ဘေလာ့ လိပ္စာသစ္သို႕ ေျပာင္းေရႊ႕ျခင္း

(၂၀၀၇) ခုႏွစ္မွစ၍ ဘေလာ့စာမ်က္ႏွာအား ဖြင့္လွစ္ခဲ့ရာ ဖတ္ရွဳအားေပးၾကေသာ စာဖတ္ပရိသတ္အေပါင္းအား အထူးပင္ ေက်းဇူးတင္ရွိပါသည္။

ယခုအခါတြင္ ဘေလာ့ကို ဖြင့္ရန္ အခ်ိန္ၾကာျမင့္မွဳမ်ား ရွိေနေၾကာင္း၊ စာဖတ္သူအခ်ိဳ႕မွ အေၾကာင္းၾကားလာပါသျဖင့္ www.khinmamamyo.info တြင္ စာမ်က္ႏွာသစ္ကို ဖြင့္လွစ္ထားပါသည္။

စာမ်က္ႏွာသစ္တြင္ အခ်ိဳ႕ေသာ စစ္ေရး၊ ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး၊ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရးဆိုင္ရာ ေဆာင္ပါးမ်ားႏွင့္ ရသစာစုမ်ား (ႏွစ္ရာေက်ာ္ခန္႕)ကိုလည္း က႑မ်ားခြဲ၍ ျပန္လည္ေဖာ္ျပထားပါသည္။


ယခုဘေလာ့စာမ်က္ႏွာကို ဆက္လက္ထားရွိထားမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း ယေန႕မွစ၍ ပို႕စ္အသစ္မ်ား ထပ္မံ တင္ေတာ့မည္ မဟုတ္ပါေၾကာင္းႏွင့္ ပို႕စ္အသစ္မ်ားကို စာမ်က္ႏွာသစ္တြင္သာ တင္ေတာ့မည္ျဖစ္ပါေၾကာင္း ေလးစားစြာ အသိေပး အေၾကာင္းၾကားပါသည္။


စာမ်က္ႏွာသစ္သို႕ အလည္လာေရာက္ပါရန္ကိုလဲ လွိဳက္လွဲစြာ ဖိတ္ေခၚအပ္ပါသည္။


ေလးစားစြာျဖင့္



ခင္မမမ်ိဳး (၁၇၊ ၁၀၊ ၂၀၁၁)

www.khinmamamyo.info

မ်က္စိတဆံုး

Thursday, October 21, 2010

အခုတေလာ ငယ္ငယ္တုန္းက ကစားဖူးတဲ့ က်ားကစားပြဲေလးေတြကို သတိသြားရမိေနတတ္ပါတယ္။ ဖိုးဖိုးက အားရင္ က်ားကြက္ေလးေတြ ေရႊ႕ျပီး တေယာက္တည္း ကစားေလ့ရွိပါတယ္။ ကၽြန္မကလဲ ကေလးသဘာ၀ ဖိုးဖိုး လုပ္တာဆို အကုန္ လိုက္လုပ္ခ်င္တတ္တယ္။ သတင္းစာဖတ္ရင္လဲ လိုက္ဖတ္ခ်င္တာပဲ။ ေရဒီယိုနားေထာင္လဲ လိုက္နားေထာင္တာပဲ။ လူၾကီးေတြနဲ႕ စားပြဲ၀ိုင္းမွာ ထိုင္စကားေျပာရင္လဲ ၀င္ထိုင္ နားေထာင္ျပီး အရိပ္လို တေကာက္ေကာက္ လိုက္ေနတတ္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ က်ားကြက္ေလးေတြ ေရႊ႕ေနတာကိုလဲ စိတ္၀င္စားမိျပန္ေရာ။

ဒီလိုနဲ႕ တေန႕ေတာ့ ကၽြန္မ ေက်ာင္းစေနစ အရြယ္ေလာက္မွာ ဖိုးဖိုးက က်ားကစားနည္း စသင္ေပးပါတယ္။ ကၽြန္မကလဲ ၾကိဳးစားျပီး သင္ယူပါတယ္။ မေတာက္တေခါက္ေလး တတ္လာေတာ့ ဖြားဖြားကို သြားစိန္ေခၚျပီး ကစားတယ္။ ႏိုင္သြားေတာ့ သိပ္ေပ်ာ္တာပဲ။ ဖြားဖြားကမွ ေသခ်ာ မကစားတတ္တာကိုးေနာ္။ ဒီလိုနဲ႕ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ အဟုတ္ၾကီး ထင္ျပီး ဖိုးဖိုးကို စိန္ေခၚတာေပါ့။ ဖိုးဖိုးနဲ႕ ပြဲေပါင္းမ်ားစြာ ကစားျဖစ္တယ္။ တခါမွ မႏိုင္ပါဘူး။ ၾကာေတာ့ စိတ္တိုလာေရာ။ စိတ္မရွည္ သိပ္ျဖစ္တာပဲ။ ဒီေတာ့ ေျပာလိုက္တယ္။ ဖိုးဖိုးက ကစားပြဲကို ညစ္တယ္လို႕။ ဒီလိုေျပာေတာ့ ဖိုးဖိုးက ရီတယ္။ 'ေျမးေလးက ပြဲကစားတာ ႏိုင္ခ်င္စိတ္မ်ားျပီး ေလာေနတာကိုး။ က်ားကစားတယ္ဆိုတာ ေသေသခ်ာခ်ာ ျပင္ဆင္ျပီးေတာ့မွ တကြက္ခ်င္းကို စဥ္းစဥ္းစားစားေရႊ႕ရတယ္။ မ်က္ေတာင္တခတ္ထက္ မ်က္စိ တဆံုးကို ၾကည့္တတ္ရတယ္' လို႕ ဆိုပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္း ဖိုးဖိုး မဆံုးခင္ ေနာက္ဆံုး ကစားခဲ့တဲ့ ပြဲမွာေတာ့ ကၽြန္မ ႏိုင္ပါတယ္။ ဖိုးဖိုးက တမင္ အရံွံဳးေပးသြားတာပါ။

အရြယ္ေရာက္လာေတာ့ ကၽြန္မရဲ႕ စိတ္၀င္စားမွဳ အသစ္ေတြကလဲ အမ်ားအျပား ေပၚထြက္လာခဲ့ပါတယ္။ က်ားကစားပြဲေလးေတြကို စိတ္၀င္စားတတ္တဲ့ ကၽြန္မဟာ chess ထိုးတာကို စိတ္၀င္စားလာေလ မလားလို႕ နီးစပ္သူေတြက ထင္ၾကေပမယ့္ ကၽြန္မတကယ္ စိတ္၀င္စားလာတာ ကေတာ့ စစ္ပြဲေတြနဲ႕ ႏိုင္ငံတကာေရးရာေတြကိုပါ။ စစ္ပြဲေတြမွာ တဘက္နဲ႕ တဘက္ ဘယ္လို အႏိုင္ယူသြားၾကသလဲ။ ႏိုင္ငံတႏိုင္ငံနဲ႕ တႏိုင္ငံအခ်င္းခ်င္း ဘယ္လို game ေတြ အျပန္အလွန္ ကစားၾကသလဲ။ ႏိုင္ငံငယ္ေလးေတြကို အင္အားၾကီးႏိုင္ငံေတြက ဘယ္လို ၾကိဳးဆြဲေလ့ရွိၾကသလဲ။ ၀ါဒေရးရာ အားျပိဳင္ပြဲေတြမွာ ဘယ္လို ကစားခဲ့ၾကသလဲ။ ႏိုင္ငံေခါင္းေဆာင္ႏွစ္ေယာက္ လက္ဆြဲႏွဳတ္ဆက္ ေနခ်ိန္မွာ သူတို႕ေတြ အမွန္တကယ္ ေနာက္ကြယ္မွာ ကစားေနၾကတဲ့ ဂိမ္းေတြက ဘာေတြ ျဖစ္ေနမလဲ။ ေတာ္လွန္ေရးနဲ႕ ပဋိပကၡေတြမွာ ပါ၀င္ၾကတဲ့ multi-players ေတြအၾကားမွာ ဘယ္လို အေတြးအေခၚေတြ၊ ရည္မွန္းခ်က္ေတြနဲ႕ ဂိမ္းေတြ ကစားေနၾကသလဲ။ စတာေတြကို အလြန္ပဲ စိတ္၀င္စားလာခဲ့ပါေတာ့တယ္။

ဒီလိုနဲ႕ ေလ့လာေနေရး တေန႕ေတာ့ လန္ဒန္က ကၽြန္မသူငယ္ခ်င္း အိမ္မွာ က်ားကစားပြဲေလး တခုနဲ႕ သြားတိုးပါတယ္။ ကၽြန္မသူငယ္ခ်င္းကတဘက္၊ သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ မိတ္ေဆြက တဘက္ အပ်င္းေျပ က်ားကစားေနၾကတာပါ။ သူငယ္ခ်င္းက လာထိုင္ၾကည့္ဖို႕ ေခၚတယ္။ သူတို႕က ေကာေဇာေပၚမွာ ထိုင္ကစားေနျပီး၊ ကၽြန္မက ဆိုဖာေပၚမွာ ထိုင္ေနတာဆိုေတာ့ က်ားကြက္ေတြကို အတိုင္းသား ျမင္ေနရပါတယ္။ ႏွစ္ဘက္စလံုးက ေရႊ႕ေနတဲ့ က်ားကြက္ေတြကိုပါ။ သူက အရမ္းေလာတာပဲ။ ကၽြန္မ ဖိုးဖိုးနဲ႕ ကစားတုန္းက ႏိုင္ခ်င္စိတ္မ်ားျပီး ေလာေနသလိုမ်ိဳးပါ။ အနာခံျပီး ဇြတ္တိုးေနတာပဲ။ ဒီတပြဲေတာ့ နင့္ကို အႏိုင္ကစားမယ္ဆိုျပီး ပါးစပ္ကလဲ ခဏခဏ ေျပာေနေသးတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ရွံဳးသြားေရာ။ ဒီလိုနဲ႕ အဲလိုပြဲေတြ မ်ားလာေတာ့ ကၽြန္မ မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး။

'မီးဖိုထဲ ခဏ လိုက္ခဲ့စမ္းပါ။ မုန္႕ေကၽြး'ဆိုျပီး သူငယ္ခ်င္းကို မီးဖိုထဲ လက္တို႕ ေခၚသြားရေတာ့တယ္။ အထဲေရာက္ေတာ့ ေျပာတယ္။

'နင္သိပ္ေလာေနျပီ။ ႏိုင္ခ်င္စိတ္မ်ားျပီး ဒီပြဲေတာ့ ႏိုင္မယ္လို႕ ခဏခဏ ေျပာေနတာက ၾကာေလ၊ ၾကာေလ နင့္ကို ထိခိုက္လာေနတယ္။ auto-suggestion လုပ္တယ္ဆိုတာက ဘ၀နဲ႕ ပတ္သက္ျပီး ျဖစ္ႏိုင္ေခ်ရွိတဲ့ ရည္မွန္းခ်က္ ေတြမွာ လုပ္ဖို႕ပဲ လိုအပ္တာ။ ဒီလို ဂိမ္းေတြမွာ လုပ္ေနလို႕ မရဘူး။ ျပင္ဆင္မွဳ၊ ကၽြမ္းက်င္မွဳ၊ တဘက္ရဲ႕ အရည္အခ်င္း ဆိုတာေတြကိုလဲ ထည့္ျပီး စဥ္းစားရေသးတယ္။ ျပီးေတာ့မွ ျဖစ္ႏိုင္ေခ်ကို တြက္ရတယ္။ အဲလို မဟုတ္ပဲ ႏိုင္မယ္ဆိုတာ ခဏခဏ ေျပာျပီး လုပ္ေနေတာ့ နင့္ဘာသာနင္ ေလာေနေအာင္ တြန္းေနသလို ျဖစ္လာတယ္။ ပံုမွန္ စဥ္းစားဥာဏ္ေတြ ေပ်ာက္ကုန္တယ္။ ႏိုင္ခ်င္စိတ္က မ်ားလာေလေလ၊ အမွားေတြ လုပ္မိေလေလ။ ရွံဳးလာေလေလပဲ။ ၾကာေတာ့ ႏိုင္ရမယ္လို႕ ပါးစပ္က ေျပာေနေပမယ့္ နင့္ဘာသာနင္လဲ ယံုၾကည္ခ်က္ နည္းလာတယ္။ ေဘးက ၾကည့္ေနတဲ့ လူေတြကလဲ ဒါေတြကို မသိဘူး မထင္နဲ႕။ နင္ဘယ္ေလာက္ေျပာေနေန နင္ေျပာတာကို ေဘးက လူေတြကလဲ မယံုေတာ့ဘူး။ နင့္ဘာသာနင္လဲ မေသခ်ာေတာ့ဘူး ျဖစ္လာေနတယ္။ က်ားကစား တယ္ဆိုတာမ်က္စိတဆံုးၾကည့္ရတယ္ဟ။ မ်က္ေတာင္တခတ္တည္းၾကည့္ရင္ အမွားပါ တတ္တယ္'

လူရင္းေတြမို႕ ကၽြန္မကလဲ အားမနာတမ္းပဲ ေျပာပါတယ္။ သူကလဲ အားမနာတမ္း ျပန္ျပီး ေျပာပါတယ္။

'သူ႕ကိုက ေတာ္လြန္းတာလဲ ပါပါတယ္ဟာ။ မယံုရင္နင္ကိုယ္တိုင္ ၀င္ကစားၾကည့္ပါလား။ နင္ႏိုင္ရင္ ခ်ိဳင္းနားေတာင္းမွာ ဘဲကင္လိုက္ေကၽြးမယ္။ ေဘးကထိုင္ျပီး ေျပာမေနနဲ႕' တဲ့။

'နင္တို႕က မိတ္ေဆြေတြေလ။ အပ်င္းေျပကစားေနၾကတာ။ ငါနဲ႕ သူနဲ႕က ခုမွ ျမင္ဖူးတာ။ ငါကလဲ နင္တို႕ကစားပြဲမွာ နင့္ေနရာက ၀င္ကစားဖို႕ အဆင္မေျပႏိုင္သလို၊ သူ႕ဘက္ကလဲ နင္နဲ႕ အေပ်ာ္ကစားေနတာကို သူစိမ္းတေယာက္က ၀င္ျပီး အႏိုင္အရွံဳးစိတ္နဲ႕ ၀င္ကစားတာကို ၾကည္ျဖဴမွာ မဟုတ္ဘူး။ ငါ့ကို နင္လို႕ အသိအမွတ္ျပဳမွာလဲ မဟုတ္ဘူး။ နင္တို႕ႏွစ္ေယာက္လံုးမွာ တေယာက္ကိုတေယာက္ အသိအမွတ္ျပဳထားတဲ့ role ေတြ ရွိတယ္ေလဟာ။ အဲဒါကို ငါ၀င္စီးလို႕ မရဘူး။ ဒီလိုေျပာလို႕ ငါက သူ႕ကို ေၾကာက္လို႕ မဟုတ္ဘူးေနာ္။ တခ်ိန္မွာ ငါနဲ႕ သူနဲ႕ တေယာက္ကိုတေယာက္ အသိအမွတ္ျပဳမိျပီး ကစားပြဲေတာ့ ရွိခ်င္ရွိလာဦးမွာေပါ့ဟာ။ အဲလိုဆိုရင္ေတာ့ ပ၀ါ မကူစတမ္းေပါ့။ ခုေတာ့ ငါမပါခ်င္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ နင္က ငါ့သူငယ္ခ်င္း ျဖစ္ေနေတာ့ ငါဘက္လိုက္ေနမိတယ္။ နင့္ကို ႏိုင္ေစခ်င္မိတယ္ေလ။ တခါ ငါကလဲ က်ားကစားနည္းေတြ၊ က်ားကြက္ေရႊ႕နည္းေတြကို မသိရင္ေတာ့လဲ တမ်ိဳးေပါ့ဟာ။ သိေတာ့လဲ မခ်င့္မရဲျဖစ္မိ၊ ေျပာဆိုမိတာေပါ့။ သူငယ္ခ်င္းဘက္က ဘက္လိုက္လိုစိတ္၊ ကစားနည္းကို သိေနတဲ့ အသိဥာဏ္နဲ႕ ငါနင့္ကို သတိေပးတာပါ။ နင့္ကို အသံုးမက်ဘူးလို႕ ႏိွမ္ေနတာမဟုတ္သလို၊ ငါသိတယ္၊ ငါေတာ္တယ္လို႕ ေျပာေနတာလဲ မဟုတ္ဘူး။ နင့္ဘက္ကသာ ဘက္မလိုက္ဘူးဆိုရင္လဲ ငါနဲ႕ အေနသာၾကီးေနာ္'

ကၽြန္မေသခ်ာရွင္းျပလိုက္ေတာ့ ေဘးထိုင္ဘုေျပာလုပ္ေနတယ္ထင္ျပီး ျပန္ရန္ေတြ႕တဲ့ သူငယ္ခ်င္းက ျငိမ္သြားပါတယ္။ သူ႕ထံုးစံအတိုင္း မ်က္ႏွာေလးကို ျဖီးျပတယ္။

'အင္း။ ဒီလိုဆိုရင္ေတာ့လဲ နင္၀င္မကစားေပမယ့္ ငါ့ကို အၾကံေကာင္းေပးတဲ့အတြက္ ဘဲကင္လိုက္ေကၽြးပါမယ္" တဲ့။

အဲဒီေန႕က ဆက္လဲ မကစား ျဖစ္ေတာ့ပါ။

သူ႕မိတ္ေဆြကို ႏိုင္ခ်င္ေဇာနဲ႕ ရွံဳးတာပါလို႕ ေျပာလိုက္ျပီး ပြဲရပ္လိုက္ပါတယ္။ ျပီးေတာ့မွ အားလံုးတူတူ ခ်ိဳင္းနားေတာင္းကို သြားဖို႕ အၾကံျပဳပါေတာ့တယ္။

အဲဒီေန႕ညက ဘဲကင္ကလဲ စားလို႕ ေကာင္းလိုက္ပါဘိ။

ေနာက္ပိုင္းမွာ ကၽြန္မကလဲ တျခားျမိဳ႕ငယ္ေလး တခုကို အလုပ္တာ၀န္နဲ႕ ေျပာင္းသြားျပီး၊ သူကေတာ့ သူ႕မိဘေတြရဲ႕ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းကို ျပန္လုပ္ပါတယ္။ ေ၀းလံတဲ့ ႏိုင္ငံႏွစ္ခုမွာ ကိုယ္စီကိုယ္စီ အလုပ္ေတြ ရွဳပ္ေနၾကရင္း တေန႕ေတာ့ သူနဲ႕ ဖုန္းအဆက္အသြယ္ရပါတယ္။

'ဟဲ့။ နင္ေျပာတဲ့ မ်က္စိတဆံုးၾကည့္ရမယ္ ဆိုတဲ့ စကားက အဖိုးတန္တယ္ သိလား'
'ငါေျပာတာ မဟုတ္ပါဘူးဟာ။ ေရွးလူၾကီးေတြရဲ႕ စကားကို ငါ့အဖိုးက တခါ ျပန္ျပီး ငါ့ကို ေျပာခဲ့တာပါ'

'ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ဟာ။ ၾကားဖူးသလိုရွိေပမယ့္ နင္ေျပာမွ ငါျပန္သတိထားမိတာ။ နင့္ကို ေက်းဇူးတင္တယ္'

'ဘာလဲ။ နင္က်ားကစားတာ ႏိုင္လို႕လား'
'မဟုတ္ဘူးေဟ့။ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းေတြမွာ ေအာင္ျမင္လို႕ အဖိုးတန္တယ္ ေျပာတာ။ စီးပြားေရးမွာ ျပိဳင္ဘက္ေတြေပၚလာရင္ ငါေတာ့ က်ားကစားဘက္လိုပဲ သေဘာထားလိုက္တယ္။ မ်က္ေတာင္ တခတ္ကို မၾကည့္ပဲ မ်က္စိတဆံုးၾကည့္ျပီး ဘယ္လို ေဒါက္ျဖဳတ္ရမလဲ ဆိုတာ ေသခ်ာ ေတြးတယ္။ ႏိုင္ခ်င္စိတ္ကို မေလာပဲ ေသြးေအးေအးနဲ႕ အႏိုင္ပိုင္းႏိုင္မယ့္ အခ်ိန္ကို ေစာင့္ၾကည့္တယ္။ ခု ငါေတာ္ေတာ္ေအာင္ျမင္ေနျပီဟ။ နင္ရွယ္ယာ ထည့္မလား။ ျပန္လာမလား။ ငါတို႕ႏွစ္ေယာက္ေပါင္းျပီး စီးပြားေရး က်ားကြက္ေတြ ေရႊ႕ၾကတာေပါ့။

'ဗုေဒၶါ'

ကၽြန္မလဲ တအံ့တၾသနဲ႕ ဘုရားတမိပါရဲ႕။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကၽြန္မရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းေလးက စီးပြားေရးမွာ ေအာင္ျမင္ေနတယ္ဆိုလို႕ ၀မ္းသာရပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္းေလးရယ္- သတိရလိုက္တာ။



ခင္မမမ်ိဳး (၂၀၊ ၁၀၊ ၂၀၁၀)

  © Blogger templates Newspaper II by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP