားထိုး ၀င္ေရာက္လာခဲ့သည္။ ပီတိဆိုသည္မွာ ဤသည္ကို ေခၚေလသည္လား မသိ။ မ်ိဳးဆက္သစ္ဆိုေသာ အသိက ခြန္အားသစ္တို႔ိကို ေမြးဖြားေပးလာသည္။ ေတာ္လွန္ေရးကာလ၊ တိုက္ပြဲမ်ား ၾကားတြင္ လူ႔ေလာကထဲ ေရာက္လာသည့္ ေတာ္လွန္ေရး မ်ိဳးဆက္။ ပါတီ၏ မ်ိဳးဆက္။

လက္သည္အမ်ိဳးသမီးေပးလာသည့္ နီတာရဲ ကေလးေလးအား ေပြ႔ခ်ီရင္း ရြာႏွင့္ မနီးမေ၀းတြင္ ရဲေဘာ္တခ်ိဳ႕ႏွင့္အတူ လံုျခံဳေရး ကင္းေစာင့္ေနသည့္ ခင္ပြန္းသည္ကို သတိရလာသည္။ သူသိလွ်င္ မည္မွ် ၀မ္းသာမည္မသိ။

သူမတို႔ပါတီ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရး (A/S) သို႔ ဆင္းစဥ္ကတည္းက ေတာ္လွန္ေရးထဲသို႔ ျပိဳင္တူလိုလို ေရာက္ခဲ့ၾကသည္။ သို႔ေပမယ့္ ပါ၀င္သည့္ တပ္ရင္းမတူခဲ့ၾကပါ။ ဖူးစာဆံုခ်င္ေတာ့ ပ်ဥ္းမနား စစ္မ်က္ႏွာတြင္ ဆံုေတြ႔ခဲ့ၾကသည္။ (၁၉၅၀)၊ စက္တင္ဘာ (၁)ရက္တြင္ ဖြဲ႔စည္းေသာ ျပည္သူ႕တပ္မေတာ္တြင္ အတူတကြ ပါ၀င္ခဲ့ၾကသည္။ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရး ဒီေရအတက္အက် တေလွ်ာက္လံုး တိုက္ပြဲအသီးသီးကို ရင္ဆိုင္ ဆင္ႏႊဲခဲ့ၾကသည္။ ေနာက္ပိုင္း ပါတီ၏ တာ၀န္ေပးခ်က္အရ ရွမ္းျပည္နယ္ေတာင္ပိုင္း ခရိုင္ အေျခခံေဒသတြင္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ၾကသည္။

“က်ြန္မသြားမွ ျဖစ္ေတာ့မယ္။ အစစအရာရာ ကူညီေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္“

ေမြးဖြားျပီးကာစ ေသြးႏုသားႏုဆိုေပမယ့္ အသက္အႏၱရာယ္ လံုျခံဳေရးကိုက ပိုဦးစားေပးရသည္။ ရန္သူ႔ စစ္ေၾကာင္းေရွာင္ရင္း ေတာထဲတြင္ ဗိုက္နာလာသည္မို႔ နီးစပ္ရာ ရြာသို႔ ၀င္၍ ကေလးမီးဖြားရျခင္းျဖစ္သည္။ ေျပာက္က်ားအဖြဲ႔မို႔ သူမတို႔တြင္ လူအင္အား သိပ္မပါလာခဲ့။ ရဲေဘာ္အခ်ိဳ႕က ရြာျပင္တြင္ က်န္ခဲ့ျပီး၊ သူမႏွင့္ အင္းေလးေဒသသူ ရဲေဘာ္တေယာက္က ရြာတြင္း၀င္လာခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္သည္။

(၂)

တဲထဲမွ ထြက္လာျပီး မၾကာခင္မွာပင္ ရြာျပင္မွ ေသနတ္သံမ်ားကို စတင္ၾကားရသည္မို႔ သူမတို႔ႏွစ္ေယာက္ တေယာက္မ်က္ႏွာ တေယာက္ၾကည့္မိၾကသည္။ ရြာျပင္မွာ တိုက္ပြဲျဖစ္ေနျပီ။ သူမလက္ထဲတြင္က ယေန႔မွ လူ႔ေလာကထဲ ေရာက္လာသည့္ ကေလးငယ္ေလး ရွိေနသည္။ ဘာလုပ္ရမည္နည္း။

အေတြးတို႔မဆံုးမီ သူမတို႔ထံသို႔ ကေမ်ာေသာပါး ေျပးလာေသာ ရဲေဘာ္တေယာက္ကို ေတြ႕ရသည္။

”ဗိုလ္ဘသိုက္က မွာလိုက္တယ္။ သူတို႔ခံပစ္ထားမယ္တဲ့။ ရန္သူေတြ ရြာထဲမေရာက္ခင္ အျမန္ေျပးျပီး၊ ------ရြာမွာ ေစာင့္ေနပါတဲ့။ အခ်ိန္မရွိဘူး။ က်ြန္ေတာ္တို႔ ရြာထဲက ခ်က္ခ်င္းထြက္မွျဖစ္မယ္“

ခင္ပြန္းသည္ ရဲေဘာ္ဘသိုက္အတြက္ စိုးရိမ္သြားမိေသာ္လည္း၊ ေစာဒက မတက္မိေတာ့။ သူမ၏ ခင္ပြန္းသည္သည္ ကိုယ္က်ိဳးစြန္႔အနစ္နာခံတတ္သည့္ တပ္မွဴးေကာင္းတေယာက္။ စစ္ေျမျပင္တြင္ တပ္မွဴး၏ ဆံုးျဖတ္ခ်က္သည္သာ အတည္ျဖစ္သည္မို႔ သားငယ္ေလးကိုပိုက္၍ သုတ္ေျခတင္ရေတာ့သည္။ ခ်ိန္းထားသည့္ေနရာတြင္ အခ်ိန္အတန္ၾကာေစာင့္ေပမယ့္ ကိုဘသိုက္တို႔ ေရာက္မလာခဲ့။ ရန္သူတပ္မ်ား ေတာင္ယာမက်န္ ရြာဖုန္းဆိုးမ်ားကိုပါ ပိုက္စိပ္တိုက္ေနျခင္း၊ ပင္မတပ္ဖြဲ႔ႏွင့္ အခ်ိန္မွီ ပူးေပါင္းရန္လိုအပ္ျခင္းတို႔ေၾကာင့္ ရြာမွ ရင္းႏွီးသူမိသားစုထံတြင္ သားေလးအားခဏအပ္ႏွံ၍ ေရွ႕ခရီးဆက္ရသည္။

သိပ္မၾကာလိုက္။ ပင္မတပ္ဖြဲ႕ႏွင့္ ေပါင္းမိျပီးေနာက္ပိုင္း ခ်စ္ခင္ပြန္းသည္တို႔၏ အျဖစ္ဆိုးကို ရင္နင့္ဖြယ္ ၾကားခဲ့ရသည္။ အဆမတန္အင္အားၾကီးမားသည့္ ရန္သူ႔တပ္မ်ားအား ခုခံေခ်မွဳန္းရင္း ဂုဏ္ေရာင္ေျပာင္စြာ က်ဆံုးခဲ့ၾကေလျပီ။ ရန္သူ႔တပ္မ်ား၀ိုင္းကာ လက္နက္ခ်ခိုင္းသည့္ၾကားမွ ဒူးမေထာက္၊ အညံ့မခံခဲ့။ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ထိ လက္နက္ကို စြဲကိုင္ကာ တိုက္ပြဲ၀င္သြားခဲ့ၾကသည္။ တိုက္ရဲ၊ ေသရဲခဲ့ၾကသည္။

လံုျခံဳေရးအေျခအေန အတန္ငယ္ စိတ္ခ်ရေတာ့ သားေလးအား ခဏထားခဲ့သည့္ ----ရြာသို႔ သူမျပန္၀င္သည္။ မ်ိဳးဆက္သစ္သားငယ္ေလးအား သူ႔ဖခင္ကဲ့သို႔ေသာ ေတာ္လွန္ေရးသားေကာင္းတေယာက္ ျဖစ္လာေစရန္ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးရမည္။

ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ၾကီးစြာျဖင့္ ရြာသို႔ေရာက္စဥ္မွာပင္ အလာေကာင္းေပမယ့္ အခါေႏွာင္းျပီမွန္ သိလိုက္ရျပန္သည္။ ေန၀င္း၏ ဖက္ဆစ္ေၾကးစားစစ္တပ္မ်ား ကမ္းကုန္ေအာင္ ရမ္းကားသြားခဲ့ျပန္ေလျပီ။ ရြာကို မီးရွိဳ႕ရံုမက ရြာသူရြာသားအမ်ားအျပားကိုပင္ ရိုက္ႏွက္ညွဥ္းပန္းခဲ့ၾကသည္။ မည္သူမွ်ေဖာ္ေကာင္မလုပ္ခဲ့ၾက။ ကေလးငယ္ကို လံုျခံဳေသာ ေနရာတြင္ဖြက္ထားခဲ့ၾကသည္။ ေက်းလက္ေနျပည္သူမ်ားအား ညွဥ္းပန္းႏွိပ္စက္ကာ အိုးအိမ္မ်ားကို ဖ်က္ဆီးလိုက္လွ်င္ ေတာ္လွန္ေရးအရွိန္ကို ရိုက္ခ်ိဳးႏိုင္မည္ဟု ယုတ္မာစြာ ယူဆထားသည့္ ေၾကးစားစစ္တပ္၏ ျပယုဂ္ကို နာက်ည္းဖြယ္ ေတြ႔ျမင္ရသည္။

ေၾကးစားတပ္မ်ား ရြာမွထြက္သြားျပီးေနာက္ပိုင္း အေျခအေနကို စိတ္မခ်သည္ႏွင့္ သူမကေလးအား ေစာင့္ေရွာက္ထားေသာ မိသားစုသည္ ပင္းတယေဒသသို႔ ေျပာင္းေရႊ႕သြားေၾကာင္း ၾကားသိရျပန္သည္။ ေၾကးစားတပ္အႏၱရာယ္ကိုေၾကာက္၍ ရြာအမည္အား ေျပာမထားခဲ့။ ကေလးအား လူျဖစ္ေအာင္ေမြး၍ အရြယ္ေရာက္လာခ်ိန္တြင္ သူမထံသို႔ ျဖစ္သည့္နည္းျဖင့္ ပို႔ေပးမည္ဆိုေသာ စကားတခြန္းကိုသာ ၾကားလိုက္ရေတာ့ သူမရင္ကြဲနာက်ရျပန္သည္။ ဤသို႔ေသာ စစ္မက္ကာလတြင္ မိတ္ေဆြမ်ား၏ ေစတနာကိုလဲ သူမသေဘာေပါက္ပါသည္။ သို႔ေပမယ့္ ကိုယ့္ရင္ေသြးေလးကို ရင္အုပ္မကြာ ေစာင့္ေရွာက္ခ်င္သည္ကေတာ့ မိခင္တိုင္း၏ ေမတၱာပင္ မဟုတ္ပါလား။ ႏို႔အံုေတြ တင္းလာသည့္ အခါတိုင္း မိခင္ႏို႔ခ်ိဳ တစက္မွ မစို႔လိုက္ရသည့္ သားငယ္ေလးအတြက္ မ်က္ရည္အတန္တန္ က်ခဲ့ရသည္ပဲေလ။

(၃)

အခ်ိန္ကား (၁၉၈၂)။

ေနရာကား ေပြးလွျမိဳ႕။

ေပြးလွျမိဳ႕သည္ ပင္းတယနယ္ထဲမွ ျဖစ္ျပီး၊ ဓႏုတိုင္းရင္းသားအမ်ားစု ေနထိုင္သည့္ ျမိဳ႕ျဖစ္သည္။ တိုက္နယ္ေဆးရံုငယ္တခုရွိျပီး၊ (၅)ရက္တေစ်းရွိသည့္ ျမိဳ႕ငယ္ေလးျဖစ္သည္။ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ၏ (၁၉၇၉) ပန္ဆန္းတိုးခ်ဲ႕ဗဟိုအစည္းအေ၀းမွ အသစ္ဖြဲ႕စည္းခဲ့ေသာ အလယ္ပိုင္းဗဟိုဌာနခြဲ နယ္ေျမတြင္ ပါ၀င္သည္။

ခင္ပြန္းသည္ဆံုး၊ သားလည္းေပ်ာက္အေျခအေနမ်ား ျဖစ္ပြားျပီးသည့္ေနာက္ပိုင္း ေရရွည္ပူေဆြးဖို႔ သူမမွာ အခ်ိန္မရခဲ့။ ေန၀င္းေၾကးစားတပ္၏ စစ္ေၾကာင္းမ်ားႏွင့္ တိုက္ပြဲမ်ားစြာ ရင္ဆိုင္ဆင္ႏႊဲခဲ့ရသည္။ အေရွ႕ပိုင္းတိုင္းစစ္ဌာနခ်ဳပ္ (ရပခ) တိုင္းမွဴး ဗိုလ္သန္းတင္၏ မိုးလံုးဟိန္းစစ္ဆင္ေရး၊ ဂဠန္စစ္ဆင္ေရးမ်ားကို ၾကံ့ၾက့ံခိုင္ ရင္ဆိုင္ခဲ့ရသည္။ ( ၁၉၇၁)တြင္ ဖြဲ႕စည္းေသာ (၁၀၈) စစ္ေဒသ၏ လူထုစည္းရံုးေရးမ်ားတြင္ စြမ္းစြမ္းတမံပါ၀င္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။ ထိုမွတဖန္ (၁၀၈)စစ္ေဒသႏွင့္ (၆၈၃) တပ္မဟာနယ္ေျမမွ ေကဒါမ်ားႏွင့္ ပါတီ၀င္မ်ားပါ၀င္သည့္ အလယ္ပိုင္းဗဟိုဌာနခြဲကို ဖြဲ႔စည္းျပီး ေနာက္ပိုင္းတြင္လည္း ပါတီမွ ေပးအပ္ေသာ တာ၀န္မ်ားကို အသက္ႏွင့္ရင္း၍ ေက်ပြန္ေအာင္ ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည္။ အလုပ္တာ၀န္မ်ားႏွင့္ ပိေန၍ နာက်င္ခဲ့ရေသာ ရင္ထဲမွ ဒဏ္ရာမ်ားက အကင္းေသစ ျပဳေနခဲ့ပါျပီ။ ထိုဒဏ္ရာမ်ားကို အသစ္တဖန္တူးဆြေစခဲ့သည္ကား---။

ထံုးစံအတိုင္း ေပြးလွေစ်းေန႔သည္ ေစ်းသြားေစ်းလာမ်ားျဖင့္ စည္ကားလို႔ေနသည္။ ငါးရက္တေစ်းမို႕ နီးစပ္ရာနယ္ေပါင္းစံုမွ ေစ်းေရာင္းေစ်း၀ယ္မ်ားျဖင့္ ျပည္႔လွ်ံေနသည္။ တာ၀န္ႏွင့္ ရြာထဲျမိဳ႕ထဲ၀င္လွ်င္ ထိုလိုေန႔မ်ိဳးကို သူမေရြးခ်ယ္ေလ့ရွိသည္။ ၾကံၾကံဖန္ဖန္ ကံၾကမၼာက ဖန္တီးလာေတာ့ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေပ်ာက္ဆံုးေနေသာသူကို သူမေတြ႕လိုက္ရသည္။

“ဦးခြန္သိန္း။ ဦးခြန္သိန္း။ ဟုတ္ပါတယ္ေနာ္“

ဓႏုတိုင္းရင္းသူတေယာက္လို ရုပ္ဖ်က္ထားသည့္ သူမကို ထိုသူက မမွတ္မိ။

“က်ြန္မမျမၾကည္ပါ။ ဟို-က်ြန္မကေလးေလးေလ၊ ဦးခြန္သိန္းတို႔ ေစာင့္ေရွာက္ေပးတာ“

ထိုသူကေဘးဘီ၀ဲယာကိုၾကည့္သည္။

“ဒီမွာေျပာလို႔မေကာင္းဘူး။ အိမ္ခဏလိုက္ခဲ့ပါလား“

သားေဇာေၾကာင့္ လံုျခံဳေရးကိုပင္ ဂရုမစိုက္မိ။ ထိုသူေခၚရာသို႔ တေကာက္ေကာက္ လိုက္ျဖစ္သြားသည္။

“သား။ သားေလးေကာဟင္“

အိမ္သို႔ေရာက္ေရာက္ခ်င္း အေမာတေကာေမးမိသည္။ အခုဆိုသားေလးလဲ အသက္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ရွိေနေလာက္ျပီ။ အိမ္ေထာင္ရက္သားမ်ား က်ေနျပီလား။ ကေလးငယ္ေလးသာ ရွိေနရင္ေတာ့ ေျမးေလးကိုပါ ေတြ႕ရခ်ည္ရဲ့ဟုပင္ စိတ္ကူးယဥ္လိုက္မိသည္။ တခ်ိန္က အမာခံျဖစ္ခဲ့သူတေယာက္လက္တြင္ ၾကီးျပင္းလာေသာ သူမ၏သားထံတြင္ ေတာ္လွန္ေရးအသိႏွင့္ စိတ္ဓာတ္တို႔ ရွိေနမည္မလြဲ။ သားကို အေျခစိုက္ေဒသသို႔ ေခၚသြားရမည္။ ေတာ္လွန္ေရး၏ မ်ိဳးဆက္သစ္တေယာက္အျဖစ္ လမ္းညႊန္ပ်ိဳးေထာင္ေပးရမည္။

သူမ၏ လတ္တေလာစိတ္ကူးယဥ္ အိပ္မက္တို႔သည္ ေခါင္းကိုတြင္တြင္ ငံု႕ထားေသာ ထိုသူ၏ အျပဳအမူတို႔ေၾကာင့္ ရုတ္ခ်ည္းေပ်ာက္ကြယ္သြားရသည္။

“သားေလး၊ သားေလး ဘာျဖစ္လို႔လဲဟင္။ သက္ဆိုးမရွည္ဘူးလား“

ဦးခြန္သိန္းက ေခါင္းကို ရမ္းသည္။

“ဦးခြန္သိန္း။ က်ြန္မကို အျဖစ္မွန္ေျပာျပပါ။ ဘာေတြပဲျဖစ္ျဖစ္ က်ြန္မရင္ဆိုင္ႏိုင္ပါတယ္။ ေတာ္လွန္ေရးသမားတေယာက္ရဲ႕ ဘ၀ဟာ ခါးသီးနာက်ည္းဖြယ္ရာေတြနဲ႔ ျပည့္ႏွက္ေနစျမဲ ဆိုတာကို က်ြန္မနားလည္တယ္“

“သက္ဆိုးမရွည္ရင္ေတာင္ ေကာင္းဦးမယ္ဗ်ာ။ အခုေတာ့---“

ဦးခြန္သိန္း၏ ေတာက္ေခါက္သံကို က်ယ္ေလာင္စြာ ၾကားရသည္။ ဘာမွန္းမသိ၍ သူမမွာ အသက္ပင္ မရွဴမိ။

“ေနဦး။ က်ဳပ္ျပမယ္“

ဦးခြန္သိန္းက အိပ္ခန္းထဲသို႔၀င္၍ ပတ္စ္ပို႕ဒ္ဓာတ္ပံုေလးတပံုအား ယူလာျပသည္။ ဓာတ္ပံုထဲမွ ေၾကးစားစစ္ယူေဖာင္း၊ ပခံုးတြင္ ၾကယ္ႏွစ္ပြင့္ႏွင့္ လူငယ္သည္ ၀င့္ထည္စြာ ျပဳံးေနေလသည္။ အရာရာကို ရင္ဆိုင္ရဲသည္ဟု မွတ္ယူထားေသာ သူမသည္ ထိုပံုကို ေတြ႕လိုက္ရေသာ အခါတြင္ေတာ့ ရင္ထဲတြင္ နင့္ကနဲေနေအာင္ ခံစားလိုက္ရသည္။ ဖေအတူသား။ သို႔ေပမယ့္ ဖေအေလွ်ာက္ခဲ့သည့္ သစၥာတရားလမ္းမေပၚတြင္ ေရာက္ေနသူမဟုတ္ပဲ ဖေအကိုသတ္ခဲ့သည့္ ေၾကးစားစစ္တပ္၏ အမိုက္ေမွာင္လမ္းေပၚတြင္ ေရာက္ေနေလျပီ။

“က်ဳပ္အျပစ္ပါဗ်ာ။ က်ဳပ္ကို ၾကိဳက္တဲ့ အျပစ္ေပးပါ“

ဦးခြန္သိန္း၏ ဆို႔နင့္ေနေသာ စကားသံကို ၾကားရေတာ့မွ ဓာတ္ပံုကို စိုက္ၾကည့္ျပီး အေသေကာင္တေယာက္လို ျငိမ္ေနေသာ သူမ သတိ၀င္လာသည္။

“ဘယ္လိုျဖစ္ရတာလဲရွင္။ ဘာေတြျဖစ္ခဲ့လဲဆိုတာ က်ြန္မကို ေျပာျပေပးပါ“

“ဖက္ဆစ္ေန၀င္းတပ္ေတြ ရြာထဲ၀င္လာေတာ့ က်ဳပ္တို႕ ကေလးကို လံုျခံဳတဲ့ေနရာမွာ ဖြက္ထားခဲ့တယ္။ ဒီေကာင္ေတြသိပ္ယုတ္မာတယ္။ တရြာလံုးကို ရိုက္ႏွက္၊ မီးတင္ရွိဳ႕ျပီး ျပန္မထြက္ခင္မွာ ၾကိမ္းသြားတာက သူပုန္႔ေသြးကို အရွင္မထားဘူး။ ေတြ႔တာနဲ႔ မီးပံုထဲ ပစ္ခ်မယ္တဲ့။ က်ဳပ္တို႔လဲ လန္႔ျပီး ေျပးခဲ့ၾကတာ။ ကေလးေလးကို မေသေစခ်င္ဘူးေလ။ ကံဆိုးခ်င္ေတာ့ ဒီနယ္ေရာက္ျပီး မၾကာခင္မွာပင္ က်ဳပ္မိန္းမက ေကာက္ခါငင္ခါဆံုးတယ္။ က်ဳပ္က ပန္းနာရင္ၾကပ္ျဖစ္တယ္။ ေနာက္ဆံုးပင္းတယေဆးရံုကို ေရာက္လာတဲ့ ဆရာေလး ေဒါက္တာခင္ေမာင္ေအးက ကေလးကိုေမြးစားမယ္ဆိုတာနဲ႔ ကေလးအနာဂတ္အတြက္ သူနဲ႔ ထည့္ေပးလိုက္တာ။ သူေတာင္ၾကီးေျပာင္းေတာ့ တပါတည္းပါသြားတယ္။ က်ဳပ္ျပန္ေတြ႔ရတဲ့ အခါက်ေတာ့ သူက စစ္ေက်ာင္းဆင္းျပီးေနျပီ။ က်ဳပ္ကို လာကန္ေတာ့သြားတယ္။ က်ဳပ္ေလ-က်ဳပ္ အားလံုးေကာင္းဖို႔ ေစတနာနဲ႔ လုပ္ခဲ့တာပါ။ အခုေတာ့ က်ဳပ္ေစတနာက အဆိပ္ပင္ကို ေရေလာင္းလိုက္သလို ျဖစ္သြားျပီ“

ေယာက်္ားရင့္မာၾကီးတေယာက္၏ ယူၾကံဳးမရ ငိုေၾကြးေနသံကို စိတ္မေကာင္းစြာ ၾကားရသည္။ သူမစိတ္တို႔သည္လည္း ခ်ံဳးခ်ံဳးက်သြားသလို ခံစားလိုက္ရသည္။ တိုင္းျပည္အတြက္ အဖိုးတန္ေသာ လူငယ္ေလးေတြသည္ ေၾကးစားစစ္တပ္၏ အေစအပါး၊ လူသတ္သမားမ်ား ဘ၀သို႔ သက္ဆင္းေနရသည္ကို ေတြးမိတိုင္း ႏွေမ်ာတသျဖစ္ခဲ့ရသူ၊ သူမသည္ ယခုေတာ့ ၀မ္းႏွင့္လြယ္ေမြးခဲ့ရေသာ ေၾကးစားစစ္ဗိုလ္ေလး၏ မိခင္ဘ၀ေရာက္ေနရပါပေကာလား။

“သူ႔နာမည္ဘယ္လိုေခၚလဲ“

“စစ္ေအာင္။ ဗိုလ္စစ္ေအာင္တဲ့“

“က်ြန္မဒီဓာတ္ပံုေလး ယူသြားမယ္ေနာ္။ ခြင့္ျပဳေပးပါ“

“ယူသြားပါ။ က်ဳပ္ဒါေပးေပးလိုက္ႏိုင္ေတာ့တာကို စိတ္မေကာင္းဘူး။ က်ဳပ္ကို ခြင့္လႊတ္ပါ“

“ရပါတယ္။ ေခတ္စနစ္ဆိုးရဲ့ေအာက္မွာ ဒီလိုေတြ ျဖစ္တတ္တာ အမ်ားၾကီးပါ။ က်ြန္မသြားမယ္“

ခံစားခ်က္ကို တာ၀န္ဆိုေသာ အသိႏွင့္ ထိန္းရင္း သူမဆက္ေလွ်ာက္ရမည့္ လမ္းေပၚသို႔ ျပန္ခဲ့ရေလသည္။

(၄)

အခ်ိန္ကား (၁၉၈၃)ခု။

ေနရာကား နန္႔လန္နယ္။

အလုပ္ကိစၥတခုျဖင့္ နန္႔လန္နယ္အတြင္းမွ ရြာငယ္တခုသို႔ ေရာက္ရွိေနသည္။ နန္႔လန္ျမိဳ႕အေျခစိုက္စစ္တပ္၏ စစ္ေၾကာင္းမ်ား နယ္ေျမတြင္းရွိေေနေပမယ့္ အနီးအနားမွ ရြာတရြာတြင္ မိမိတို႔ တပ္စုတစုရွိေနသည္မို႔ စိတ္ခ်လက္ခ်ပင္ တေယာက္တည္းထြက္လာျဖစ္ခဲ့သည္။ ျပန္ခါနီး ရြာလူၾကီး မိသားစုမွ ထမင္းစားအတင္းေခၚေနသျဖင့္ ေခတၱ၀င္ထိုင္ျဖစ္သည္။ ေျပာက္က်ားစစ္ေဒသ၊လွဳပ္ရွား နယ္ေျမတြင္ လူထုမ်ားႏွင့္ ရင္းႏွီးခင္မင္မွဳသည္ ေတာ္လွန္ေရးအတြက္ အေရးပါလွသည္။

အခ်ိန္အားျဖင့္ သိပ္မၾကာလိုက္။ အိမ္၀ိုင္းထဲမွ မသကၤာဖြယ္ရာ အသံတခ်ဳိ႕ၾကားရသည္မို႔ ပါလာသည့္ေသနတ္ကို ဆြဲထုတ္ရသည္။ အေျခအေနကို ေလ့လာၾကည့္ေတာ့ ရန္သူမ်ား ၀ိုင္းထားသည္ကို ေတြ႔ရသည္။ ခုခံျပီး ခုန္ခ်ထြက္ေျပးလွ်င္ေတာ့ လြတ္ခ်င္လြတ္ႏိုင္မည္။ ေသနတ္သံၾကားသည္ႏွင့္ ----ရြာအနီး ေတာင္ယာတဲမ်ားတြင္ အေျခစိုက္ထားေသာ တပ္စုက ခ်က္ခ်င္းလိုက္လာလိမ့္မည္။

ထိုရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ ေသနတ္ကို ေမာင္းတင္စဥ္ခဏ။

အလို---ဘာသံပါလိမ့္။ ငိုသံ။ ကေလးငယ္တေယာက္၏ ငိုရွိဳက္သံ။ ရြာလူၾကီး ဇနီးက ကေလးငယ္၏ ပါးစပ္ကို အတင္းပိတ္ထားသည္မို႔ ၀ူး၀ူး၀ါး၀ါး ျဖစ္ေနသည္။သူမ ေသနတ္ေျပာင္းက ေအာက္သို႔ ငိုက္သြားသည္။ ေၾကးစားစစ္တပ္သည္ လူစိတ္ကင္းမဲ့ေနေသာ တပ္ျဖစ္သည္။ အိမ္ေပၚတြင္ ကေလးငယ္တေယာက္ရွိေနသည္ကို ဂရုစိုက္မည္မဟုတ္။ သူမစပစ္သည္ႏွင့္ က်ည္ဆံမ်ားက တဲထဲသို႔ တရေဟာ ၀င္လာလိမ့္မည္။ သူမလြတ္ေအာင္ ေရွာင္ႏိုင္ေပမယ့္ သနားစဖြယ္ ကေလးငယ္ႏွင့္ မိသားစုတခု အသက္ဆံုးရလိမ့္မည္။ ထိုရြာလူၾကီး မိသားစုသည္ ေတာ္လွန္ေရးကာလတေလွ်ာက္တြင္ သူမတို႔အား ကူညီအားေပးခဲ့သည့္ သူရဲေကာင္း ျပည္သူမ်ားျဖစ္သည္။

ေသနတ္တခ်က္မွ မေဖာက္ပဲ အသာတၾကည္ပင္ သူမအဖမ္းခံလိုက္ပါသည္။ ရြာတြင္းတြင္ စစ္တပ္သတင္းေပးတေယာက္ေယာက္ရွိႏိုင္သည္ဆိုေသာ အခ်က္ကို သူမေပါ့ေလ်ာ့စြာ သတိမျပဳခဲ့မိျခင္းသာျဖစ္သည္။

အဖမ္းခံျခင္းသာျဖစ္သည္။ လက္နက္ခ်ျခင္းမဟုတ္။ ဒါကို သူတို႔သိေအာင္ သူမေျပာရသည္။ ရြာသားမ်ားေရွ႕တြင္ လူမဆန္ေအာင္ ၀ိုင္း၀န္းရိုက္ႏွက္ ကန္ေက်ာက္ျခင္းကို ခံရသည္။ အသားနာသည္ထက္ ရင္ထဲတြင္ ပိုနာရသည္က သူမအား ဖမ္းဆီးႏွိပ္စက္ကာ ခြဲရံုးအေျခစိုက္ေနရာကို ေမးေနေသာ စစ္ေၾကာင္းမွ အရာရွိသည္ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ဆယ့္ေလးႏွစ္ေက်ာက္က သူမေမြးဖြားထားခဲ့ေသာ သူမ၏ သားရတနာ ျဖစ္ေနခဲ့ျခင္းပင္။

”ဗိုလ္ၾကီး။ ကြန္ျမဴနစ္ေတြ အလံုးအရင္းနဲ႔ ဒီဘက္ကို ဆင္းလာတယ္ သတင္းရတယ္“

“ရြာထဲမွာ ၾကာလို႔မျဖစ္ဘူး။ ဒါသူတို႔နယ္ေျမ။ နန္႕လန္တပ္ကို ခ်က္ခ်င္းသတင္းပို႔။ စစ္ကူေတာင္း။ ဆုတ္ဖို႔ျပင္ေတာ့“

“သူ႕ကို ဘယ္လိုလုပ္မလဲ“

“ကြန္ျမဴနစ္မ။ ေခါင္းသိပ္မာတယ္။ ရွင္းပစ္လိုက္။ ေနဦး။ ငါပစ္မယ္“

ေသြးအိုင္မ်ားၾကားတြင္ လဲေနေသာ သူမရွိသမွ်အားကို စုစည္း၍ ေခါင္းေထာင္ရသည္။ သားေလးမည္မွ် ရက္စက္ ယုတ္မာေနသည္ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ အေမသတ္ေသာ သားအျဖစ္ ဘ၀သံသရာအဆက္ဆက္ ငရဲခံရမည္ကို သူမမလိုလား။

“သားမပစ္နဲ႕။ မွားမယ္၊ ပပစ္နဲ႕“

သားေလး၏ ေျပာင္း၀ကို ေရွာင္ရင္း အနီးမွ စစ္သည္တေယာက္၏ ေျပာင္း၀သို႔ ေျပးအ၀င္။ ထိုစစ္သည္ကလဲ အလန္႔တၾကား ေသနတ္ေမာင္းခလုတ္ကို ဆြဲအျဖဳတ္။

ထြက္ေပၚလာေသာ ေသနတ္သံႏွင့္အတူ သူမေခြက်သြားသည္။ အေမွာင္အတိ ဖုံးသြားသည္က သူမေနာက္ဆံုး အသိ။

ေနာက္ဆက္တြဲ

အကယ္၍မ်ား သူ႕ကိုသားဟုေခၚကာ နီးရာေသနတ္ေျပာင္း၀သို႔ တိုး၀င္အေသခံသြားေသာ၊ သူ႔အေခၚ ကြန္ျမဴနစ္မတေယာက္၏ အတြင္းခံ အက်ၤီထဲမွ ဓာတ္ပံုတပံုကိုသာ ဗိုလ္စစ္ေအာင္ ေတြ႔ျမင္ခဲ့မည္ ဆိုပါက----------။

ခင္မမမ်ိဳး (၂၆၊ ၁၊ ၂၀၀၈)

(မွတ္ခ်က္။ သမိုင္းေနာက္ခံအခ်က္အလက္မ်ားအား ရဲေဘာ္ခင္ညိဳ၏ “၄၉-ေတာ္လွန္ေရး မ်ိဳးဆက္တဦး၏ ဘ၀ဒိုင္ယာရီ “ႏွင့္ ဗိုလ္သန္းတင္၏ “စစ္ဆင္ေရးျပီး စစ္ဆင္ေရး“ စာအုပ္မ်ားအား ရည္ညြန္းကိုးကားပါသည္။ ေမြးရပ္ဌာေန၊ ရွမ္းေမာေျမမွ၊ ယမ္းေငြ႕က်ည္ဆံ၊ ေသနတ္သံမ်ားၾကားတြင္ သူရဲေကာင္းပီသစြာ က်ဆံုးသြားၾကေသာ ေတာ္လွန္ေရးသမားမ်ားအားလံုးအား ဂုဏ္ယူစြာ ဦးညႊတ္ပါ၏။)

အျပည့္အစံုဖတ္ခ်င္ရင္..>>>

Poverty Reduction

Tuesday, January 22, 2008

ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမွဳ ေလွ်ာ့ခ်ေရး

No society can surely be flourishing and happy, of which by far the greater part of the numbers are poor and miserable.

-Adam Smith

ျပည္သူ႔ က်န္းမာေရးနဲ႔ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမွဳဟာ တိုက္ရိုက္ဆက္ႏြယ္မွဳရွိတဲ့ အေၾကာင္းအရာႏွစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္။ က်န္းမာေရးခ်ိဳ႕တဲ့မွဳေၾကာင့္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမွဳျဖစ္ေစႏိုင္သလို၊ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမွဳေၾကာင့္ အာဟာရခ်ိဳ႕တဲ့မွဳျဖစ္ရာက လာဘ္ၾကီးတပါးျဖစ္တဲ့ က်န္းမာေရးပါ ခ်ိဳ႕တဲ့မွဳ ဆက္ျဖစ္သြားတဲ့ သာဓကေတြ အမ်ားၾကီးပါ။ ဒါေၾကာင့္လဲ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမွဳကို ေရာဂါတမ်ိဳးအေနနဲ႔ အဆိုရွိၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမွဳဆိုရာ၀ယ

ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမွဳ အတိမ္အနက္ကို poverty line နဲ႔ တိုင္းတာေလ့ရွိပါတယ္။ ဒီလိုင္းက လူသားတေယာက္ သက္ဆိုင္ရာ လူ႕အဖြဲ႔အစည္းမွာ ေနထိုင္ရပ္တည္ႏိုင္ဖို႔ လိုအပ္တဲ႔ လံုေလာက္မွဳပမာဏကို ေဖာ္ျပေပးပါတယ္။ အိႏၵိယႏိုင္ငံကေတာ့ လူသားတေယာက္တေန႔တာစားသံုးဖို႔လိုအပ္တဲ့ ကယ္လိုရီပမာဏအတြက္ လိုအပ္မယ့္အသံုးစရိတ္အေပၚမွာ ဒီလိုင္းကို ဆြဲပါတယ္။ ဒီအသံုးစရိတ္ထက္ ၀င္ေငြက နည္းေနမယ္ဆိုရင္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးတယ္လို႔ ေယဘုယ်သတ္မွတ္ပါတယ္။ သက္ဆိုင္ရာတိုင္းျပည္အလိုက္ ကြဲျပားမွဳရွိပါတယ္။

ဘယ္လိုပဲကြဲျပားေပမယ့္Below the poverty line မွာ လူဦးေရမ်ားျပားေနျခင္းဟာ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးသူဦးေရမ်ားျခင္းကို ညႊန္ျပခ်က္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ တိုင္းတာရာမွာ head-count ratio, poverty -gap ratio စသည္ျဖင့္ အမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိပါတယ္။ head-count ratio က poverty line ေအာက္က population fraction ကို တိုင္းတာျပီး၊ poverty -gap ratio ကေတာ့ total shortfall of incomes ကို တြက္ခ်က္တိုင္းတာ တာျဖစ္ပါတယ္။

ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမွဳႏွင့္၀င္ေငြ

ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမွဳကို ၀င္ေငြနဲ႔ တိုင္းတာမွဳအေပၚမွာ debate ေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိေပမယ့္ Development Economics သေဘာတရားအရ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမွဳနဲ႔ nutrition တို႔ရဲ႕ functional impact ဟာ work capacity အေပၚမွာ အမ်ားၾကီး သက္ေရာက္မွဳ ရွိျပီး၊ work capacity နဲ႔ income level ဟာ တိုက္ရိုက္ဆက္စပ္မွဳရွိတာေၾကာင့္၊ ၀င္ေငြဟာ အေရးပါတဲ႔ အခန္းက႑မွာ ရွိပါတယ္။

ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမွဳ ေလွ်ာ့ခ်ေရးနည္းလမ္းေလးသြယ္

ဖြံ႕ျဖိဳးဆဲႏိုင္ငံမ်ားရဲ႕ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမွဳေလွ်ာ့ခ်ေရးနည္းလမ္းေတြမွာ government policy intervention ဟာ အေရးၾကီးပါတယ္။ ျဖစ္ႏိုင္ေခ်ရွိတဲ႔ နည္းလမ္းေလးသြယ္ကို အေသးစိတ္ေဖာ္ျပရရင္

(၁) Relative factor prices အားေျပာင္းလဲေသာေပၚလစီမ်ားေရးဆြဲ၍ Functional Distribution of Income အား ေျပာင္းလဲရန္

ဒီက႑မွာ စဥ္းစားရမယ့္ အခ်က္ႏွစ္ခ်က္ရွိပါတယ္။ ပထမအပိုင္းက price of labor ပါ။ တနည္းအားျဖင့္ ဆိုရင္ေတာ့ လုပ္ခ (wage rate) ပါ။ ဖြံ႔ျဖိဳးဆဲႏိုင္ငံမ်ားရဲ႕ လုပ္အားခေတြဟာ ၀ယ္လိုအား၊ ေရာင္းလိုအားတို႔ interplay လုပ္တာနဲ႕ determine မလုပ္ပဲ သတ္မွတ္ခ်င္သလို သတ္မွတ္ေနတာမ်ိဳးေတြ ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ အလုပ္တခုထဲမွာတင္ လုပ္အားခက အမ်ိဳးမ်ိဳးျဖစ္တတ္ပါတယ္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ လုပ္အားခေတြဟာ demand, supply forces ေတြ free interplay လုပ္ရက ထြက္လာတဲ့ လုပ္အားခေတြထက္မ်ားေနတတ္ပါတယ္။ ဒါကို ေလွ်ာ့ခ်ျခင္းအားျဖင့္ လုပ္ငန္းရွင္ေတြဟာ capital ေနရာမွာ labor ကို ပိုမိုအစားထိုးလာပါလိမ့္မယ္။ ဒီနည္းျဖင့္ employment level တက္လာျပီး၊ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးသူေတြရဲ႕ ၀င္ေငြတက္လာပါမယ္။

ေနာက္တခ်က္က Capital နဲ႔ ဆိုင္ပါတယ္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ capital equipment ေတြရဲ႕ ေစ်းႏွဳန္းေတြကို အစိုးရနဲ႔နီးစပ္မွဳရွိတဲ့ လုပ္ငန္းရွင္ေတြအတြက္ ေလွ်ာ့ခ်ထားေလ့ရွိတယ္။ ေငြလဲလွယ္ႏွဳန္းေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳးသတ္မွတ္တာမ်ိဳး၊ လုပ္ငန္းတခ်ိဳ႕ကို သီးျခား privileges ေပးတာမ်ိဳးေတြပါ။ ဒါေတြကို ဖယ္ရွားလိုက္မယ္ဆိုရင္ price of capital ဟာ market-driven လုပ္တဲ႔ level ကို ေရာက္ရွိသြားျပီး၊ capital ေနရာမွာ factor substitution အေနနဲ႔ labor က အစား၀င္လာပါတယ္။ ဒီနည္းနဲ႔ employment level တက္လာႏိုင္ပါတယ္။ ဒါတြင္မက လုပ္ငန္းရွင္ေတြရဲ႕ economic returns ကလဲ အရင္ကလို မျမင့္မားေတာ့ပဲ income level က်လာတဲ့အတြက္ ခ်မ္းသာသူမ်ားနဲ႔ ဆင္းရဲသူမ်ားအၾကားက inequality ေလ်ာ့နည္းလာႏိုင္ပါတယ္။

ဒီနည္းဟာ လုပ္သားအရည္အတြက္မ်ားလာျပီး၊ ၀င္ေငြရသူမ်ားလာတဲ့အျပင္ inequality ကို ေလ်ာ့က်ေစႏိုင္တဲ့အတြက္ အက်ိဳးရွိတာမွန္ေပမယ့္ အစိုးရကိုယ္တိုင္ လုပ္ငန္းရွင္မ်ားနဲ႔ ပူးေပါင္းျပီး ကိုယ္က်ိဳးရွာေနတဲ႔ တိုင္းျပည္ေတြမွာေတာ့ ဒီနည္းလမ္းကိုသံုးဖို႔ အစိုးရကိုယ္တိုင္က ေႏွာင့္ေႏွးေလ့ရွိၾကပါတယ္။

(၂) Asset ownership ကို တိုးျမွင့္ redistribute လုပ္ျခင္းအားျဖင့္ size distribution ကုိ modify လုပ္ရန္

ဖြံ႕ျဖိဳးဆဲတိုင္းျပည္ေတြမွာ ျဖစ္ေလ့ျဖစ္ထရွိတာက တိုင္းျပည္၀င္ေငြရဲ႕ တ၀က္ေက်ာ္ကို ရရွိသူမ်ားဟာ လူဦးေရ စုစုေပါင္းရဲ႕ ႏွစ္ဆယ္ရာႏွဳန္းခန္႔ပဲျဖစ္ျပီး၊ ထုတ္လုပ္မွဳအရင္းအျမစ္ရဲ႕ ရွစ္ဆယ္ရာခိုင္ႏွန္းေက်ာ္ကိုလဲ ဒီႏွစ္ဆယ္ရာခိုင္ႏွဳန္းလူေတြကပဲ ပိုင္ဆိုင္တာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါမ်ိဳးကို size distribution မညီမွ်မွဳလို႔ ေခၚပါတယ္။ ပိုင္ဆိုင္မွဳေတြကို က်န္သူေတြဆီမွာ redistribute လုပ္ျခင္းအားျဖင့္ size distribution ညီမွ်ေအာင္ လုပ္ယူရပါမယ္။ ေပၚလစီေရးရာမွာေတာ့ redistributive polices မ်ားလို႔ သံုးႏွဳန္းပါတယ္။

အမ်ားအားျဖင့္ လုပ္ေလ့လုပ္ထရွိတာကေတာ့ rural poverty group ကို ေလွ်ာ့ခ်ဖို႔ land reform လုပ္ျခင္းပါပဲ။ အလားသ႑ာန္တူပဲ ျမိဳ႔ျပမွာဆိုရင္လဲ လုပ္ငန္းေသးလုပ္ကိုင္သူမ်ားကို commercial credit (ဥပမာ- microloans) ေပးျခင္းအားျဖင့္ သူတို႔လုပ္ငန္းေတြခ်ဲ႕ထြင္ဖို႔ရယ္၊ local workers ေတြကို ပိုမိုခန္႔ထားႏိုင္ဖို႔ရယ္အတြက္ အက်ိဳးရွိေစပါတယ္။

ေနာက္တခ်က္လုပ္ႏိုင္တာကေတာ့ Annual savings and investment ထဲက တခ်ိဳ႕အစိတ္အပိုင္းမ်ားကို low-income groups မ်ားအတြက္ လႊဲေျပာင္းေပးျခင္းပါ။ ဒါ့အျပင္ educational opportunities ကိုပဲ wider access ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ယူရပါမယ္။ ႏွစ္ဆယ့္တစ္ရာစုမွာ Human Capital ဟာ ႏိုင္ငံတႏိုင္ငံဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္မွဳရဲ႕ အေရးအၾကီးဆံုး ေသာ့ခ်က္ျဖစ္လာပါျပီ။

(၃) Income and Wealth Taxes မ်ားျဖင့္ ခ်မ္းသာသူမ်ား၏ size distribution ကို ေလွ်ာ့ခ်ရန္

၀င္ေငြနည္းတဲ႔ ေအာက္ေျခလူတန္းစား ၄၀% ရဲ႕ financial security ရွိဖို႔ အတြက္ သင့္ေလ်ာ္တဲ့ အခြန္စနစ္ကို ခ်မွတ္ရပါမယ္။ ဖြံ႕ျဖိဳးဆဲႏိုင္ငံေတြမွာ ျဖစ္ေလ့ျဖစ္ထရွိတာက အခြန္စနစ္ဟာ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးသူမ်ားမွာ ပိုမိုတင္းၾကပ္ျပီး၊ ခ်မ္းသာသူမ်ားကေတာ့ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူနည္းမ်ိဳးစံုနဲ႔ အခြန္ေရွာင္တတ္ၾကပါတယ္။ Progressive taxes ေတြျဖစ္ရမယ့္အစား regressive taxes ေတြျဖစ္ကုန္ပါေတာ့တယ္။

(၄) Direct Transfer payments မ်ား၊ Public-consumption goods and services မ်ားအား ေထာက္ပံ႔ျခင္းျဖင့္ ဆင္းရဲသူမ်ား၏ size distribution ကို တိုးျမွင့္ရန္

ဆင္းရဲႏြမ္းပါးသူမ်ားကို public-consumption goods and services မ်ားေထာက္ပံံ့ေပးျခင္းဟာလဲ အက်ိဳးျဖစ္ထြန္းပါတယ္။ ဥပမာ- ေက်းလက္နဲ႔ တိုးတက္မွဳေႏွးတဲ့ ျမိဳ႕ျပေဒသမ်ားမွာ public health projects မ်ားခ်မွတ္ေဆာင္ရြက္ျခင္း၊ ေ၀းလံေခါင္ဖ်ားေဒသေတြမွာ ေသာက္ေရသန္႕နဲ႔ လွ်ပ္စစ္မီးရရွိေအာင္ေဆာင္ရြက္ျခင္း၊ preschool nutrition supplement programs မ်ား ဖန္တီးအေကာင္အထည္ေဖာ္ျခင္း စတာမ်ိဳးေတြျဖစ္ပါတယ္။

ေငြေၾကးမ်ားတိုက္ရိုက္လႊဲေျပာင္းေပးျခင္းနဲ႔ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးသူမ်ားကို အစားအစာမ်ား ေပးေ၀ျခင္းဆိုင္ရာ ေပၚလစီမ်ားကလဲ အသံုး၀င္ပါတယ္။ အေကာင္းဆံုးကေတာ့ essential foodstuffs ေတြရဲ႕ေစ်းႏွဳန္းကို တတ္ႏိုင္သမွ် အနည္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ လိုအပ္တဲ႔ ေပၚလစီမ်ား ခ်မွတ္ေဆာင္ရြက္ျခင္းပါပဲ။

အထက္ပါနည္းလမ္းေလးသြယ္ကို ေဆာင္ရြက္ျခင္းအားျဖင့္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမွဳကို ေလွ်ာ့ခ်ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီနည္းေလးသြယ္လံုးမွာ government role ဟာ အေရးၾကီးဆံုးမို႔ သက္ဆိုင္ရာႏိုင္ငံအစိုးရရဲ႕ attitudes နဲ႕ effectiveness ရွိေအာင္ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္မွဳေတြေပၚမွာ မူတည္ေနပါတယ္။ Third sector ရဲ႔ poverty reduction နဲ႔ ပတ္သက္ျပီး ပါ၀င္ေဆာင္ရြက္ႏိုင္မွဳမ်ားအေၾကာင္းကို ေနာက္ပိုင္းေဆာင္းပါးမ်ားမွာ ဆက္လက္ေဆြးေႏြးသြားပါမယ္။

ခင္မမမမ်ိဳး (၂၁၊၁၊၂၀၀၈)

ရည္ညြန္းကိုးကား

Ray, Debraj (1998) Development Economics, Princeton University Press, Princeton

Todaro, C.M & Stephen C. S (2006) Economic Development, 6th edition, Pearson Education, Harlow

Bardham, P. & Udry, C. (1999) Development Microeconomics, Oxford University Press, Oxford


အျပည့္အစံုဖတ္ခ်င္ရင္..>>>

Writing essays (part-3)

Monday, January 21, 2008

အက္ေဆးမ်ားေရးသားျခင္း (အပိုင္း-၃)

လိုအပ္ေသာ အခ်က္အလက္မ်ားစုေဆာင္းျခင္း

အက္ေဆးမ်ားေရးသားတဲ့ အခါမွာ အခ်က္အလက္မ်ား စံုလင္စြာ စုေဆာင္းႏိုင္မွဳဟာ အဓိက က်ပါတယ္။ စာၾကည့္တိုက္ကေန အသံုး၀င္မယ္ထင္တဲ့ စာအုပ္ေတြ အကုန္မျပီး လွန္ေလွာၾကည့္ရတာကေတာ့ အလြန္လြယ္ကူပါတယ္။ ဒီလိုလုပ္ျခင္းအားျဖင့္ တခ်ိဳ႕အေၾကာင္းအရာေတြကို ေလ့လာႏိုင္တာမွန္ေပမယ့္ အက္ေဆးေကာင္းေကာင္း ေရးသားႏိုင္ဖို႔အတြက္ေတာ့ ဒီနည္းဟာ အသံုးမ၀င္ပါဘူး။

ပထမဆံုး လုပ္သင့္တဲ့အခ်က္က ေမးခြန္းကို ေသေသခ်ာခ်ာ ဖတ္ျခင္းပဲျဖစ္ပါတယ္။ အက္ေဆးေခါင္းစဥ္ကို ဖတ္ျပီးတာနဲ႔ ဆက္စပ္မယ္ထင္တဲ့ ေမးခြန္းေတြကို ေရးခ်ၾကည့္ျပီး၊ ဒီေမးခြန္းေတြကို ဘယ္လိုေျဖမလဲ စဥ္းစားသင့္ပါတယ္။

တကၠသိုလ္ေတြမွာ အက္ေဆးေခါင္းစဥ္ေတြကို (၃)ပတ္ခန္႔ ၾကိဳေပးတတ္ပါတယ္။ ေခါင္းစဥ္သိျပီးတာနဲ႔ ခ်က္ခ်င္းစတာ အေကာင္းဆံုးပါပဲ။ ေက်ာင္းသားအမ်ားစု ျဖစ္တတ္တာက အခ်ိန္လိုပါေသးတယ္ဆိုျပီး၊ ေရႊ႕ေနရင္းနဲ႔ (၃)၊ (၄)ရက္အလိုက်မွ ေတာင္မင္းေျမာက္မင္း မကယ္ႏိုင္ ပ်ာယာခတ္ၾကတဲ့ ကိစၥပါ။ က်ြန္မတို႔ တကၠသိုလ္မွာေတာ့ တရက္ေနာက္က်ရင္ တမွတ္ေလွ်ာ့တဲ့ စနစ္ရွိပါတယ္။ ေစာေစာစျခင္းဟာ စာၾကည့္တိုက္က စာအုပ္ေတြ၊ ဂ်ာနယ္ေတြကိုလဲ စံုစံုလင္လင္ ရေစႏိုင္တာမို႔ အက်ိဳးရွိပါတယ္။ အေတြးအေခၚအသစ္ေတြလဲ တိုးေစႏိုင္ပါတယ္။

က်ြန္မလုပ္ေလ့လုပ္ထရွိတာကေတာ့ ေခါင္းစဥ္ရတဲ့ေန႔မွာ လိုအပ္မယ္ထင္တဲ့ ေမးခြန္းေတြကို ေရးခ်ျပီး၊ ေနာက္တေန႔ ေရာက္တာနဲ႔ ဒီေမးခြန္းေတြနဲ႔ ဆက္စပ္မယ့္ စာအုပ္ (၅)အုပ္ခန္႔နဲ႔ ပညာရပ္ဆိုင္ရာ ဂ်ာနယ္ article (3) ခုခန္႔ကို သြားရွာပါတယ္။ စာအုပ္နဲ႔ စာရြက္စာတမ္းစုခ်ိန္ကို (၁)ရက္ခန္႔ ေသခ်ာေပးသင့္ပါတယ္။ scanned reading ပံုစံနဲ႔ ေသခ်ာေရြးျပီးတဲ႔ အခါက်မွ ေနာက္ရက္ေတြမွာ တပတ္ခန္႔ကို ေသခ်ာအေသးစိတ္ နားလည္ေအာင္ ဖတ္ပါတယ္။ ဒီၾကားထဲမွာ လိုအပ္မယ္ထင္ရင္ စာရြက္စာတမ္း အသစ္ေတြ ထပ္စုပါတယ္။

ဥပမာ- ဆိုပါစို႔။ rural- urban migration နဲ႔ ပတ္သက္တဲ႔ ေခါင္းစဥ္တခုကို အက္ေဆးေရးရမယ္ဆိုရင္ ပထမဦးဆံုး စဥ္းစားသင့္တာက ဒီအေၾကာင္းအရာနဲ႔ ပတ္သက္မယ့္ ေမးခြန္းေလးေတြပါ။ အပိုင္းက ႏွစ္ပိုင္းပါပါတယ္။ rural sector နဲ႔ urban sector ပါ။ ဦးဆံုး urban sector ကို ေလ့လာၾကည့္ရေအာင္။ urban sector မွာ ဘယ္လိုပံုစံမ်ိဳးရွိတဲ႔ economy ေတြ ရွိမလဲ။ urbanization ကို ဘယ္အခ်က္ေတြက ျဖစ္ေစသလဲ။ ျပီးတဲ့အခါက်မွ urbanization ျဖစ္ေစတဲ့အထဲမွာ rural migration ပါတယ္ဆိုတဲ့ အခ်က္ကို ဆြဲယူျပီးတဲ့အခါ rural sector အေၾကာင္း ဆက္ေျပာသင့္ပါတယ္။ ေက်းလက္ေဒသရဲ့ အဓိက economy ကေတာ့ agriculture ပါပဲ။ ဒီအေၾကာင္း အနည္းငယ္ ဆိုျပီးတာနဲ႔ ေက်းလက္ကလူေတြ ျမိဳ႕ျပကို migrate ဘာေၾကာင့္လုပ္သလဲ။ သူတို႔ရဲ႕ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြကို ဘယ္အရာေတြက influence လုပ္သလဲဆိုတာ ဆက္ေလ့လာသင့္ပါတယ္။ ျပီးေတာ့မွ ဒီအေၾကာင္းအရာနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ economic model ေတြ (Harris-Todaro, Stark model) ကို ဆက္ေလ့လာေရးသားမယ္ဆိုရင္ အက္ေဆးေကာင္း တပုဒ္ ျဖစ္လာႏိုင္ပါတယ္။ ဒါကေတာ့ ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္ေရးဆိုင္ရာ စီးပြားေရးပညာရပ္ထဲက အက္ေဆးတခုပါ။ သက္ဆိုင္ရာ ဘာသာရပ္အလိုက္ ပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိပါလိမ့္မယ္။ က်ြန္မက basic framework အေနနဲ႔ ဥပမာေပးတာပါ။

အက္ေဆးတပုဒ္နဲ႔ ပတ္သက္ျပီး သတင္းအခ်က္အလက္ေတြ ရႏိုင္တဲ့ sources ေတြ အမ်ားၾကီးပါ။ course guide ေတြထဲမွာ ေလ့လာသင့္တဲ့ references စာအုပ္ေတြ၊ သုေတသနစာတမ္းေတြ ပါပါတယ္။ lecture ေတြမွာ ဆရာေတြသင္ရင္း ေပးသြားတဲ့ sources ေတြ ရွိပါတယ္။ တခါ website ေတြ၊ သတင္းစာေတြ၊ မဂၢဇင္းေတြထဲမွာလဲ တခ်ိဳ႕ေသာ အေၾကာင္းအရာေတြ ရွိပါတယ္။

အက္ေဆးအတြက္ စျပင္ဆင္တာနဲ႔ မွတ္စုစာအုပ္အသစ္တခု ထုတ္ဖို႔ အၾကံေပးလိုပါတယ္။ ဒီအထဲမွာ idea ေတြ၊ quotation ေတြ၊ ဥပမာပံုစံေတြကို ေရးသားထားျခင္းအား ျဖင့္ အက္ေဆးစေရးတဲ့အခါမွာ အခ်က္အလက္ေတြ အစီအစဥ္တက်ျဖစ္ဖို႔ အလြန္ပဲ အသံုး၀င္ပါတယ္။ source တခုရတိုင္း စာေရးဆရာ၊ စာအုပ္နာမည္၊ ထုတ္ေ၀တဲ႔ခုႏွစ္၊ ထုတ္ေ၀တဲ့စာအုပ္ကုမၸဏီ စတာေတြကို မွတ္ထားဖို႔ မေမ့ပါနဲ႔။ References list မွာ ဒါေတြကို ထည့္သြင္းရမွာပါ။ အက္ေဆးမ်ား အဆံုးမွာ ရည္ညြန္းကိုးကားမ်ား ထည့္ပံုထည့္နည္းနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ကိုေတာ့ ေနာက္ပိုင္းမွာ အေသးစိတ္ ထပ္ေဆြးေႏြးပါဦးမယ္။

အက္ေဆး outline ခ်ျခင္း

အက္ေဆးတပုဒ္ေရးသားတဲ့ေနရာမွာ Basic structure ဟာ အေရးၾကီးပါတယ္။ ၾကိဳတင္ plan ခ်ျပီးမွ ေရးသားရင္ ေရးသားရတာ လြယ္ကူသလို စာလံုးအေရးအတြက္ လိုေနတာ ပိုေနတာမ်ိဳးစတဲ့ ျပႆနာေတြကိုလဲ ေရွာင္ရွားႏိုင္ပါတယ္။

ေယဘုယ်အားျဖင့္ အက္ေဆးတပုဒ္မွာ နိဒါန္း၊ စာကိုယ္၊ နိဂံုး (၃)မ်ိဳးပါတာကိုေတာ့ အားလံုးသိျပီးသားျဖစ္ပါတယ္။ နိဒါန္းက႑ဟာ ဖတ္သူကို ပထမဆံုးစတင္ ဆြဲေဆာင္ရတာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ အေရးၾကီးပါတယ္။ ေခါင္းစဥ္ရဲ႕ ဘယ္လို aspects ေတြကို ေရးသားေဖာ္ျပမယ္ဆုိတဲ့ clear idea ကို စာဖတ္သူကို ေပးဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။

စာကိုယ္ပိုင္းကေတာ့ အဓိက အခ်က္အလက္ေတြကို ဥပမာေတြ၊ ပံုေတြနဲ႔ ရွင္းလင္းရတာပါ။ paragraph တခုဆီတိုင္းမွာ main point နဲ႔ supporting evidences ေတြ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ပါ၀င္ေနဖို႔ လိုပါတယ္။ အခ်ိန္ရမယ္ဆိုရင္ အက္ေဆးစာအုပ္မ်ားကို ဖတ္မွတ္ေလ့လာၾကည့္ပါ။ main idea နဲ႔ supporting evidences မ်ားကို ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာၾကည့္ပါ။

နိဂံုးပိုင္းကေတာ့ main ideas မ်ားကို summarize လုပ္ရတာပါ။ ျပတ္သားတဲ႔ အေျဖတခုကို ထုတ္ျပႏိုင္ဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ ေမးခြန္းက agree လား၊ disagree လားဆိုရင္ ထင္ျမင္ခ်က္ တခုခုကိုေပါ့။ တခါတရံမွာ ေမးခြန္းက ေနာက္ဆက္တြဲ implications ေတြ၊ future trends ေတြကို suggest လုပ္ေစလိုတဲ့ သေဘာပါ၀င္တတ္တယ္။ အဲဒီအခါမွာလဲ ဒီအခ်က္ေတြကို နိဂံုးမွာ ထည့္သြင္းရပါမယ္။

အက္ေဆးစာလံုးအေရအတြက္နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ကေတာ့ မ်ားေသာအားျဖင့္ စာလံုးေရ (၁၅၀၀)မွ (၃၀၀၀) ျဖစ္တတ္ပါတယ္။

နိဒါန္းမွာ 7-8% of total length ၊ နိဂံုးမွာ 12-15% of total length ကို သံုးျပီး က်န္တာကိုေတာ့ စာကိုယ္မွာ သံုးမယ္ဆိုရင္ structure ေကာင္းတဲ့ အက္ေဆးတပုဒ္ ျဖစ္လာႏိုင္ပါတယ္။

အက္ေဆးစတင္ေရးသားျခင္း

အက္ေဆးစတင္ေရးသားတဲ့အခါမွာေတာ့ style ဟာ အေရးၾကီးပါတယ္။ ရိုးရိုးရွင္းရွင္းနဲ႔ စာဖတ္သူကို ဆြဲေဆာင္ႏိုင္မယ့္ စတိုင္ကိုပဲ သံုးဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ စကားေျပာအသံုးအႏွဳန္းနဲ႔ စာေရးသားျခင္း အသံုးအႏွဳန္းႏွစ္ခုကို ခြဲျခားေရးဖို႔ လိုပါတယ္။ အတိုေကာက္စာလံုးေတြ သံုးမယ္ဆိုရင္ ပထမဦးဆံုး စာလံုးရွည္သံုးျပီးေဘးမွာ ကြင္းနဲ႔ အတိုစာလံုးကို အရင္ေရးပါ။ ျပီးမွ အတိုေကာက္စာလံုးမ်ားကို ဆက္သံုးပါ။ တခါတရံမွာ စာေၾကာင္းရွည္အနည္းငယ္ သံုးဖို႔လိုေပမယ့္ မ်ားေသာအားျဖင့္ေတာ့ short sentences မ်ားပဲသံုးပါ။ ရွင္းေလေလ၊ စာဖတ္သူႏွစ္သက္ေလေလပါပဲ။

Layout နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ကေတာ့ ပံုေတြ၊ model ေတြ ထည့္ဖို႔လိုမလို၊ subheading ေတြ ပါဖို႔ လိုမလိုဆိုတာ အက္ေဆးေခါင္းစဥ္ေပၚၾကည့္ျပီး ကိုယ္တိုင္ဆံုးျဖတ္ေစလိုပါတယ္။

Paragraph မ်ားခြဲတဲ့အခါမွာ စာပိုဒ္ရဲ႕ပထမဆံုးစာေၾကာင္းဟာ main point ျဖစ္သင့္ပါတယ္။ တခါတရံမွာလဲ main theme ရဲ့ positive, negative aspects မ်ားကို ေဖာ္ျပရတာမို႔ theme တခုတည္းကိုတင္ ႏွစ္ပိုဒ္၊ သံုးပိုဒ္ျဖစ္တတ္ပါတယ္။

စာပိုဒ္တခုနဲ႔တခုအကူးမွာ ဒံုးတိၾကီးမျဖစ္ေနေအာင္ တခုနဲ႔တခု အဆက္အစပ္စကားလံုးေလးေတြ ထည့္ေပးဖို႔လဲ လိုအပ္ပါတယ္။ အသံုးမ်ားတဲ့ Transition စကားလံုးမ်ားကို ေဖာ္ျပရရင္

(1) Contrast ျဖစ္တာကို ဆိုခ်င္တဲ့အခါ but, however, on the other hand, yet

(2) Illustrations မ်ားျပခ်င္ရင္ for example, that is

(3) Extension လုပ္ရင္ similarly, moreover, furthermore, in addition

(4) အခ်က္အလက္ကို conclude လုပ္ခ်င္ရင္ Therefore, consequently, as a result, thus

(5) ေနာက္ထပ္ step တခုကို ကူးခ်င္ရင္ then, after that, ultimately

စတာေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

အားလံုးေရးျပီးသြားတဲ့အခါက်ရင္ေတာ့ စာလံုးေပါင္းမ်ားကို ေသခ်ာျပန္စစ္သင့္ပါတယ္။ မေတာ္တဆအမွားေသးေလးေတြေၾကာင့္ အမွတ္ေလ်ာ့မခံပါနဲ႔။ ႏွေမ်ာစရာေကာင္းပါတယ္။ ဘယ္ေနရာမဆို၊ ဘာေတြပဲလုပ္လုပ္ First impressions အေရးၾကီးတယ္ဆိုတာကလဲ အျမဲမွန္ေနတဲ့ အမွန္တရားျဖစ္တာေၾကာင့္ Appearance လွေနဖို႔အတြက္ကိုလဲ အထူးဂရုစိုက္ပါ။ ေက်ာင္းက သံုးခိုင္းတဲ့ font ကိုပဲ သံုးပါ။ page format နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ စည္းကမ္းမ်ားကိုလဲ အတိအက် လိုက္နာပါ။ စာမ်က္ႏွာ နံပါတ္မ်ားကို ေသခ်ာတပ္ပါ။ အမည္နဲ႔ ေက်ာင္းသားနံပါတ္မ်ားကိုလဲ ေသခ်ာထည့္သြင္းပါ။

အေရးပါတဲ့ ေနာက္အခ်က္တခုျဖစ္တဲ့ ရည္ညြန္းကိုးကားမ်ား ထည့္သြင္းေရးသားမွဳအေၾကာင္းကို ေနာက္ပိုင္းမွာ ဆက္လက္ေဖာ္ျပေပးပါမယ္။

ခင္မမမ်ိဳး (၂၁၊ ၁၊ ၂၀၀၈)

အျပည့္အစံုဖတ္ခ်င္ရင္..>>>

  © Blogger templates Newspaper II by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP