ေကာက္ရိုးမီးေတာက္ကို ေက်ာ္လြန္၍၊ မီးကုန္ယမ္းကုန္ အဆံုးသတ္တိုက္ပြဲဆီသို႕

ဂလက္စဂိုျမိဳ႕သို႕ ေရာက္လာခဲ့ျပန္ေခ်ျပီ။ ကမၻာ့လွဳပ္ရွားမွဳေန႕အျဖစ္ ႏိုင္ငံတကာ ကင္ပိန္းမ်ားတြင္ ပါ၀င္ဖို႕ျဖစ္သည္။ လြန္ခဲ့ေသာ စက္တင္ဘာေတာ္လွန္ေရးတုန္းကလဲ တကမၻာလံုးလွဳပ္ရွားမွဳမ်ားတြင္ ပါ၀င္ခဲ့တာကို သြားသတိရမိသည္။ ဘာလိုလိုနဲ႕ ႏွစ္ေတြေတာင္ ၾကာလာခဲ့ျပီပဲ။ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးမွာ အတိုက္အခံေတြဘက္ကို ႏိုင္ငံေရးခ်ိန္ခြင္လွ်ာ အေလးသာေစမည့္ ျဖစ္ရပ္ေပါင္းမ်ားစြာ ဆက္တိုက္ျဖစ္ေပၚေနလ်က္ရွိသည္။ ဒီပဲယင္းလူသတ္ပြဲ၊ စက္တင္ဘာေတာ္လွန္ေရး၊ နာဂစ္မုန္တိုင္း၊ ျပီးေတာ့ အခု လူထုေခါင္းေဆာင္ မတရားအမွဳဆင္ ေထာင္သြင္းခံရမွဳ။ ႏိုင္ငံတကာအဖြဲ႕အစည္းမ်ား၊ သတင္းမီဒီယာမ်ား၊ အစိုးရေခါင္းေဆာင္မ်ား၏ အာရံုစိုက္မွဳကို အမ်ားဆံုးခံရသည့္ အျဖစ္အပ်က္မ်ား။ ျပည္ပေရာက္ျမန္မာမ်ားကို တ၀ုန္း၀ုန္းလွဳပ္ရွားမွဳမ်ား ျဖစ္ေစသည့္ အျဖစ္အပ်က္မ်ား။ ေကာက္ရိုးမီးေတာက္လို ခဏေတာက္ျပီး၊ ျပန္ျငိမ္က်သြားျခင္း မရွိေစရန္ကိုေတာ့ အားလံုးဂရုစိုက္ၾကဖို႕ လိုအပ္သည္။ ေရွးယခင္က ေကာက္ရိုးမီးေတာက္ျဖစ္ခဲ့ရသည့္ အျဖစ္အပ်က္မ်ားမွ သင္ခန္းစာမ်ားကို ျပန္ယူၾကဖို႕ လိုအပ္သည္။ သို႕မွသာ ေကာက္ရိုးမီးေတာက္ကို ေက်ာ္လြန္၍၊ မီးကုန္ယမ္းကုန္ အဆံုးသတ္တိုက္ပြဲဆီသို႕ ဦးတည္ႏိုင္ေပလိမ့္မည္။

ေကာက္ရိုးမီးေတာက္သင္ခန္းစာမ်ား

ဒီပဲယင္းလူသတ္ပြဲ၊ စက္တင္ဘာေတာ္လွန္ေရး၊ နာဂစ္မုန္တိုင္း စသည္တို႕ကို ျပန္လွန္သံုးသပ္ၾကည့္ပါစို႕။

ဒီပဲဲယင္းလူသတ္ပြဲသည္ ရွစ္ဆယ့္ရွစ္ ေတာ္လွန္ေရးေနာက္ပိုင္းတြင္ ၀ုန္းကနဲ လူအမ်ားအာရံုကို ဆြဲယူႏိုင္စြမ္းအရွိဆံုး မီးေတာက္တခုျဖစ္ခဲ့သည္။ တကမၻာလံုးတြင္ ဆႏၵျပပြဲမ်ား တရွိန္ထိုး ျဖစ္ပြားေစခဲ့သည္။ ႏိုင္ငံတကာ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားသို႕ အေရးယူေပးပါရန္ ေတာင္းဆိုမွဳမ်ား အမ်ားအျပား ေပၚေပါက္ခဲ့သည္။ ယခု ေျခာက္ႏွစ္ၾကာ ကာလေရာက္ေတာ့ ဤမွ်ၾကီးမားလွေသာ လူသတ္ပြဲ၊ ႏိုင္ငံေတာ္အၾကမ္းဖက္မွဳပြဲၾကီးသည္ ဒီပဲယင္းႏွစ္ပတ္လည္ တနာရီၾကာ ဆႏၵျပပြဲေလးမ်ား ဟိုတစ၊ ဒီတစ ေပၚလာရံုေလးမွ်သာ က်န္ေတာ့သည္။ ဘာေတြမွားခဲ့ၾကသနည္း။ လူထုေခါင္းေဆာင္ႏွင့္ လူထုေရြးေကာက္တင္ေျမွာက္ထားသည့္ တပ္ဦးပါတီအေပၚ ျပင္းထန္စြာ တိုက္ခိုက္မွဳကို လူထုသို႕ စည္းရံုးလွံဳေဆာ္ရန္ ပ်က္ကြက္ခဲ့ၾကျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံတကာ အဖြဲ႕အစည္းမ်ား၊ အစိုးရမ်ားအေပၚ အလံုးစံု အားကိုးခဲ့ၾကေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ထိုအားကိုးစိတ္က ႏိုင္ငံတကာအဖြဲ႕အစည္းမ်ား၏ အမွန္တကယ္စြမ္းေဆာင္ႏိုင္မွဳ အေျခအေနကို မသံုးသပ္ေတာ့ပဲ၊ ႏိုင္ငံတကာကေတာ့ လက္ပိုက္ၾကည့္ေနမွာ မဟုတ္ပါဘူးဆိုေသာ စိတ္ကူးယဥ္မွဳကို ျဖစ္ေစသည္။ ထိုမွတဆင့္ ႏိုင္ငံတကာအဖြဲ႕အစည္းမ်ားမွ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားက ၀င္ေရာက္သြားသည္ႏွင့္၊ အစိုးရေခါင္းေဆာင္မ်ားမွ စတိတ္မင့္မ်ား ထုတ္လိုက္သည္ႏွင့္ ငါတို႕ေတာ့ ေအာင္ျမင္ေတာ့မွာပဲဆိုေသာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ၾကီး ေပၚလာသည္။ ထိုစိတ္ကူးယဥ္မွဳႏွင့္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္သည္ ျပည္သူလူထုထံသို႕လည္း မီဒီယာမ်ားမွ တဆင့္ ကူးစက္သြားသည္။ ထိုမွတဆင့္ ျပည္တြင္္းျပည္ပ ဟန္ခ်က္ညီ လွဳပ္ရွားမွဳ ေလ်ာ့သြားေတာ့သည္။ ေမွ်ာ္လင့္သလို တကယ္ျဖစ္မလာေသာ အခါတြင္ကား မီးေတာက္က မီးညြန္႕က်ိဳးသြားခဲ့ျပီ။


စက္တင္ဘာေတာ္လွန္ေရးသည္လည္း ထိုနည္းလည္းေကာင္းပင္ျဖစ္ခဲ့သည္။ ျပည္ပမီဒီယာေတြအားလံုးမွာ သတင္းအခ်က္အလက္ေတြ တမဟုတ္ခ်င္း ပ်ံ႕ႏွံ႕သြားသည္။ ႏိုင္ငံတကာအဖြဲ႕အစည္းမ်ား၊ အစိုးရေခါင္းေဆာင္မ်ားမွ ကန္႕ကြက္မွဳမ်ား ရက္အနည္းငယ္အတြင္းထြက္လာသည္။ တကမၻာလံုး ရွိ Grass root အဖြဲ႕အစည္းမ်ား၊ ကမၻာ့ျပည္သူလူထုကလဲ ေတာ္ေတာ္အားေပးၾကသည္။ ျမိဳ႕ငယ္ေလးမ်ားတြင္ လုပ္သည့္ လွဳပ္ရွားမွဳမ်ားတြင္ပင္ လူေထာင္ခ်ီသည္။ လံုျခံဳေရးေကာင္စီအထိ ေရာက္သည္။ တရုတ္၊ ရုရွားက ကန္႕ကြက္ေတာ့ ႏိုင္ငံတကာ လွဳပ္ရွားမွဳအရွိန္ အနည္းငယ္က်သြားသည္။ ဂမ္ဘာရီ၀င္သြားလိုက္ေတာ့ ေအာင္ေတာ့မယ္ဆိုသည့္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ားက ထြက္လာျပန္သည္။ ယူအင္တပ္ၾကီးပဲ ၀င္လာေတာ့မလိုလို၊ အခုပဲ အေမရိကန္နဲ႕ ျဗိတိန္က ၀င္လာေတာ့မလိုလို သတင္းလႊင့္ၾကျပန္သည္။ လူထုကလဲ တကယ္ဟုတ္ေတာ့မွာပဲလို႕ ေစာင့္စားသည္။ ရန္သူက ႏိုင္ငံတကာကို ဘယ္လိုလွည့္စားရမလဲဆိုတာ ေနာေၾကေနျပီ။ ဒိုင္ယာေလာ့ခ္လုပ္ေတာ့မလို ေျခလွမ္းျပလိုက္သည္။ ဘယ္ေလာက္ပဲခံရ၊ ခံရ ရန္သူ႕ ေျခလွမ္းကို သေဘာမေပါက္ၾကေသး။ ေထာက္ခံၾကိဳဆိုမွဳမ်ားပင္ လုပ္လိုက္ၾကေသးသည္။ လွည့္စားခံရမွန္း တကယ္သိရေတာ့ ပြဲျပီးမီးေသ ျဖစ္ေနျပီ။ ျဖစ္ႏိုင္ေခ်မရွိေသာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ားေပးခဲဲ့မွဳက လူထုရဲ႕ စိတ္ဓာတ္တက္ၾကြမွဳႏွင့္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကို ရိုက္ခ်ိဳးလိုက္သည္။


ေနာက္တခါ ေပၚထြက္လာသည္က နာဂစ္မုန္တိုင္း။ နာဂစ္မခံရသည့္ ေဒသမ်ားမွ ျပည္သူမ်ားကို လွံဳ႕ေဆာ္ေရးလုပ္ျပီး၊ မုန္တိုင္းဒဏ္ခံရသည့္ ျပည္သူမ်ားအား ကူညီေရးအတြက္ စစ္အုပ္စုအား ေတာင္းဆိုသည့္ လူထုအံုၾကြမွဳ ျပဳလုပ္ရန္ လုပ္သည့္ အဖြဲ႕မ်ားက အနည္းငယ္သာရွိသည္။ အားလံုး၀ုန္းဒိုင္းက်ဲလုပ္ေနသည္ကေတာ့ အေမရိကန္၀င္ေပးရန္၊ ယူအင္၀င္ေပးရန္ ေတာင္းဆိုမွဳ သာျဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံတကာ ဆက္ဆံေရး နားလည္သူမ်ားက ျဖစ္မည္မဟုတ္ဟု ေျပာၾကေတာ့၊ ထိုလူမ်ားကိုပင္ နအဖ လူမ်ားဟု စြပ္စြဲၾကျပန္သည္။ ႏိုင္ငံ၏ ႏိုင္ငံေရးပထ၀ီ၀င္ အေနအထားကိုလဲ ထည့္မတြက္၊ ႏိုင္ငံတကာအဖြဲ႕အစည္းမ်ား၏ လုပ္ကိုင္မွဳစြမ္းရည္ အားနည္းခ်က္မ်ားကိုလဲ မစဥ္းစား၊ အျဖစ္အပ်က္ႏွင့္ လံုး၀မဆိုင္သည့္ ျငိမ္းခ်မ္းေရးတပ္ဖြဲ႕ေစလႊတ္ဖို႕ကိုလဲ ထည့္ေျပာၾကသည္။ ျငိမ္းခ်မ္းေရးတပ္ဖြဲ႕ဆိုတာ ဘယ္လိုအေျခအေနမ်ိဳးမွာ လႊတ္ရသည္ဆိုတာကို မသိလို႕ေတာ့ ျဖစ္မည္မဟုတ္။ ရမလားဆိုျပီး၊ ထင္ရာျမင္ရာ စြတ္တင္ၾကျခင္းသာ ျဖစ္သည္။ အေမရိကန္ တပ္မ်ားကို မည္သို႕မည္ပံုၾကိဳဆိုရမည္မ်ားကိုပင္ ျမန္မာျပည္သူလူထုကို နည္းေပးလမ္းျပလုပ္ၾကေသးသည္။ လက္ေတြ႕က်ေတာ့ သဲထဲ ေရသြန္ျဖစ္ကုန္ခဲ့သည္။

အေရးထဲ၊ အရာထဲမွာ စစ္အုပ္စုက ဖြဲ႕စည္းပံု ေထာက္ခံမဲမ်ား လိမ္ယူသြားသည္။ ေနာက္ပိုင္းဖြဲ႕စည္းပံုနဲ႕ ပတ္သက္ျပီး ျပင္ေပးပါဆိုေတာ့ လူထုက ေထာက္ခံထားလို႕၊ လူထုက မေလးစားရာက်မွာစိုးလို႕ ဆိုျပီး သူခိုးက လူျပန္ဟစ္ေနသည္။ ေနာက္ပိုင္းမွ ဖြဲ႕စည္းပံုကို ျပင္ေပးပါ ေတာင္းဆိုမယ့္အစား၊ ပြဲမျဖစ္ခင္ကတည္းက မျပင္ရင္ လူထုက မဲလံုး၀မေပးပဲ ကန္႕ကြက္မည္ဟု အဘယ္ေၾကာင့္ မဆိုခဲ့ၾကပါသနည္း။ ရန္သူသည္ မသမာသူ လူလိမ္လူညာမ်ားမွန္း အၾကိမ္ၾကိမ္သိျပီးသားျဖစ္ပါလ်က္၊ မဲခိုးမဲလိမ္မည္ကို ထည့္မတြက္ပဲ ကန္႕ကြက္မဲ ဘာေၾကာင့္ ထည့္ခိုင္းခဲ့ၾကသနည္း။ နအဖကေတာ့ မွန္မွန္ကန္ကန္လုပ္မွာပဲလို႕မ်ား စိတ္ကူးယဥ္ခဲ့ၾကသလား၊ အေကာင္းျမင္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေလးမ်ားကို ဒီေလာက္ ဆိုး၀ါး ယုတ္မာေသာ ရန္သူအေပၚမွာမွ ထားရွိျပီး၊ ယံုၾကည္ေနမွဳသည္ ရန္္သူႏွင့္ မတန္ေၾကာင္း သေဘာေပါက္သင့္ၾကျပီ။ ဒီၾကားထဲ ေရြးေကာက္ပြဲဆိုေတာ့ ၀င္ရမယ္၊ ပူးသတ္ရမယ္လို႕ ဆိုလာၾကျပန္သည္။ ႏိုင္ငံတကာ ေစာင့္ၾကပ္မွဳလို႕ ဆိုလာၾကျပန္သည္။ ေစာင့္ၾကပ္ၾကည့္ရွဳသည့္ၾကားက မဲလိမ္သြားရင္ ဘယ္လိုလုပ္ၾကပါမည္နည္း။ စစ္အုပ္စုက မသမာနည္းသံုးရင္လဲ ႏိုင္ငံတကာက လက္ပိုက္ၾကည့္ေနမွာ မဟုတ္ပါဘူးဆိုသည့္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကို မည္မွ်ထိ ဆက္ဆုပ္ကိုင္ထားမည္နည္း။ လက္ပိုက္ၾကည့္ေနမည္မဟုတ္္ပါ။ မွန္ပါသည္။ အျဖစ္အပ်က္ႏွင့္ ေလ်ာ္ညီသည့္ အသံုးအႏွဳန္းမ်ားျဖစ္ေသာ ၀မ္းနည္းေၾကာင္း၊ ကန္႕ကြက္ေၾကာင္း၊ စစ္္အုပ္စုကို ဘာလုပ္ဖို႕၊ ညာလုပ္ဖို႕ တိုက္တြန္းပါေၾကာင္း စတိတ္မင့္ေပါင္းမ်ားစြာ ထြက္လာပါလိမ့္မည္။

ယခု က်ြန္မတို႕ လူထုေခါင္းေဆာင္အား စစ္အုပ္စုမွ မတရားအမွဳဆင္ ဖမ္းဆီးေထာင္ခ်ရန္ ျပဳလုပ္မွဳတြင္လည္း ႏိုင္ငံတကာ အဖြဲ႕အစည္းေပါင္းစံု၊ ႏိုင္ငံေပါင္းစံုမွ စတိတ္မင့္မ်ားစြာ ထြက္လာခဲ့ျပီးျပီျဖစ္သည္။ တကမၻာလံုးက လွဳပ္ရွားမွဳမ်ားကလဲ အားတိုက္အင္တိုက္ ေပၚထြက္လာခဲ့ျပီ။ တဦးတေယာက္၊ တဖြဲ႕တည္း၏ ၾကိဳးပမ္းမွဳမဟုတ္။ စုေပါင္း ၾကိဳးစားမွဳမ်ား၏ ရလာဒ္ျဖစ္သည္။ တခုပဲရွိသည္။ ယခင္အျဖစ္အပ်က္မ်ားတုန္းက ျဖစ္ခဲ့သလို ေကာက္ရိုးမီးေတာက္နဲ႕ မီးညြန္႕ မက်ိဳးရန္ ဘာဆက္လုပ္ၾကမည္နည္း။

ဘာဆက္လုပ္ၾကမလဲ

ႏိုင္ငံတကာေရာက္ ျမန္မာမ်ား၏ ႏိုင္ငံတကာကင္ပိန္းကို အခ်ိန္တိုအတြင္း ၀ိုင္း၀န္းအေကာင္အထည္မွဳ ရလာဒ္သည္ အင္အားၾကီးမားစြာ ထြက္ေပၚလာခဲ့ျပီ။ စစ္အုပ္စုကို အမ်ားဆံုး အကာအကြယ္ေပးေလ့ရွိသည့္ အာဆီယံကပင္ ဖိအားေပးမွဳမ်ား ေပၚထြက္လာခဲ့ျပီ။ စီးပြားေရးပိတ္ဆို႕မွဳမ်ား ရုတ္သြားမလိုလို၊ ဆက္ရွိေတာ့မလိုလို အေနအထားမွ အေမရိကန္၏ စီးပြားေရးပိတ္ဆို႕မွဳ ဆက္လက္ထားရွိမွဳ ရလာဒ္ၾကီး ထြက္ေပၚလာခဲ့ျပီ။ တနည္းဆိုလွ်င္ ႏိုင္ငံတကာ စစ္မ်က္ႏွာ ခံတပ္ၾကီးကို အတိုက္အခံမ်ားဘက္မွ သိိမ္းပိုက္လိုက္ႏိုင္သည့္ ေအာင္ပြဲၾကီး တခုပင္ျဖစ္သည္။ ထိုမွ်ႏွင့္ ေက်နပ္ေနလို႕ မရ။ ခံတပ္တခု သိမ္းျပီးလွ်င္ အေစာင့္တပ္ထားျပီး စစ္ေၾကာင္းဆက္ထြက္ရသည္။ နယ္ေျမရွင္းလင္းေရး လုပ္ရသည္။ ႏိုင္ငံတကာ စစ္မ်က္ႏွာသည္ ျမန္မာ့အေရးတြင္ အေျမာက္တပ္သဖြယ္သာ ရွိသည္။ စစ္အာဏာရွင္ခံတပ္ကို ဆက္လက္သိမ္းပိုက္ျပီး၊ အဆံုးသတ္ေအာင္ပြဲခံႏိုင္ဖို႕ အေရးကို ဆက္လုပ္ၾကရမည္။ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ ပေပ်ာက္ေရးကို ဆက္လုပ္ၾကရမည္။ ေအာင္ပြဲ၏ အဆံုးအျဖတ္သည္ ျပည္တြင္းမွာသာရွိသည္။ ျပည္တြင္းစစ္မ်က္ႏွာကို ဦးမလွည့္ႏိုင္မခ်င္း ေကာက္ရိုးမီးေတာက္ ေအာင္ပြဲအဆင့္က ဆက္တက္မည္မဟုတ္။ ဒါက ပကတိအမွန္တရားျဖစ္သည္။

ႏိုင္ငံတကာ ကင္ပိန္းကို ဦးေဆာင္လုပ္ေနသည့္ အဖြဲ႕မ်ား၊ လူမ်ားႏွင့္ တပ္ေစာင့္ထားခဲ့ျပီး၊ ျပည္တြင္းစစ္မ်က္ႏွာကို ေရွးရွဳရေတာ့မည္။ ျပည္တြင္းစစ္မ်က္ႏွာအတြက္လိုအပ္ေသာ ေငြအား၊ လူအား၊ အေတြးအေခၚ၊ နည္းပညာအားမ်ားကို ဆက္လက္ပံ့ပိုးၾကဖို႕ လုပ္ၾကရေတာ့မည္။ ႏိုင္ငံတကာ ခံတပ္ကို ျပန္သိမ္းဖို႕ ၾကိဳးပမ္းမည့္ အနီးကပ္ရန္သူမ်ားလက္မွလည္း ကာကြယ္ၾကရဦးမည္။ ရန္၊ ငါ ျပတ္ဖို႕ လိုသည္။ ႏိုင္ငံေရးသမိုင္းတြင္ အတူေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့သူမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ သံေယာဇဥ္၊ ေႏွာင္ၾကိဳးေလးေတြ ရွိၾကသည္။ သို႕ေပမယ့္ ႏိုင္ငံေရး လမ္းဆံုတြင္ သူ႕လမ္း၊ ကိုယ့္လမ္းေလွ်ာက္ရျပီဆိုရင္ေတာ့ သံေယာဇဥ္ကို စာဖြဲ႕ေနလို႕မရ။ ေႏွာင္ၾကိဳးမျပတ္ရင္ သူ႕လမ္းေၾကာင္းမွာ လိုက္သြားရံုသာရွိသည္။ ကိုယ့္လမ္းေၾကာင္းနဲ႕ ကိုယ္ေလွ်ာက္ျပီးမွ သံေယာဇဥ္ေလးတြယ္ေနလို႕ မရ။ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို ရန္သူကို သြားဆံုးျဖတ္ခိုင္းသည့္ political engagement လမ္းေၾကာင္းရွိသည္။ မိမိတို႕ဘာသာ ဆံုးျဖတ္အေကာင္အထည္ေဖာ္ရမည့္ initial democratization လမ္းေၾကာင္းရွိသည္။ ျပည္တြင္းေျမေပၚက အေျခအေနအရ ႏိုင္ငံေရးကစားျပီး လမ္းေၾကာင္းမျပတ္တာ အေၾကာင္းမဟုတ္။ ျပည္ပႏွင့္ ေျမေအာက္ကေတာ့ လမ္းေၾကာင္းျပတ္ရမည္။ သူ႕လမ္းမွန္ရင္လဲ မွန္မည္။ ကိုယ့္လမ္းမွန္ရင္လဲ မွန္မည္။ ဒါကို မွန္သည္၊ မွားသည္ ျငင္းခံုေနဖို႕ မဟုတ္။ ကိုယ့္လမ္းေၾကာင္းႏွင့္ကိုယ္ မွန္မွန္ကန္ကန္ မေစြမေစာင္း ေလွ်ာက္ၾကဖို႕ကေတာ့ လိုအပ္သည္။

အခု နအဖဘက္က ဆက္တက္လာႏိုင္မည့္ ေျခလွမ္းဘာျဖစ္လာႏိုင္သနည္း။ ၀ိုင္း၀န္းေတြးေတာၾကဖို႕လိုျပီ။ ပကတိအေျခအေနတြင္ လူထုေခါင္းေဆာင္ကို ထိန္းသိမ္းထားသည့္ အမွဳသြားအမွဳလာ အေျခအေနမ်ားအရ

(၁) အမွဳစစ္ေဆးကာလသည္ အနည္းဆံုးႏွစ္ပတ္မွ အမ်ားဆံုး ရွစ္ပတ္ခန္႕ၾကာႏိုင္သည္။ (ႏိုင္ငံတကာ ေတာင္းဆိုမွဳေၾကာင့္ဆိုျပီး အမွဳျပန္ရုတ္သိမ္းရန္ ျဖစ္ႏိုင္ေခ်နည္းသည္။

(၂) ထိုရွစ္ပတ္ကာလတြင္ ေရြးေကာက္ပြဲ မွတ္ပံုတင္လုပ္ခ်င္လုပ္လာႏိုင္သည္။ အန္အင္ဒီကို ေရြူးေကာက္ပြဲမွတ္ပံုတင္ရန္ တြန္းအားေပးလာႏိုင္သည္။ လူထုေခါင္းေဆာင္ကို ရံုးတင္အမွဳစြဲဆိုထားသျဖင့္ ေရြးေကာက္ပြဲဥပေဒအရ ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ားတြင္ ပါ၀င္ခြင့္မရွိဟု ဆိုလာႏိုင္သည္။

(၃) ျငိမ္္းအဖြဲ႕မ်ားကို တြန္းအားေပးရန္ ျငိမ္းမဟုတ္သည့္ လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕မ်ားကို စစ္ဆင္ေရးမ်ား အၾကီးအက်ယ္ဆင္ႏႊဲ၍ ေခ်ာက္လံုးေပးႏိုင္သည္။

(၄) နာဂစ္တုန္းကကဲ့သို႕ ႏိုင္ငံတကာ ဖိအားၾကားတြင္ ဆႏၵခံယူပြဲလုပ္သလိုမ်ိဳး၊ ယခု အခ်ိန္တြင္လည္း လူထုေေခါင္းေဆာင္ကို ေထာင္သြင္းအက်ဥ္းခ်ထားျပီး၊ ႏိုင္ငံတကာ ဖိအားမ်ားၾကားမွပင္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကို ဆက္တြန္းသြားႏိုင္သည္။


ဒီလို ေျခလွမ္းမ်ိဳးေတြကို မည္သို႕ တုန္႕ျပန္မည္နည္း။ ျဖစ္လာမွ တုန္႕ျပန္သည္ထက္ မျဖစ္ခင္မွာ မည္သို႕ ရပ္မည္နည္း။ ဒီလိုအေျခအေနမ်ိဳးျဖစ္ခ်င္လဲ ျဖစ္မည္။ ျဖစ္ခ်င္မွလဲ ျဖစ္မည္။ တေယာက္တည္း စဥ္းစားမွဳတြင္ ဤသို႕ ထြက္လာသည္။ ေသာင္းႏွင့္ခ်ီေသာ ဦးေႏွာက္မ်ား၏ စုေပါင္းေတြးေတာမွဳတြင္ေတာ့ ျဖစ္ႏိုင္ေခ်ႏွင့္ အနီးဆံုးေသာ အေျဖမ်ား ဆက္ထြက္လာႏိုင္သည္။ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးအဖြဲ႕အစည္း အဘိဓာန္ ထုတ္ရေတာ့ႏိုင္ေလာက္သည့္ ကမွ အ အထိ ႏိုင္ငံေရးအဖြဲ႕အစည္းမ်ားအားလံုး တခါလာလဲ ယူအင္၊ တခါလာလဲ အေမရိကန္၊ တခါလာလဲ ဥေရာပ သမဂၢ၊ တခါလာလဲ အာဆီယံ လုပ္ေနမည့္အစား၊ ဆက္လက္လုပ္ႏိုင္သည့္ အဖြဲ႕အစည္း အနည္းငယ္ကိုသာ လႊဲေပးလိုက္ျပီး၊ နအဖေျခလွမ္းအကဲျဖတ္ျခင္း၊ တုန္႕ျပန္ရန္ ဗ်ဴဟာ ေရးဆြဲေရး၊ လူထုတိုက္ပြဲေဖာ္ေဆာင္ရး စသည္မ်ားကို ဦးစားေပးသင့္ၾကျပီ။ ႏိုင္ငံတကာမွ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားမွ သူလုပ္ႏိုင္သည့္ ေဘာင္အတြင္းမွာ လုပ္ျပီးသားမို႕ က မွ အ အထိ အဖြဲ႕အစည္းမ်ိဳးစံု၏ မဲျပာပုဆိုး ေတာင္းဆိုခ်က္မ်ားကို အခ်ိန္ကုန္ခံ ထပ္စဥ္းစားမည္မဟုတ္။ သူတို႕မွာလဲ သူတို႕သက္ဆိုင္ရာ အလုပ္မ်ား ရွိေသးသည္။ အီရတ္လို ႏိုင္ငံတကာက ၀င္ေပးပါလို႕ ေတာင္းဆိုဖို႕ မည္သည့္ ႏိုင္ငံတကာဥေပေဒကို ကိုင္စြဲေတာင္းဆိုမည္နည္း။ မေတာင္းဆိုခင္ အရင္ လုပ္ထံုးလုပ္နည္းမ်ားကို ေလ့လာသင့္ၾကသည္။ ထိေရာက္ေသာ အေရးယူမွဳလို႕ သံုးသည္က လူၾကားေကာင္းသည္။ ေ၀ဖန္ေနျခင္းမဟုတ္။ မလိုအပ္ပဲ အခ်ိန္ျဖဳန္းေနမွာစိုးလို႕ျဖစ္သည္။ လံုျခံဳေရးေကာင္စီဟု ဆိုရေအာင္ ဗြီတိုအာဏာရွိသည့္ တရုတ္ႏွင့္ရုရွားကုိ မည္မွ်အထိ စည္းရံုးျပီးၾကျပီနည္း။ မစည္းရံုးရေသးပဲ မျဖစ္ႏိုင္သည္မ်ားကို ေတာင္စဥ္ေရမရ ေျပာကာ ယခင္အျဖစ္အပ်က္မ်ားကဲ့သို႕ ျပည္သူလူထုကို မွားယြင္းေသာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ား မေပးၾကဖို႕ ေတာင္းပန္လိုပါသည္။ တရုတ္ႏွင့္ ရုရွား၏ ႏိုင္ငံေရးအေတြးအေခၚက ဆႏၵျပပြဲမ်ားကို လက္မခံေသးပါ။ ဒါကို သူတို႕ သံရံုးေရွ႕ သြားေအာ္ေနတာထက္စာရင္ သူတို႕ထဲမွ တာ၀န္ရွိသူမ်ားကို ခ်ိန္းဆိုျပီး ၀င္ေရာက္ေျပာဆိုမွဳကိုု သူတို႕ဘက္က ပိုလိုက္ေလ်ာဖြယ္ရွိသည္။ သူတို႕အခန္းက႑ကို ျမွင့္ျပီး တြန္းအားေပးသင့္သည္။

ယခုအာဆီယံပင္ ေရြးေကာက္ပြဲႏွင့္ပတ္သက္၍ စကားစလာျပီ။ အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးမရွိပဲ ၊ လူထုေခါင္းေဆာင္အပါအ၀င္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား မလႊတ္ပဲ ျပဳလုပ္သည့္ ေရြူးကာက္ပြဲသည္ တရား၀င္မွဳမရွိဆိုေသာ ထိုအခ်က္ကို တကမၻာလံုးမွ ထုတ္ေျပာလာရန္ အရွိန္ျမွင့္ၾကရမည္။ ယခုေအာင္ပြဲေလာက္ကို ေက်နပ္မေနၾကႏွင့္။ အခ်ိန္မေရြး ေသြးျပန္ေအးသြားႏိုင္သည္ကို သတိျပဳရမည္။ ယူအင္၀င္ပါဆိုတာထက္ ထိုလမ္းေၾကာင္းကို အရွ်ိန္္ျမွင့္သည္က နအဖ ေျခလွမ္းကို ပိုမိုရိုက္ခ်ိဳးဖို႕အသံုး၀င္သည္။ တျပိဳင္နက္တည္းမွာပင္ ျပည္တြင္းလူထုကို ဒီပြဲကေတာ့ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္လုပ္မွရမည္။ ႏိုုင္ငံတကာကိုပဲ အားကိုးလို႕မရဟူေသာ အေျခအေနမွန္ကို တင္ျပဖို႕လိုလာျပီ။ ျပည္တြင္းစစ္မ်က္ႏွာကို ဆက္တိုက္အရွိန္ျမွင့္ရေတာ့မည္။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မွားမ်ား မေပးလွ်င္ လုူထုက သူဘာလုပ္ရမည္ကို သူ႕ဘာသာ သူသိသည္။

ရွစ္ဆယ့္ရွစ္တုန္းက ယခုေလာက္ ႏိုင္ငံတကာအာရံုစိုက္မခံခဲ့ရပါ။ က မွ အ အထိ အကၡရာစံု ႏိုင္ငံေရး အဖြဲ႕အစည္းမ်ားလဲ မေပၚေပါက္ခဲ့ေသးပါ။ သို႕ေပမယ့္ ျပည္သူလူထုသည္ ေန၀င္း၏ အာဏာရွင္စနစ္ကို ျဖိဳႏိုင္ခဲ့ၾကပါသည္။ ထိုအေျခအေနမ်ားႏွင့္စာလွ်င္ ယခုစစ္အုပ္စုလက္ထက္တြင္ လူထုအား ဖိႏွိပ္ခံရမွုက ထိုစဥ္ကထက္ ပိုမ်ားပါသည္။ စိတ္ဓာတ္သာရွိမည္ဆိုလွ်င္ ယခင္ကထက္ ေငြအား ေတာင့္တင္းမွဳကို က်ားကန္ေပးႏိုင္ေသာ ႏိုင္ငံတကာေရာက္ စီးပြားေရး ေျပလည္သူ ျမန္မာမ်ားကလဲ ေပၚခဲ့ျပီ။ ႏိုင္ငံတကာအာရံုစိုက္ခံရမွုကလဲ ၾကီးထြားေနခဲ့ျပီ။ နည္းပညာ၊ အေတြးအေခၚ ပံ့ပိုးႏိုင္မွဳအားကလဲ ၾကီးမားလာခဲ့ျပီ။ တခုပဲ ဆုတ္ယုတ္္ေနတာရွိသည္။ အခ်က္အလက္အေပၚတြင္ အေျချပဳသည့္ စဥ္းစားေတြးေခၚမွဳကို ဦးစားမေပးပဲ စိတ္ကူးယဥ္ျဖစ္ႏိုင္ေခ်မ်ားက လႊမ္းမိုးမွဳ၊ ႏိုင္ငံတကာအေပၚတြင္ ၾကီးမားလွစြာေသာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ၾကီးမ်ား ထားရွိမွဳ၊ သူဘာလဲ၊ ငါဘာလဲႏွင့္ ျပိဳင္ဆိုင္မွဳ၊ မိမိတို႕အဖြဲ႕အစည္းကိုသာ အာရံုစိုက္ျမွင့္တင္မွဳ စသည္တို႕ေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။

နိဂံုး

လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ကာလကုိ ျပန္ျမင္ေယာင္ၾကည့္လိုက္ၾကပါ။ ဒီတုန္းက ယခုအဖြဲ႕အစည္းမ်ားမွာ ပါ၀င္ေနသူမ်ားအားလံုးသည္ တကၠသိုလ္၊ ေကာလိပ္၊ အထက္တန္း ေက်ာင္းသားေလးမ်ားျဖစ္ျပီး၊ အပ်ံသင္စ ငွက္ငယ္ေလးမ်ား ျဖစ္ခဲ့ေပမယ့္ ထိုေက်ာင္းသားေလးမ်ားရဲ႕ ေရွ႕ဆံုးမွ ဦးေဆာင္ခ်ီတက္မွဳ လူထုစစ္ေၾကာင္းမ်ားေနာက္မွာ ေထာင္နဲ႕ခ်ီေသာ လူထုၾကီးက စုေပါင္းညီညြတ္စြာ လိုက္လံ ပါ၀င္ခဲ့ၾကပါသည္။ ေက်ာင္းသားငယ္ေလးမ်ား၏ ေၾကြးေၾကာ္သံ တိုင္တည္ေပးမွဳမ်ားေနာက္မွာ တညီတညြတ္တည္း သံျပိဳင္ဟစ္ခဲ့ၾကပါသည္။ ထိုစဥ္က လုူထုၾကီးေပးအပ္ခဲ့သည့္ ယံုၾကည္မွဳ၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ားကို ယခုအခ်ိန္ထိ က်ြန္မတို႕ ျပည့္မီွေအာင္ မလုပ္ႏိုင္ခဲ့ေသးပါ။ က်ဆံုးခဲ့သူမ်ားရဲ႕ ေပးဆပ္မွဳ၊ တာ၀န္လႊဲေပးခဲ့မွဳမ်ားကို တာ၀န္ေက်ေအာင္ က်ြန္မတို႕ မထမ္းေဆာင္ၾကရေသးပါ။

သို႕ပါ၍ အဖြဲ႕အစည္းစြဲ စိတ္ဓာတ္ေတြကို ဖယ္ရွားၾကပါစို႕။ အျပိဳင္အဆိုင္ စိတ္မ်ား၊ ဂဏန္းေကာင္မ်ားလို တဖြဲ႕နဲ႕ တဖြဲ႕၊ တေယာက္နဲ႕ တေယာက္ ဆြဲခ်ေနၾကေသာ အျပဳအမူမ်ားကို ဖယ္ရွားၾကပါစို႕။ ျဖစ္ႏိုင္ေခ်နည္းေသာ စိတ္ကူးယဥ္မွဳမ်ား၏ လႊမ္းမိုးမွဳ၊ ႏိုင္ငံတကာအေပၚတြင္ ၾကီးမားလွစြာေသာ အားကိုးမွဳမ်ား၏ ေဘာင္ခတ္မွဳမ်ားကေန ရုန္းထြက္ျပီး အခ်က္အလက္အေပၚတြင္ အေျခတည္သည့္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ားကို ခ်မွတ္ၾကပါစို႕။ တဦးတေယာက္က အဆိုျပဳလာမွဳမ်ားကို သူကဘာလဲ၊ ငါကဘာလဲ လိုက္ေမးမယ့္အစား၊ ေျပာသူထက္ အခ်က္အလက္ေပၚမွာ စဥ္းစားမွုကို အာရံုစိုက္ၾကပါစို႕။ ေျမေပၚေျမေအာက္လွဳပ္ရွားမွဳမ်ားကို စဥ္ဆက္မျပတ္အေကာင္အထည္ေဖာ္ၾကပါစို႕။ ေျမေအာက္နဲ႕ မီဒီယာကို မေရာေထြးပဲ တည္ေဆာက္မွဳပိုင္းကို အေလးထားၾကပါစို႕။ သံေယာဇဥ္ေတြ၊ မိတ္ေဆြေတြ ဆိုတာထက္ ႏိုင္ငံေရးရပ္တည္ခ်က္ကိုသာ အာရံုစိုက္ျပီး ရန္၊ ငါ ျပတ္္ၾကပါစို႕။ လူထုနဲ႕ ေတာ္လွန္ေရးကို တသားတည္းျဖစ္ေစေရးအတြက္ က်ရာေနရာမွ ပါ၀င္ေဆာင္ရြက္ၾကရင္း ေကာက္ရိုးမီးတိုက္ပြဲမွသည္ မီးကုန္ယမ္းကုန္ အဆံုးသတ္တိုက္ပြဲဆီီသို႕ ဦးတည္ၾကပါစုိ႕။

ခင္မမမ်ိဳး (၁၇၊ ၅၊ ၂၀၀၉)