အမ်ိဳးသမီးအလုပ္သမားလွဳပ္ရွားမွဳႏွင့္ ေတာင္ကိုးရီးယားႏိုင္ငံ

(ဒီမိုကရက္တစ္ ျမန္မာ့အသံမွ အမ်ိဳးသမီးအခြင့္အလမ္း က႑တြင္ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္က ထုတ္လႊင့္ထားေသာ အသံလႊင့္ ေဆာင္းပါး ျဖစ္ပါသည္)

ဒီမိုကရက္တစ္ျမန္မာ့အသံ ပရိသတ္မ်ားရွင္။
အခုတပတ္ အမ်ိဳးသမီးအခြင့္အလမ္း အစီအစဥ္မွာ ေတာင္ကိုးရီးယားႏိုင္ငံရဲ႕ ဒီမိုကေရစီေတာ္လွန္ေရးမွာ အေရးပါခဲ့တဲ့ အမ်ိဳးသမီး အလုပ္သမား လွဳပ္ရွားမွဳအေၾကာင္းကို တင္ျပမွာျဖစ္ပါတယ္။

၁၉၈၇ ခုႏွစ္၊ ေႏြရာသီကာလမွာ ဒီမိုကေရစီေတာင္းဆိုတဲ့ အလုပ္သမား လွဳပ္ရွားမွဳမ်ားနဲ႕ ဆႏၵျပပြဲေတြဟာ ေတာင္ကိုးရီးယား ႏိုင္ငံတ၀ွမ္းမွာ ေပၚထြက္လာခဲ့ပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရးတိုးတက္ေျပာင္းလဲမွဳနဲ႕ ဒီမိုကေရစီအသြင္ေျပာင္းမွဳကို တခဲနက္ေတာင္းဆိုမွဳေတြ ေပၚေပါက္လာခဲ့ပါတယ္။ စာနယ္ဇင္းသမားမ်ားရဲ႕ စာနယ္ဇင္းလြတ္လပ္ခြင့္ေတာင္းဆိုမွဳေတြ၊ ေက်ာင္းဆရာ၊ ဆရာမမ်ား သမဂၢရဲ႕ ဒီမိုကေရစီပညာေရး ေဖာ္ေဆာင္ရန္ တိုက္တြန္းေၾကညာခ်က္ေတြ ေပၚထြက္လာခဲ့ပါတယ္။

ႏိုင္ငံေရးပညာရွင္ေတြက ၁၉၈၀ ေႏွာင္းပိုင္းကာလမ်ားမွာ ေပၚေပါက္လာခဲ့တဲ့ ဒီလွဳပ္ရွားမွဳေတြဟာ ၁၉၇၀ ျပည့္ ကာလမ်ားမွာ ေပၚေပါက္လာခဲ့တဲ့ အမ်ိဳးသမီး အလုပ္သမား လွဳပ္ရွားမွဳမ်ားရဲ႕ ရလာဒ္လို႕ ေျပာၾကားခဲ့ၾကပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရးလွဳပ္ရွားမွဳ တိုက္ပြဲၾကီးေတြကို အာဏာရွင္ေတြက ျဖိဳခြင္းတိုက္ခိုက္လိုက္တဲ့အခါ ဒီတိုက္ပြဲေတြဟာ ျပီးဆံုးသြားျပီလို႕ တခ်ိဳ႕က ယူဆတတ္ၾကပါတယ္။ အမွန္ကေတာ့ ျပီးဆံုးသြားတာ မဟုတ္ပါဘူး။ တိုက္ပြဲၾကီးတခု ေနာက္ထပ္မထြက္ေပၚလာေသးတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ လူထုလွဳပ္ရွားမွဳ တိုက္ပြဲေတြဟာ ေတာ္လွန္ေရးမ်ိဳးဆက္ေတြကို ေမြးဖြားေပးပါတယ္။ တက္ၾကြလွဳပ္ရွားသူေတြအခ်င္းခ်င္း ကြန္ယက္ခ်ိတ္ဆက္လွဳပ္ရွားမွဳေတြနဲ႕ ညီညြတ္ေရးကို တည္ေဆာက္ႏိုင္ လာပါတယ္။ ညီညြတ္ေရးဆိုတာ တိုက္ပြဲက ေပၚထြက္လာတဲ့ ညီညြတ္ေရးကမွ ေရရွည္မွာ စစ္မွန္ခိုင္ခံ့ပါတယ္။ တိုက္ပြဲေတြဟာ ေတာ္လွန္ေရးမ်ိဳးဆက္ေဟာင္းနဲ႕ မ်ိဳးဆက္သစ္ကို ေပါင္းကူး တည္ေဆာက္ေပးပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လဲ ေတာင္ကိုးရီးယားႏိုင္ငံရဲ႕ ၁၉၈၀ ေႏွာင္းပိုင္းကာလမ်ားမွာ ေပၚေပါက္ခဲ့တဲ့ လူထုတိုက္ပြဲမ်ားဟာ ၁၉၇၀ ကာလ အမ်ိဳးသမီး အလုပ္သမား လွဳပ္ရွားမွဳမ်ားရဲ႕ ရလာဒ္အျဖစ္ ေဖာ္က်ဴးၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။

၁၉၇၀ ကာလ အမ်ိဳးသမီး လွဳပ္ရွားမွဳေတြကို ငယ္ရြယ္တဲ့ အမ်ိဳးသမီး အလုပ္သမားမ်ားက ဦးေဆာင္ခဲ့တာပါ။ စက္ရံု၊ အလုပ္ရံုမ်ားစြာက အမ်ိဳးသမီး အလုပ္သားမ်ားဟာ ဒီမိုကရက္တစ္ အလုပ္သမား သမဂၢမ်ားကို ေဖာ္ေဆာင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ႏိုင္ငံတႏိုင္ငံမွာ အလုပ္သမား၊ လယ္သမားမ်ားဟာ ႏိုင္ငံေတာ္လူဦးေရရဲ႕ ရာခိုင္ႏွဳန္းအမ်ားစုကို ကိုယ္စားျပဳတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလို အမ်ိဳးသမီးအလုပ္သမားမ်ားက မိမိတို႕ရဲ႕ ရပိုင္ခြင့္ အခြင့္အလမ္းမ်ားကို ဦးေဆာင္ေတာင္းဆိုလာတဲ့အခါ အေျခခံလူ႕အခြင့္အေရးေတြကို ထိန္းခ်ဳပ္ ထားျခင္းခံရတဲ့ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းအတြင္းမွာ ႏိုင္ငံေရး စိတ္ဓာတ္ေတြ ႏိုးၾကားလာပါတယ္။ အမ်ိဳးသမီး အလုပ္သမား ကြန္ယက္မ်ားက တစတစ ၾကီးထြားလာပါတယ္။

အာဏာရွင္မ်ားကလဲ အာဏာရွင္အစိုးရပီသစြာ ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္မွဳမ်ားစြာကို ျပဳလုပ္ပါေတာ့တယ္။ အင္အားသံုးအႏိုင္က်င့္ ႏွိပ္စက္မွဳေတြ၊ လိင္ပိုင္းဆိုင္ရာ ေစာ္ကားမွဳေတြ၊ သမဂၢအဖြဲ႕၀င္မ်ားကို ေထာင္ခ်မွဳေတြက တရေဟာေပၚထြက္လာပါတယ္။ ဒီလိုနည္းမ်ိဳးစံုနဲ႕ ပိတ္ပင္တားဆီးေနခဲ့ေပမယ့္ အမ်ိဳးသမီး အလုပ္သမားေတြ ေနာက္မဆုတ္ခဲ့ၾကပါဘူး။ အမ်ိဳးသမီးေတြ ဦးေဆာင္တဲ့ အလုပ္သမား သပိတ္ေတြ ဆက္တိုက္ ေပၚေပါက္လာခဲ့ပါတယ္။ အာဏာရွင္ေတြက ဒီသပိတ္မွာ ပါ၀င္သူေတြကို သူပုန္ေတြလို႕ သတ္မွတ္ၾကပါတယ္။ အလုပ္လုပ္ကိုင္ခြင့္ေတြကို ပိတ္ပင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒါေတြကို အမ်ိဳးသမီးအလုပ္သမားထုကလဲ အစာငတ္ခံဆႏၵျပပြဲေတြ၊ လူထုတိုက္ပြဲေတြနဲ႕ တံု႕ျပန္ခဲ့ၾကပါတယ္။ အာဏာရွင္ေတြ ထူေထာင္ထားတဲ့ လက္ကိုင္ဒုတ္အဖြဲ႕ေတြနဲ႕ အျပိဳင္အဆိုင္ အလုပ္သမားအဖြဲ႕ေတြကို ထူေထာင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ အမ်ိဳးသမီး အလုပ္သမား အစည္းအရံုးကေနတဆင့္ အလုပ္သမား အခြင့္အေရးေတြကို ေတာင္းဆိုခဲ့ၾကပါတယ္။

အာဏာရွင္အစိုးရေတြဟာ လူထုလွဳပ္ရွားမွဳေတြကို ပစ္ခတ္သတ္ျဖတ္ႏွိမ္နင္းလိုက္တဲ့အခါ ဒါကို ႏိုင္ျပီလို႕ သတ္မွတ္တတ္ၾကပါတယ္။ ေတာင္ကိုးရီးယားအစိုးရကလဲ ဒီအတိုင္းပဲ ထင္ခဲ့ပါတယ္။ အမ်ိဳးသမီး အလုပ္သမား လွဳပ္ရွားမွဳေတြကို အၾကမ္းဖက္ႏွိမ္နင္းျပီး ပြဲျပီး မီးေသျဖစ္ေအာင္ ျပဳလုပ္ပါေတာ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီလိုႏိုင္ငံေတာ္အၾကမ္းဖက္မွဳေတြဟာ ပြဲျပီး မီးေသ ဘယ္ေတာ့မွ ျဖစ္ေလ့မရွိပါဘူး။ ဒီလိုႏိုင္ငံေတာ္အၾကမ္းဖက္မွဳေတြေၾကာင့္ ျပည္သူလူထုၾကီးဟာ ႏိုင္ငံအုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ့ အစိုးရရဲ႕ ဆိုးရြားယုတ္မာတဲ့ သေဘာထားမွန္ကို မ်က္ျမင္သိခြင့္ရသြားပါတယ္။

ဒီလိုနဲ႕ ၁၉၇၀ ျပည့္လြန္ကာလ အမ်ိဳးသမီး အလုပ္သမား အခြင့္အေရး လွဳပ္ရွားမွဳေတြဟာ ၁၉၈၀ ေႏွာင္းပိုင္း ကာလလဲေရာက္ေရာ ဒီမိုကေရစီနဲ႕ လူ႕အခြင့္အေရး လွဳပ္ရွားမွဳၾကီးအျဖစ္ အသြင္ ကူးေျပာင္းသြားပါေတာ့တယ္။ အမ်ိဳးသမီးေတြ ဦးေဆာင္တဲ့ အလုပ္သမားလွဳပ္ရွားမွဳေတြက တဆင့္ လူထု၊ လူတန္းစား အလႊာအားလံုးမွာ အာဏာရွင္ဆန္႕က်င္ေရး စိတ္ဓာတ္ေတြ ႏိုးၾကားလာပါတယ္။ အမ်ိဳးသားေတြ၊ ပညာတတ္လူငယ္ေတြ တစတစနဲ႕ ပူးေပါင္းပါ၀င္လာၾကပါတယ္။ အတိုက္အခံႏိုင္ငံေရး အစုအဖြဲ႕ေတြ ေပၚေပါက္လာပါတယ္။ အေျခခံ လူတန္းစားေတြဘက္က ရပ္တည္ျပီး အာဏာရွင္ကို ဆန္႕က်င္တဲ့ လူလတ္တန္းစားေတြလဲ ေပၚထြက္လာပါတယ္။

ဒီမိုကရက္တစ္ျမန္မာ့အသံ ပရိသတ္မ်ားရွင္။
အမ်ိဳးသမီး အခြင့္အေရးလွဳပ္ရွားမွဳဆိုတာ အမ်ိဳးသား၊ အမ်ိဳးသမီး တန္းတူ အခြင့္အေရး ရရွိမွဳ တခုတည္းကိုတင္ ကိုယ္စားျပဳတာ မဟုတ္ပါဘူး။ လူသားတိုင္း ရရွိခံစားရမယ့္ လူ႕အခြင့္အေရးကို တန္းတူညီမွ် ခံစားခြင့္ကို ကိုယ္စားျပဳတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အာဏာရွင္ႏိုင္ငံမ်ားမွာဆိုရင္ အမ်ိဳးသမီး မ်ားသာမက အမ်ိဳးသားမ်ားပါ လူသားအားလံုးရဲ႕ ရပိုင္ခြင့္ေတြ ဆံုးရွံဳးၾကရပါတယ္။ ဒီလို အေျခအေနမ်ိဳးေတြမွာ အမ်ိဳးသမီးေတြဟာ သူတို႕ရဲ႕ အခြင့္အေရးေတြကို ေတာင္းဆိုရင္း တိုင္းျပည္တခုလံုးရဲ႕ ကံၾကမၼာ အလွည့္အေျပာင္းကိုပါ ဦးေဆာင္ေခၚယူႏိုင္စြမ္းရွိတယ္ဆိုတာ ေတာင္ကိုးရီးယားႏိုင္ငံရဲ႕ ဒီမိုကေရစီ ေတာ္လွန္ေရးက သက္ေသျပေနပါေၾကာင္း တင္ျပလိုက္ရပါတယ္ရွင္။

ခင္မမမ်ိဳး (၂၀၀၉)