ဘေလာ့ လိပ္စာသစ္သို႕ ေျပာင္းေရႊ႕ျခင္း

(၂၀၀၇) ခုႏွစ္မွစ၍ ဘေလာ့စာမ်က္ႏွာအား ဖြင့္လွစ္ခဲ့ရာ ဖတ္ရွဳအားေပးၾကေသာ စာဖတ္ပရိသတ္အေပါင္းအား အထူးပင္ ေက်းဇူးတင္ရွိပါသည္။

ယခုအခါတြင္ ဘေလာ့ကို ဖြင့္ရန္ အခ်ိန္ၾကာျမင့္မွဳမ်ား ရွိေနေၾကာင္း၊ စာဖတ္သူအခ်ိဳ႕မွ အေၾကာင္းၾကားလာပါသျဖင့္ www.khinmamamyo.info တြင္ စာမ်က္ႏွာသစ္ကို ဖြင့္လွစ္ထားပါသည္။

စာမ်က္ႏွာသစ္တြင္ အခ်ိဳ႕ေသာ စစ္ေရး၊ ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး၊ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရးဆိုင္ရာ ေဆာင္ပါးမ်ားႏွင့္ ရသစာစုမ်ား (ႏွစ္ရာေက်ာ္ခန္႕)ကိုလည္း က႑မ်ားခြဲ၍ ျပန္လည္ေဖာ္ျပထားပါသည္။


ယခုဘေလာ့စာမ်က္ႏွာကို ဆက္လက္ထားရွိထားမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း ယေန႕မွစ၍ ပို႕စ္အသစ္မ်ား ထပ္မံ တင္ေတာ့မည္ မဟုတ္ပါေၾကာင္းႏွင့္ ပို႕စ္အသစ္မ်ားကို စာမ်က္ႏွာသစ္တြင္သာ တင္ေတာ့မည္ျဖစ္ပါေၾကာင္း ေလးစားစြာ အသိေပး အေၾကာင္းၾကားပါသည္။


စာမ်က္ႏွာသစ္သို႕ အလည္လာေရာက္ပါရန္ကိုလဲ လွိဳက္လွဲစြာ ဖိတ္ေခၚအပ္ပါသည္။


ေလးစားစြာျဖင့္



ခင္မမမ်ိဳး (၁၇၊ ၁၀၊ ၂၀၁၁)

www.khinmamamyo.info

Governance indicators

Friday, December 21, 2007

နအဖစစ္အုပ္စုတြင္ တိုင္းျပည္တိုးတက္ေအာင္ အုပ္ခ်ဳပ္ႏိုင္ေသာ အရည္အခ်င္း မရွိပါ

တိုင္းျပည္တျပည္ ဖြံ႔ျဖိဳးတိုးတက္ဖို႔ ေကာင္းမြန္တဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္မွဳစနစ္မ်ား (good governance) လိုအပ္ပါတယ္။ တိုင္းျပည္ရဲ႕ စီးပြားေရး၊ လူမွဳေရး ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္ေအာင္ မည္သို႔ မည္ပံု စီမံခန္႔ခြဲ ေဆာင္ရြက္တယ္ ဆိုတဲ့ နည္းစနစ္မ်ား၊ နည္းလမ္းမ်ားအားလံုးဟာ governance နဲ႔ ဆိုင္ပါတယ္။ good governance ရွိတဲ့တိုင္းျပည္ဟာ အရွိန္အဟုန္နဲ႔ ဖြံ႔ျဖိဳးတိုးတက္ပါတယ္။

(၂၀၀၇)ခုႏွစ္၊ ဇူလိုင္လမွာ ႏိုင္ငံေပါင္း (၂၁၂) ႏိုင္ငံက Governance Indicators ေတြကို သုေတသနျပဳထားတဲ့ စာတမ္းတခု ထြက္လာပါတယ္။ ကမာၻ႕ဘဏ္ (World Bank) ရဲ႕ သုေတသနစာတမ္းပါ။ ဒီအထဲမွာ Governance Indicators ေတြကို dimension (၆)ခု ခြဲျပထားပါတယ္။ dimension တခုခ်င္းဆီမွာ governance အေကာင္းဆံုးကို (၂.၅)၊ အဆိုးဆံုးကို (-၂.၅) ေပးျပီး၊ data sources မ်ားစြာကေန အခ်က္အလက္မ်ားရယူတြက္ခ်က္ထားတာပါ။

ပထမတခုက Voice & Accountability ပါ။ ဒီအခ်က္က ျပည္သူ႔၀န္ထမ္းေတြရဲ႕ တာ၀န္ခံမွဳ၊ စာနယ္ဇင္းလြတ္လပ္ခြင့္ရွိမွဳ၊ Civil Society အားေကာင္းမွဳ၊ လူ႔အခြင့္အေရး၊ လြတ္လပ္စြာ စုေ၀းႏိုင္မွဳစတဲ့အခ်က္ေတြကို တိုင္းတာပါတယ္။ က်ြန္မတို႔ ျမန္မာျပည္က ဒီdimension မွာ

(-၂.၂၈)နဲ႔ အဆိုးဆံုးထဲမွာ ပါပါတယ္။

ဒုတိယတခုက Political stability ပါ။ ဒီအခ်က္က ျပည္တြင္း ပ႗ိပကၡ၊ ျပည္ပပ႗ိပကၡ၊ ျပည္တြင္းစစ္၊ ႏိုင္ငံေရးအရ လုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္မွဳ၊ ညွဥ္းပန္းႏွိပ္စက္မွဳ၊ အစြန္းေရာက္ ၀ါဒီမ်ားရွိမွဳ၊ ႏိုင္ငံေရးရာမ်ားတြင္ စစ္တပ္မွ ပါ၀င္ပတ္သက္မွဳ၊ အာဏာသိမ္းမွဳမ်ားကို တိုင္းတာတဲ့ အခ်က္ျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာျပည္ရဲ့ score က (-၀.၆၉) ျဖစ္ပါတယ္။

တတိယအခ်က္က Government Effectiveness ပါ။ ဒီအခ်က္က အစိုးရမတည္ျငိမ္မွဳ၊ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရးက႑မ်ားတြင္ အစိုးရရဲ႕ စီမံခန္႔ခြဲမွဳ၊ transportation, electricity ဆိုင္ရာ infrastructure မ်ား ရဲ႕ အရည္အေသြး စတာေတြကို တိုင္းတာပါတယ္။ ျမန္မာျပည္ရဲ့ score က (-၁.၅၈) ျဖစ္ပါတယ္။

စတုတၳအခ်က္က Regulatory Quality ပါ။ ဒီအခ်က္က ထုတ္ကုန္၊ သြင္းကုန္မူ၀ါဒမ်ား၊ ျပည္ပရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမွဳ၊ ကူးသန္းေရာင္း၀ယ္ေရး၊ ေငြေၾကးေစ်းႏွဳန္းတည္ျငိမ္မွဳ၊ ဘဏ္လုပ္ငန္းမ်ား တိုးတက္ေကာင္းမြန္မွဳ စတာေတြကို တိုင္းတာပါတယ္။ ျမန္မာျပည္ရဲ့ score က (-၂.၂၄) ျဖစ္ပါတယ္။ အဆိုးဆံုးပါ။

ပဥၥမအခ်က္ကေတာ့ Rule of Law ပါ။ ဒီအခ်က္က ရဲတပ္ဖြဲ႔အေပၚ္တြင္ ယံုၾကည္ရမွဳ၊ ဥပေဒစိုးမိုးမွဳ စတာေတြကို တိုင္းတာပါတယ္။ ျမန္မာျပည္ရဲ့ score က (-၁.၄၅) ျဖစ္ပါတယ္။

ေနာက္ဆံုးအခ်က္ကေတာ့ Control of Corruption ပါ။ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူမွဳမ်ား၊ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူမွဳမ်ားကို ထိန္းခ်ဳပ္ေသာ ဥပေဒ စတာေတြကို တိုင္းတာပါတယ္။ ျမန္မာျပည္ရဲ့ score က (-၁.၆၈) ျဖစ္ပါတယ္။

စစ္အုပ္စုက တပ္မေတာ္အစိုးရလက္ထက္မွာ တိုင္းျပည္ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္ေအာင္ မည္သို႔ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ေၾကာင္း၊ တပ္မေတာ္အစိုးရသာလွ်င္ တိုင္းျပည္ကို အုပ္ခ်ဳပ္ႏိုင္တဲ့အရည္အခ်င္းရွိေၾကာင္း၊ ၀ါဒျဖန္႔ေလ့ ရွိပါတယ္။

ဘယ္လိုပဲေျပာေျပာ အထက္မွာ ေဖာ္ျပထားတဲ့ ကိန္းဂဏာန္းေတြက နအဖ စစ္အုပ္စုမွာ တိုင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္ႏိုင္စြမ္း မရွိေၾကာင္း ညႊန္းဆိုေနပါတယ္။ တိုင္းျပည္တိုးတက္ေအာင္ လုပ္ႏိုင္စြမ္း မရွိတဲ့ အစိုးရတရပ္ကို အစိုးရေနရာမွာ ဆက္ထားတာဟာ တိုင္းျပည္ရဲ႕ အနာဂတ္ကို ဖ်က္ဆီးပစ္တာနဲ႔ အတူတူပါပဲ။

ဒါေၾကာင့္ နအဖစစ္အစိုးရကို ျဖဳတ္ခ်ပစ္ရပါမယ္။ တိုင္းျပည္ကို တိုးတက္ေအာင္ ျပန္လည္ထူေထာင္ၾကရပါမယ္။ ဒါဟာ ျမန္မာအားလံုးရဲ႕ တာ၀န္သာျဖစ္ပါတယ္။ တူခ်က္တခ်က္တည္းနဲ႔ ေက်ာက္တံုးမကြဲတာကို စိတ္ဓာတ္က်စရာမလိုပါ။ ပိုမိုအင္အားၾကီးမားတဲ႔ တူခ်က္ေပါင္းမ်ားစြာမွာ ဒီေက်ာက္တံုးၾကီး အစိတ္စိတ္အမႊာမႊာ ျဖစ္သြားမွာပါ။

ခင္မမမ်ိဳး

(21/12/2007)

အျပည့္အစံုဖတ္ခ်င္ရင္..>>>

Economic sanctions on Gems Trade

Wednesday, December 19, 2007

စီးပြားေရးပိတ္ဆို႔မွဳႏွင့္ ျမန္မာ့ေက်ာက္မ်က္ရတနာ

ေက်ာက္မ်က္ရတနာမ်ားမွ ရရွိေသာ ၀င္ေငြမ်ားဟာ နအဖစစ္အုပ္စုနဲ႔ အေပါင္းအပါမ်ားရဲ့ အေရးပါေသာ ၀င္ေငြတခု ျဖစ္ပါတယ္။ ၂၀၀၆ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာလမွ ၂၀၀၇ခုႏွစ္ မတ္လအတြင္း ျမန္မာႏိုင္ငံမွ တင္ပို႔တဲ့ ေက်ာက္မ်က္ရတနာမ်ားရဲ့တန္ဖိုးဟာ အေမရိကန္ေဒၚလာ (၂၉၆.၉) သန္း ရွိပါတယ္။ ေရနံနဲ႔သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႔တန္ဖိုးက ၂.၁၆ ဘီလီယံျဖစ္ျပီး၊ က်ြန္းသစ္တန္ဖိုးက (၅၁၉)သန္းျဖစ္တဲ့အတြက္ တတိယေနရာမွာ ရွိေနပါတယ္။

နအဖစစ္အုပ္စုဟာ (၁၉၈၈) ခု၊ အာဏာသိမ္းယူျပီး ေနာက္ပိုင္းကတည္းက ျမန္မာ့သယံဇာတ ေက်ာက္မ်က္ရတနာမ်ားကို နည္းမ်ိဳးစံုနဲ႔ တိုးျမွင့္ ထုတ္လုပ္လာၾကရာမွာ ၁၉၈၈ခုႏွစ္မွာ Gems Blocks (၈)ခုပဲ ရွိရာက၊ (၂၀၀၅)ခုႏွစ္မွာ (၆၃၅)ခုျဖစ္လာပါတယ္။ ထုတ္လုပ္မွဳပိုင္းမွာၾကည့္မယ္ဆိုရင္လဲ ၁၉၈၈ခုႏွစ္မွာ (၁၂၆၀၀၀) ကရက္သာ ရွိခဲ့ျပီး၊ (၂၀၀၅)ခုႏွစ္မွာက်ေတာ့ (၆၁၂၃၂၀၀၀) ကရက္အထိထုတ္လုပ္မွဳ ရွိပါတယ္။ ေက်ာက္စိမ္းေစ်းကြက္ကို ၾကည့္မယ္ဆိုရင္လဲ (၁၉၈၈)ခုမွာ Jade Blocks (၃)ခုပဲ ရွိရာက (၂၀၀၅)ခုႏွစ္မွာ (၁၂၀၂) ျဖစ္လာပါတယ္။ ထုတ္လုပ္မွဳပိုင္းမွာလဲ ၁၉၈၈ခုႏွစ္က ေက်ာက္စိမ္းထုတ္လုပ္တင္ပို႔မွဳဟာ (၁၃၀၀၀၀)ကီလိုသာ ရွိခဲ့ေပမယ့္ (၂၀၀၅)ခုႏွစ္ ထုတ္လုပ္တင္ပို႔မွဳဟာ (၁၈၄၉၇၀၀၀)ကီလိုျဖစ္ပါတယ္။

ဒီလိုသယံဇာတပစၥည္းေတြ တိုးျမွင့္ထုတ္လုပ္ေရာင္းခ်ႏိုင္မွဳဟာ တိုင္းျပည္ရဲ႕၀င္ေငြ တိုးတက္မွဳျဖစ္တဲ့အတြက္ သာမန္ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ၀မ္းေျမာက္စရာပါ။ နည္းပညာတိုးတက္မွဳ၊ႏိုင္ငံေတာ္စီးပြားေရးဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္မွဳရဲ့ လကၡဏာတခုပါ။ ဒါေပမယ့္ ၀မ္းနည္းစရာေကာင္းတာက ႏိုင္ငံေတာ္စီးပြားေရး ဖြံ႕ျဖိဳးမွဳျဖစ္မလာပဲ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးမ်ားနဲ႔ အေပါင္းအပါးတစုတို႔ရဲ႕ ခ်မ္းသာၾကြယ္၀မွဳကိုသာ ျဖစ္လာေစခဲ့ပါတယ္။

က်န္းမာေရးက႑တိုးတက္မွဳမွာ ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ၅ႏွစ္ေအာက္ ကေလးငယ္မ်ား ေသဆံုးမွဳဟာ (၁၉၉၅)ခုႏွစ္မွာ လူတေထာင္မွာ(၁၃၀)ရွိျပီး၊ (၂၀၀၅)ခုႏွစ္မွာ (၁၀၅)ေယာက္ျဖစ္ပါတယ္။ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံအမ်ားစုက အေယာက္ (၂၀)၊ ခန္႔သာ ရွိပါေတာ့တယ္။ ဒီတိုင္းတာမွဳဟာ ႏိုင္ငံတႏိုင္ငံရဲ့ က်န္းမာေရးအဆင့္အတန္းကို ေဖာ္ညြန္းတဲ့ အေရးပါေသာ ျပယုဂ္တခုပါ။ ဒါကိုၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္တင္ နအဖစစ္အုပ္စုဟာ က်န္းမာေရး က႑တိုးတက္ေရးကို ဦးစားေပးမလုပ္ေဆာင္ခဲ့ေၾကာင္း သိသာထင္ရွားေနပါတယ္။

ပညာေရးက႑ကို ၾကည့္မယ္ဆိုရင္လဲ secondary school enrollment ratio ဟာ (၁၉၉၅) ခုႏွစ္မွာ (၃၈) % သာ ရွိျပီး ၊ (၂၀၀၅)ခုႏွစ္က်ေတာ့လဲ (၄၀)% ပဲ ရွိေနပါတယ္။ ဒီလိုအခ်ိန္မွာ ေဒသတြင္း ပ်မ္းမွ် ရာခိုင္ႏွဳန္းဟာ (၈၀)ေက်ာ္ျဖစ္ပါတယ္။

ေငြေၾကးေဖာင္းပြမွဳႏွဳန္းမွာဆိုရင္လဲ ၁၉၈၈ခု Implicit GDP Deflator ဟာ ၁၆၁.၇ ျဖစ္ျပီး၊ ဆယ္ႏွစ္အတြင္း (၁၉၉၉) ခုမွာတင္ (၁၄၄၉.၄) ကို တိုးသြားခဲ့ပါတယ္။ ႏိုင္ငံရဲ့ေၾကြးျမီဟာ ၁၉၈၈ခုႏွစ္မွာ အေမရိကန္ေဒၚလာ (၄၄၃၁) သန္းျဖစ္ျပီး၊ (၂၀၀၅) ခုႏွစ္မွာ (၅.၂) ဘီလီယံျဖစ္ပါတယ္။

(၁၉၉၄)ခုႏွစ္ကေန (၂၀၀၄)ခုႏွစ္အၾကားကိန္းဂဏန္းမ်ားအရ အစိုးရရဲ့ ဘ႑ာေရးခြဲေ၀သံုးစြဲမွဳဟာ ပညာေရးနဲ႔ က်န္းမာေရးက႑မွာ (၅)ရာခိုင္ႏွုဳန္းသာ ရွိခဲ့ျပီး၊ ကာကြယ္ေရးနဲ႔ စစ္လက္နက္က႑ေတြမွာ (၂၂)ရာခိုင္ႏွဳန္းျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေတြကို ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ ျမန္မာ့သယံဇာတထြက္ကုန္မ်ားအား တင္ပို႔ ေရာင္းခ်ျခင္းမွရတဲ့ တိုင္းျပည္၀င္ေငြေတြဟာ ျပည္သူလူထုအေပၚ ဘာအက်ိဳးျဖစ္ထြန္းေစမွဳမွ မရွိေစခဲ့ေၾကာင္း ထင္ရွားလွပါတယ္။

ျမန္မာ့ေက်ာက္မ်က္ရတနာေစ်းကြက္ကို ႏိုင္ငံေတာ္ပိုင္ Myanmar Gems Enterprise မွ ခ်ဳပ္ကိုင္ထားျပီး၊ private gems trading ကုမၸဏီမ်ားကေတာ့ (၁၀၀၀) ေက်ာ္ခန္႔ ရွိပါတယ္။ ဒီကုမၸဏီမ်ားကို ပိုင္ဆိုင္သူအမ်ားစုဟာ နအဖဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဆြမ်ိဳးမ်ား၊ ျငိ္မ္းအဖြဲ႔အစည္းမ်ားနဲ႔ အေပါင္းအပါ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္တခ်ိဳ႕သာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အေမရိကန္နဲ႔ ဥေရာပႏိုင္ငံမ်ားရဲ႕ ျမန္မာ့ေက်ာက္မ်က္ရတနာတင္ပို႔ေရာင္းခ်မွဳ အေပၚ စီးပြားေရးပိတ္ဆို႔မွဳမ်ားဟာ ျပည္သူလူထုကို မထိခိုက္ပဲ နအဖစစ္အုပ္စုမ်ားအေပၚသာ တိုက္ရိုက္ထိခိုက္မွဳ ရွိမွာျဖစ္ပါတယ္။

တခုပဲ ရွိပါတယ္။ ေက်ာက္မ်က္ရတနာေစ်းကြက္ဟာ တျခား commodities ေတြျဖစ္တဲ့ clothing & Textiles လို၊ အခ်ိဳရည္ပစၥည္းလို ေစ်းကြက္ေတြနဲ႔ေတာ့ မတူညီျခားနားမွဳ ရွိေနပါတယ္။ တျခားကုန္ပစၥည္းေတြက ကမာၻ႕ေစ်းကြက္ကို တိုက္ရိုက္ထိခုိက္မွဳ သိပ္မရွိေပမယ့္ ဒီေစ်းကြက္က်ေတာ့ global supply fluctuations ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ (၁၉၉၉) ခုႏွစ္တုန္းက မိုးကုတ္ေက်ာက္တြင္းမ်ားကို ႏိုင္ငံျခားသားမ်ား access လုပ္ခြင့္ တရား၀င္ပိတ္လိုက္တဲ့အခါတုန္းက ထိုင္းႏိုင္ငံရဲ့ ပတၱျမားေစ်းကြက္ကို အၾကီးအက်ယ္ ထိခိုက္သြားခဲ့ပါတယ္။ ျမန္မာ့ပတၱျမားေတြရဲ႕ (၉၀)ရာခိုင္ႏွဳန္းဟာ ထိုင္းေစ်းကြက္ကိုသြားျပီးမွ ကမာၻကို ပ်ံ႕ႏွံ႕ေရာက္ရွိပါတယ္။ Global Ruby Supply ရဲ့ ကိုးဆယ္ရာခိုင္ႏွဳန္းေက်ာ္ဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံက ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအတြက္ေၾကာင့္ ဒီလိုေပၚလစီမ်ိဳးဟာ အခ်ိန္တိုအတြင္းမွာ၊ အထိေရာက္ဆံုးလုပ္ႏိုင္မွသာ ေအာင္ျမင္ႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ Long-run မွာဆိုရင္ေတာ့ price ေတြ အရမ္းတက္သြားျပီး၊ dealer ေတြကလဲ alternative နည္းမ်ိဳးစံုကို ရွာေဖြလာမွာျဖစ္ပါတယ္။ global market demand ကို ေမ့ထားလို႔ မရပါဘူး။ မ်က္ျဖဴဆိုက္ေလ၊ ဆရာၾကိဳက္ေလအေျခအေနမ်ိဳး ျဖစ္သြားႏိုင္ျပီး၊ နအဖေတြ ေအာက္လမ္းနည္းနဲ႔ ပိုမိုၾကြယ္၀သြားႏိုင္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ အခ်ိန္တိုတြင္းမွာ ထိေရာက္တဲ့ measures ေတြ လုပ္ႏိုင္မွသာ နအဖစစ္အုပ္စုကို ထိခိုက္မွဳ ရွိမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဥေရာပတိုက္အတြင္းမွာပဲ ဂ်ာမနီႏိုင္ငံကို တရား၀င္တင္သြင္းေနမွဳဟာ ႏွစ္စဥ္ယူရိုသန္းေပါင္းမ်ားစြာ ရွိေနပါတယ္။ ျမန္မာ့ ေက်ာက္မ်က္ေတြ အ၀င္မ်ားတဲ့ ႏိုင္ငံတိုင္းမွာ ေက်ာက္မ်က္ရတနာေစ်းကြက္ ေလ့လာေစာင့္ၾကည့္ေရးအဖြဲ႔ေတြ ဖြဲ႔စည္းျပီး အဲဒီ ႏိုင္ငံရဲ႕ သက္ဆိုင္ရာေတြကို သတင္းေပးပို႔၊ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ဖို႔ လိုတယ္လို႔ ျမင္ပါတယ္။ မဟုတ္ရင္ ေရႊသမင္ဘယ္ကထြက္ကိန္းနဲ႔ စစ္အုပ္စုကို မထိခိုက္ပဲ Global Market ကိုပဲ ထိခိုက္ေနတာမ်ိဳး၊ ႏိုင္ငံတကာ ေမွာင္ခိုဂိုဏ္းေတြ ပိုမိုၾကီးထြားလာတာမ်ိဳးေတြ ျဖစ္လာႏိုင္ပါတယ္။

ျခံဳငံုေျပာရရင္ေတာ့ ေက်ာက္မ်က္ရတနာ sanction ဟာ စစ္အုပ္စုအေပၚ ထိေရာက္မွဳရွိပါတယ္။ အေမရိကန္အျပင္ အီးယူပါျဖစ္တဲ့အတြက္ ထိေရာက္မွဳအား ၾကီးပါလိမ့္မယ္။ ေပၚလစီမွန္ေပမယ့္ တကယ္ထိေရာက္ေအာင္ အရိွန္ျမွင့္လုပ္ဖို႔ လိုပါလိမ့္မယ္။ ဒီအတြက္ ျမန္မာအတိုက္အခံမ်ားကလဲ မ်က္စိဖြင့္၊ နားစြင့္ျပီး ယိုေပါက္ေတြ၊ လမ္းေၾကာင္းေတြကို စံုစမ္းေဖာ္ထုတ္ေပးဖို႔ လိုပါလိမ့္မယ္။

(18/12/2007)

အျပည့္အစံုဖတ္ခ်င္ရင္..>>>

River (part-5)

Thursday, December 13, 2007

ျမစ္တစင္း (အပိုင္း-၅)

(၁၀)

”ေရေတြတက္လာတဲ့အခ်ိန္က ညသန္းေခါင္ၾကီး။ ဘာမွ ယူခ်ိန္မရဘူး။ လူေတြေတာင္ မနည္းကိုယ္လြတ္ရုန္းၾကရတာ။ ဒါေတာင္ မလြတ္တဲ့လူေတြ အမ်ားၾကီး။ မဆယ္ရေသးတဲ့ အေလာင္းေတြ အခုထိေမ်ာေနတုန္း”

ေရၾကီးသည့္ အေၾကာင္းကို ရြာသားတဦးက ေျပာျပေနငည္။ သူမတို႔ ေရာက္ေနသည့္ေနရာကား ေ၀ါျမိဳ႕နယ္အတြင္းမွ ရြာငယ္ေလးတခု။ ေ၀ါေရေဘးဒဏ္ ခံေနၾကရေသာ ျပည္သူမ်ားအတြက္ ဆန္အိတ္ႏွင့္ အ၀တ္အစားမ်ား လာေရာက္လွဴဒါန္းၾကျခင္းျဖစ္သည္။ အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ားထံလွဴလွ်င္ ျပည္သူမ်ားထံမေရာက္ပဲ မင္းဘ႑ာျဖစ္သြားမည္ကို စိုးရိမ္၍ ကိုယ္ထူကိုယ္ထ ေလာ္ရီကားၾကီးမ်ားျဖင့္ ရြာစဥ္လွည့္ လွဴေနၾကျခင္းပါ။ ပဲခူး-ေ၀ါကားလမ္းမကား ခ်ိဳင့္ခြက္မ်ားျဖင့္ ျပည့္ႏွက္လ်က္။ ေရဒဏ္ေၾကာင့္ က်ိဳးက်သြားေသာ ရထားလမ္းတံတားငယ္ေလးတခုႏွင့္ ရထားစက္ေခါင္းမွာ သူမတို႔ေရာက္ခ်ိန္အထိ ရွိေနဆဲ။ ကားလမ္းေပၚမွ လွမ္းျမင္ေနရသည္။ လူေတြဘယ္ေလာက္မ်ား ထိခိုက္သည္မသိ။ သတင္းအေမွာင္ခ်ထားသည့္ တိုင္းျပည္မို႔ ဘာဆိုဘာမွ သိခြင့္မရပါ။ သူမတို႔တေတြေတာင္ နီးစပ္သူ ျမိဳ႕ခံမ်ားဆီမွ ၾကားရ၍ ကတိုက္ကရိုက္ စီစဥ္ၾကရျခင္းပါ။

ရြာသား၏စကားမ်ားကို နားေထာင္ရင္း သူမေက်နပ္ေနမိသည္။ တကယ္လိုအပ္သည့္ေနရာတြင္ ျဖည့္ဆည္းေပးသည့္ ကုသိုလ္လုပ္ငန္းတခု၍ ပါ၀င္ခြင့္ရခဲ့ျပီ။ ရန္ကုန္ေရာက္ေနဆဲမို႔ ေတာ္ပါေသးရဲ့။

မငယ္ႏွင့္ ဆံုေတြ႔ျပီးေနာက္ပိုင္း စစ္တပ္ႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ အဖြဲ႔အစည္းမ်ား၏ လုပ္ငန္းတာ၀န္မ်ားကို ေဆာင္ရြက္လိုစိတ္က အားနည္းလာသည္။ စိတ္အားထက္သန္မွဳ မရွိေတာ့။ တစံုတခုေသာ အေျဖမထြက္မီ ၾကားေနလိုက္တာက ေကာင္းမည္ဆိုေသာ စိတ္ျဖင့္ ရန္ကုန္သို႔ ေရာက္လာခဲ့သည္။ ေမေမႏွင့္ေတာ့ အတိုက္အခံ အေတာ္ေျပာယူရသည္ေပါ့။

အဂၤလန္မွ အေ၀းသင္အျဖစ္ေပးေသာ ကြန္ပ်ဴတာ ဒီပလိုမာတက္ရန္၊ စပ္တူလုပ္ထားေသာ လုပ္ငန္းတြင္ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် ပါ၀င္ဦးစီးရန္ ေျပာလိုက္မွ အဆင္ေျပသြားသည္။ တိတ္တဆိတ္ဆက္သြယ္ရမည့္သူမ်ား ရွိသျဖင့္ ရန္ကုန္ေဆြမ်ိဳးမ်ားႏွင့္လဲ သူမမေနျဖစ္။ ကိုယ့္ဘာသာကို ဌားေနလိုက္သည္။ ျမိဳ႕ၾကီးမ်ားတြင္ မေပ်ာ္၊ နယ္မွာပဲေပ်ာ္တတ္သူမို႔ အိမ္၀ယ္ေပးပါလားလို႔ေတာ့ ေမေမ့အား မပူဆာရဲ။ ေတာ္ၾကာ ကိုယ့္စကားႏွင့္ကိုယ္ ရန္ကုန္တြင္ပင္ အေျခစိုက္ေနေနရဦးမည္။ ရန္ကုန္တြင္ မေနခ်င္၍ ေဆးေက်ာင္းကိုပင္ မႏၱေလးတက္ရန္ တာစူထားသည္။ ထိုေဆးေက်ာင္းကလဲ ဘယ္ေတာ့မွ ဖြင့္မည္မသိ။ ၉၆ ေက်ာင္းသားအေရးအခင္း ျဖစ္ျပီးကတည္းက ပိတ္ထားသည္။

ဘာပဲေျပာေျပာ ရန္ကုန္သို႔ ထြက္လာလိုက္ျပီး ရန္ကုန္အသိုင္းအ၀ိုင္းမ်ားႏွင့္လဲ ခပ္ကင္းကင္းကိုယ့္ဘာသာ ကိုယ္ေနလိုိက္သျဖင့္ အသိုင္းအ၀ိုင္းမ်ားႏွင့္ ေ၀းသြားသည္ေတာ့ အမွန္။ ေတာင္ၾကီးတြင္ေနေသာ မငယ္သူငယ္ခ်င္း အစ္ကိုၾကီးတောက္ေပးလိုက္ေသာ လိပ္စာမ်ားႏွင့္ လူမ်ားကို သာ သူမေတြ႔ဆံုခဲ့သည္။ အလုပ္တဘက္၊ ေက်ာင္းတဘက္၊ ၀ါသနာပါေသာ စာသင္ၾကားျခင္း (study Guide) ကတဘက္ႏွင့္ သူမမွာလဲ နားခ်ိန္မရခဲ့။ ကြန္ပ်ဴတာပညာရပ္ကို ၀ါသနာမပါပဲ တျခားအေၾကာင္းျပခ်က္အတြက္ သင္ေနရသည္ျဖစ္ေသာ္လဲ မည္သည့္အတတ္ပညာမဆို တခ်ိန္တြင္ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္း ျဖစ္လာႏိုင္သည္ဟူေသာ ခံယူခ်က္ျဖင့္ သူမၾကိဳးစားေလ့လာသင္ယူခဲ့သည္။ ေပးဆပ္ထားသည့္ အခ်ိန္ကိုေတာ့ အလဟႆ အျဖစ္မခံႏိုင္ပါ။

ဘာလိုလိုႏွင့္ လမ်ားအတန္ငယ္ၾကာလာေတာ့ သူမသိခ်င္သည္မ်ားကို သိခြင့္ရလာသည္. ေက်းရြာမ်ားတြင္ လူသတ္သည္ဆိုသည္ကို ဟုတ္မဟုတ္ေလ့လာခဲ့ေသာ သူမသည္ ရန္ကုန္ျမဳိ႕လယ္ေခ့င္ ဆူးေလဘုရားေရွ႕ လူသတ္ပြဲအေၾကာင္းကိုပါ ၾကားလာရသည္။ ေဆးရံုၾကီးေရွ႕ လူသတ္ပြဲအေၾကာင္းကိုလဲ သိခြင့္ရခဲ့ျပီ။ တံတားျဖဴအား တံတားနီအျဖစ္ ဘာေၾကာင့္ ေခၚၾကသည္ကို လဲ သိလိုက္ရျပီ။ အစ္ကိုၾကီးတေယာက္ ဖြက္၍ သိမ္းထားေသာ ဓာတ္ပံုမ်ားႏွင့္ ရွစ္ေလးလံုးစာေစာင္အခ်ိဳ႕ကိုလဲ ဖတ္ခြင့္ရခဲ့သည္။

ထိုအစ္ကိုၾကီးႏွင့္ ဆံုရသည္ကို သူမမည္သို႔မွ်မေမ့။ သူမေစ့ေစ့ေပါက္ေပါက္ ေမးမွဳမ်ားအား သံသယ ရွိလာ၍ထင့္။ “ညည္းက အမ္အိုင္ပလား“ဟုေမးသည္။ သူမကလဲ သြက္လက္စြာပင္ “အခုေတာ့ on the margin ပဲ ရွိေသးတယ္။ အစ္ကိုတို႔ ေျပာတာေတြ၊ အေထာက္အထားေတြ မခိုင္လံုရင္၊ အစ္ကိုတို႔ လုပ္တာေတြ မဟုတ္ရင္ေတာ့ က်ြန္မ အမ္အိုင္ထဲ တကယ္၀င္သြားမွာ” ဟု ေျပာလိုက္သည္။ သည္ေလာက္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာလိုက္ေတာ့လဲ ယံုသြားပံုရသည္။ အဖိုးမျဖတ္ႏိုင္ေသာ သမိုင္းအေထာက္အထားမ်ားကို သူမျမင္ခြင့္ရခဲ့ပါသည္။ သူမလဲ မယံု၍ မရေတာ့။ သူမတခ်ိန္က ဆူပူသူ အဖ်က္သမားမ်ားဟု ေခၚေ၀ၚသမုတ္ခဲ့သူမ်ားသည္ သူမႏွင့္ အရင္းႏွီးဆံုး အစ္ကို၊ အစ္မမ်ား ျဖစ္လာခဲ့ေလျပီ။ ေနာက္ဆံုး ”တေလွတည္းစီး၊ တခရီးတည္းသြား“ ဆိုသကဲ့သို႔ ေရေဘးကယ္ဆယ္ေရးထဲတြင္ပင္ သူမပါလာခဲ့ျပီ မဟုတ္ပါလား။

တေလွတည္းစီး၊ တခရီးတည္းသြားဆိုသည္ကေတာ့ အေတာ္မွန္သည္။ ယခုရြာေလးသို႔လာရာတြင္ ေလာ္ရီကားေပၚမွ ဆန္အိတ္မ်ားေပၚတြင္ ထိုင္ၾကရင္း ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေဟာင္း အစ္ကိုၾကီးတေယာက္ေျပာျပသည့္ ေထာင္တြင္း အေတြ႔အၾကံဳမ်ားအား နားေထာင္ခြင့္ရခဲ့သည္. ရြာသို႔ေရာက္ေတာ့လဲ ကားလမ္းမေဘးမွ ရြာသည္ ေရၾကီးေန၍ သူမတို႔အား ေလွေလွာ္၍ လာၾကိဳခဲ့ေလသည္။ ရြာဘုန္းၾကီးေက်ာင္းသို႔ေရာက္ျပီး ယခုသူမတို႔ ထိုင္ေနေသာ ေနရာကား ေက်ာင္းအေပၚထပ္ျဖစ္သည္။ ေက်ာင္းေအာက္ထပ္ကား ေရျမွဳပ္ေနပါသည္။ ၾကံၾကံဖန္ဖန္ၾကံဳခဲ့ရေသာ အေတြ႔အၾကံဳသစ္တခု။

”တာေတြကလဲ က်ိဳးတာျမန္လိုက္တာေနာ္“

အတူပါသူသူအစ္မတေယာက္၏ မွတ္ခ်က္ခ်သံေၾကာင့္ ရုပ္ျမင္သံၾကား ဥာဏ္စမ္းပေဟဠိျပိဳင္ပြဲမ်ားတြင္ တပ္မေတာ္အစိုးရလက္ထက္၌ ဆည္ေျမာင္းတာတမံ ဘယ္ႏွစ္ခု ျပီးစီးေၾကာင္း၊ မည္မွ်တိုးတက္ဖြံ႕ျဖိဳးလာေၾကာင္း ေျဖခဲ့ဖူးသည္ကို သြားသတိရလိုက္မိသည္။ တက္တက္စင္ေအာင္ လြဲေနပါပေကာ။

ရိုးသားေသာ ရြာသားကေတာ့ သူၾကားထားသည္မ်ားကို ဆက္ေျပာေလသည္။

”က်ိဳးမွာေပါ့။ နတ္ကိုင္တာကိုး။ စစ္သားေတြက နတ္ေျမြကို သတ္မိတာ။ နတ္ေျမြက သာမညဘုန္းဘုန္းကို အိပ္မက္ေပးတာ္။ ”မီးနဲ႔ေဆးရမလား၊ ေရနဲ႔ေဆးရမလား”ဆိုျပီး။ ဘုန္းဘုန္းက အိပ္မက္ထဲမွမီးနဲ႔ဆိုပိုဆိုးမယ္။ ေရနဲ႔ေတးလို႔ မိန္႔လိုက္တာတဲ့။ ညတြင္းခ်င္း တာေတြ က်ိဳးကုန္တာ”

သူမႏွင့္ သူမေဘးတြင္ ထိုင္ေနေသာ ကိုသက္တို႔ တေယာက္မ်က္ႏွာတေယာက္ ၾကည့္မိၾကသည္။ အားလံုးလဲ ေရငံုႏွဳတ္ပိတ္။ ဘာဆက္ေျပာရမည္မသိ။ ေနရင္းထိုင္ရင္း သူမညဆရာေတာ္အျပစ္ျဖစ္ေနျပီ။ အေၾကာင္းအရာတခုျဖစ္လွ်င္ ဘာေၾကာင့္လဲ မေတြးပဲ ထင္ရာျမင္ရာ ေလွ်ာက္ေျပာသူမ်ားကို အလြန္ပင္ စိတ္ကုန္မိသည္။ ထိုသူမ်ားက ေလွ်ာက္ေျပာသည္ကိုရိုးသားသူမ်ားက အမွန္ထင္ေနၾကေလသည္။ သည္လိုကိစၥေတြ ရွိသည္မရွိသည္ကိုေတာ့ သူမမျငင္းလို။ ႏိုင္ငံေတာ္အၾကီးအကဲ ဆိုသူမ်ားမွာလဲ ထိုကိစၥမ်ားႏွင့္သာ အခ်ိန္ကုန္ေနၾကေလသည္။ ေရွးေဟာင္းဘုရားမ်ားအားထီးတင္လွ်င္ အာဏာျမဲမည္ဆိုေသာ အခါေပးမ်ားေၾကာင့္ ဘုရားမ်ားအားလိုက္လံမြမ္းမံျပဳျပင္ျခင္း၊ ထီးေတာ္တင္ျခင္းမ်ား လုပ္ေနၾကသည္မွာ သူမမ်က္ျမင္ကိုယ္ေတြ႔။

မည္သို႔ဆိုေစ၊ ယခုေရၾကီးသည့္ကိစၥကေတာ့ တာတမံမ်ား ျပီးစလြယ္ ျပဳလုပ္ထား၍ျဖစ္သည္။ စစ္တပ္မွ ျပီးစလြယ္ လုပ္ထားသည့္ အေၾကာင္းမ်ားကိုေတာ့ သူမမ်က္ျမင္ေတြ႔သိခဲ့ျပီၚ ျဖစ္သည္။ သူမတို႔ ရွမ္းျပည္နာ္ေတာင္ပိုင္းရထားလမ္းသည္ ေရႊေညာင္ဘူတာေတြင္ အဆံုးသတ္ျပီး ေရႊေညာင္သည္ ျမိဳ႕ေတာ္ေတာင္ၾကီးႏွင့္ (၁၂)မိုင္ခန္႔သာ ေ၀းသည္။ (၁၅)မိနစ္တၾကိမ္ထြက္ေသာ လိုင္းကားမ်ား၊ တကၠစီမ်ားႏွင့္ သူ႕ဘာသာသူ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရးေကာင္းျပီးသား။ ေနသားတက်ျဖစ္ျပီးသား။

ထိုသို႔ ရွိေနပါလ်က္ ေတာင္ၾကီး၊ ေရႊေညာင္ရထားလမ္းဆိုသည္ကို အေကာင္အထည္ ေဖာ္ၾကေတာ့သည္။ တလအတြင္း ျပီးရမည့္ စီမံကိန္း၊ ေပၚတာဆြဲျပီး ေစခိုင္းခံရသူ အနီးအနား ရြာသားမ်ားက ေနာက္ေတာ့ ျပန္ေျပာျပၾကသည္. အျမန္ျပီးအောင္ ရထားလမ္းေအာက္ထဲတံင္ ငွက္ေပ်ာတုံးတခ်ိဳ႕ ထည့္ထားသည္ ဟူ၍။ မငယ္သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူမွ ဤကိစၥကု ျပန္ေျပာစဥ္ကဆိုလွ်င္ ရထားလမ္းဖြင့္ပြဲ၌ အသင္းတခုကို ကိုယ္စားျပဳတက္ခဲ့ျပီး၊ ပထမဆံုးရထားအား တာ၀န္ရွိသူမ်ားႏွင့္အတူ လိုက္ပါစီးနင္းခဲ့သည့္ သူမတေယာက္ အလြန္ပင္ ေခါင္းက်ိမ္းသြားခဲ့သည္။ ျမတ္စြာဘုရား။ ကံၾကီးေပလို႔။ ယင္းေနာက္ပိုင္း ထိူရထားလမ္းအား ဆက္လဲ မသံုးၾကေတာ့ပါ။ စစ္မဟာ ဗ်ဴဟာ ပိုင္းမွၾကည့္လွ်င္ေတာ့ သံုးသံုး၊ မသံုးသံုး ရထားလမ္းမ်ားသည္ အလြန္ပင္ အသံုး၀င္ပါသည္။ ရိုးမပတ္ရထားလမ္း စီမံကိန္းမွာလည္း ထိုနည္း၄င္းပင္။

“အဲဒီညကေလ၊ အေမ့ေမတၱာဆိုတာကို တကယ္ ေတြ႔လိုက္ရတဲ့ညပဲ“

ရြာမွဦးၾကီးတေယာက္ေျပာသည့္ စကားကို ၾကားေတာ့မွ လြင့္ေမ်ာေနသည့္စိတ္တို႔ သတိ၀င္လာသည္။

”ဘယ္လိုျဖစ္လို႔လဲအဘ”

ကိုသက္က စိတ္၀င္တစား၀င္ေမးသည္။

“ရြာက ကေလးအေမတေယာက္ေလ။ ေရေတြတက္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ ေျပးရင္လြတ္ရက္သားနဲ႔ လသားကေလးေလးကို မရရေအာင္ ကယ္တာ။ ေရလဲ ေသခ်ာကူးတတ္တာ မဟုတ္ဘူး။ ေနာက္ဆံုး သစ္ပင္အျမင့္ေပၚေရာက္ေနတဲ့ ငါ့ကို ကေလးလွမ္းေပးျပီး ေရထဲ ျမွဳပ္သြားတာ။ ငါလဲ လွမ္းဆြဲလို႔ မမွီလိုက္ဘူး“

ၾကားရသူမ်ားအားလံုး အို၊အယ္ျဖစ္ကုန္ၾကသည္။ သားသမီးအတြက္ အသက္စြန္႔ရဲေသာ အေမတေယာက္၏ စိတ္ဓာတ္ႏွင့္ ေမတၱာတရား။ စြန္႔လႊတ္အနစ္နာခံရဲေသာ သတိၱ။ ကေလးေပါင္းေထာင္ႏွင့္ခ်ီ၍ ေမြးေပးခဲ့ဖူးေသာ ဆရာ၀န္ေမေမကေတာ့ ေျပာဖူးသည္။

“ေယာက်္ားေတြဟာ သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ မိန္းမေတြထက္ ပိုသတိၱရွိတယ္၊ ျမင့္ျမတ္တယ္လို႔ ယူဆေျပာဆိုတတ္ၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔ေတြဟာ မိန္းမေတြရဲ႕ သတိၱရွိမွဳ၊ ျမင့္ျမတ္မွဳေၾကာင့္ လူျဖစ္ခြင့္ ရခဲ့ၾကတယ္ဆိုတာ မေတြးမိၾကဘူး။ ေမြးခန္းထဲ ေရာက္လာတဲ့ မိခင္ေလာင္းတခ်ိဳ႕ဆိုရင္ ဖြင့္ကို ေျပာၾကတာသမီး။ ေဒါက္တာရယ္-ကေလးအသက္ရွင္ရင္ျပီးေရာကပါတဲ့။ တခ်ိဳ႔လဲ ေျပာသာေမေျပာတာ။ ကေလးကိုပဲ ဦးစားေပးမွန္းသိသာေနတယ္။ မျမင္ရေသးတဲ့ ကေလးေလးကိုေတာင္ ဒီေလာက္ေမတၱာထားရင္ တသက္လံုး ရင္အုပ္မကြာ ေစာင့္ေရွာက္ရတဲ့ မိခင္ေတြဆိုရင္ ဘယ္လိုေနမလဲ။ စဥ္းစားသာၾကည့္။ မိခင္တေယာက္ရဲ့ အသက္စြန္႕ရဲတဲ့ ေမတၱာတရားနဲ႕ ျမင့္ျမတ္မွဳ၊ သတိၱရွိမွဳကို ဘယ္သူေတြက ယွဥ္ႏိုင္မွာတဲ့လဲ။ ဒါေၾကာင့္မိန္းမေတြကို ျမင္ရင္ ဒီအတိုင္း ၾကည့္မေနရဘူး။ မိခင္ေလာင္းေတြ၊ မိခင္ေတြပါလားလို႔ ေလးစားသမွဳနဲ႔ ၾကည့္ရမယ္သမီး။ အမ်ိဳးသမီးေတြလိုအပ္တာဆိုရင္ တတ္ႏိုင္သမွ် ကူညီေပးရမယ္“

ေမေမ့စကားကို ေျမ၀ယ္မက် နားေထာင္သူ သူမသည္ စစ္တပ္က မိန္းကေလးမ်ားကို မုဒိမ္းက်င့္သည္ ဆိုသည္ကို အစျပဳ စိတ္၀င္စားရာက ႏိုင္ငံေတာ္အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ားကို ေတာ္လွန္ေနသူမ်ားႏွင့္ ေပါင္းဖက္မိေနျပီ ဆိုသည္ကိုေတာ့ ေမေမသိဦးမည္မဟုတ္။ သူ႔သမီး ကြန္ပ်ဴတာသင္တန္းတက္ေနသည္ဟုသာ ထင္ေပလိမ့္မည္။ တေန႔ေန႔ သူမအားလံုးကို သိရခ်ိန္မွာေတာ့ ေမေမ့ကိုလဲ သက္ေသ သာဓကမ်ားျဖင့္ ေျပာျပျဖစ္ပါလိမ့္မည္။

“အဘ၊ ကေလးေလးေကာဟင္။ ေစာင့္ေရွာက္မယ့္လူရွိရဲ့လား“

“ေဆြမ်ိဳးေတြ ဟိုဘက္ရြာမွာ ရွိတယ္ တူမၾကီးရဲ့”

”ေတာ္ေသးတာေပါ့။ သနားစရာေကာင္းလိုက္တာ“

သူမတီးတိုးေရရြတ္မိသည္။ လသားအရြယ္မွာ သူ႔အတြက္ အသက္စြန္႔သြားေသာ အေမျဖစ္သူအား မွတ္မိသိရွိလိုက္မည္ပင္ မဟုတ္ပါတကား။

“ဒါနဲ႔အဘ။ ဒီေဒသမွာ စစ္တပ္ေတြ ဒီေလာက္မ်ားတာ။ ျဖစ္ျဖစ္ခ်င္းေရေဘးကယ္ဆယ္ေရး မလာၾကဘူးလား“

သူမရုတ္တရက္အေမးကို မည္သူမွ်မေျဖၾက။ အေမးခံရသူကလဲ ေၾကာင္ၾကည့္ေနသည္။ ေရွ႕ပိုင္းတြင္ စကားအရမ္းေျပာေသာ ဦးေလးမွာလဲ ရြာလူၾကီးအား ကြက္ၾကည့္ကြက္ၾကည့္ ျဖစ္ေနေတာ့မွ သူမအနည္းငယ္ ေလာသြားမွန္းသတိထားလိုက္မိသည္။ ဘယ္သူမွမလာလို႕သာ ဒီလို ျဖစ္ေနတာေပါ့။ ဖြင့္ေျပာရန္ပင္ မလိုသည့္ကိစၥ။

ကိုယ္ေတြ႔ဆိုေတာ့ သူမလဲ ရိပ္မိခဲ့ပါျပီ။ ႏိုင္ငံေတာ္ ဖြံ႕ျဖိဳးေရး၊ ျပည္သူအက်ိဳးျပဳေရး ေအာ္ေနေသာ ၾကံ့ခိုင္ေရးမ်ားလဲ တေယာက္မွ ေပၚမလာၾက။ တကယ္ဆို အျဖဴအစိမ္းမ်ား၀တ္ျပီး ေျပးလာၾကပါေတာ့လား။ လူေတြ ဒီေလာက္ ဒုကၡေရာက္ေနၾကသည္ကိုး။

“ကဲ-ဆန္အိတ္ေတြ သယ္လို႔ျပီးသြားၾကျပီဆိုေတာ့ ေနာက္တေနရာ ေရွ႕ဆက္ၾကဦးစို႕“

အေျခအေနကို ၀င္ထိန္းသည့္အေနျဖင့္ အစ္ကိုၾကီးတေယာက္က ေျပာလိုက္ေတာ့ သူမတို႔အားလံုး ထိုင္ရာမွ ထလိုက္ၾကပါသည္။

အျပည့္အစံုဖတ္ခ်င္ရင္..>>>

လုပ္စရာဆက္လုပ္

Saturday, December 1, 2007

ေမွ်ာ္လဲေမွ်ာ္၊ လုပ္စရာရွိတာလဲလုပ္

စက္တင္ဘာေတာ္လွန္ေရးျပီးသည့္ေနာက္ပိုင္း၊ ကုလသမဂၢကိုယ္စားလွယ္ ဂမ္ဘာရီ ျမန္မာျပည္သို႔ ႏွစ္ၾကိမ္သြားေရာက္ျပီး ေနာက္ပိုင္း ကာလတေလွ်ာက္ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးပြဲ ဆိုေသာ စကားလံုးမ်ားသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံေရး၏ အေရးအပါဆံုးစကားလံုးအျဖစ္ ထိပ္ဆံုးမွ ေနရာေရာက္လာသည္။ နအဖမွလည္း ဆက္သြယ္ေရးကိုယ္စားလွယ္ ခန္႔အပ္ျခင္း၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ေတြ႔ဆံုျခင္း၊ အင္အယ္ဒီေခါင္းေဆာင္ပိုင္းမ်ားအား ေတြ႔ဆံုေပးျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္လာသည့္အခါ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးပြဲ ေပၚေပါက္လာေတာ့မည္ ဟူေသာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေရာင္ျခည္တခုေပၚထြန္းလာခဲ့ၾကသည္။

ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးပြဲ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ားသည္ ယခုမွ ေကာက္ခါငင္ခါ ေပၚလာျခင္းေတာ့မဟုတ္။ (၁၉၈၈) ေနာက္ပိုင္း ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးသည္ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးပြဲဆီေရာက္လိုက္၊ လူထုတိုက္ပြဲဆီေရာက္လိုက္ႏွင့္ သံသရာစက္၀န္း တပတ္လည္သကဲ့သို႔ ျဖစ္ေနသည္။ နအဖဖက္မွလည္း လူထုအရိွန္ေကာင္းလာလွ်င္ အၾကမ္းဖက္ျဖိဳခြဲလိုက္၊ ေနာက္ဆက္တြဲတြင္ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးပြဲစကားပစ္လိုက္၊ ဖမ္းလိုက္၊ လႊတ္လိုက္ႏွင့္ ေခ်ာ့တခါ၊ ေျခာက္တလွည့္ႏွင့္ ကေလးမ်ားကို ကစားေနသကဲ့သို႔ ျပဳမူေနသည္။ မိမိတို႔ အတိုက္အခံမ်ားအားလံုး သူတို႔ ကစားကြက္တြင္ မေယာင္သြားေစရန္ အလြန္ပင္ အေရးၾကီးလွသည္။

စက္တင္ဘာ ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးသည္ သတင္းမီဒီယာမ်ား၊ ဘေလာ့ဂါမ်ား၏ အစြမ္းေၾကာင့္ ကမာၻၾကီးတခုလံုးသို႔ ပ်ံ့ႏွံ႕သြားခဲ့သည္။ ႏိုင္ငံတကာက အာရံုစိုက္ခံခဲ့ရသည္။ စီးပြားေရးပိတ္ဆို႔မွဳမ်ား ယခင္ကထက္စာလွ်င္ ပိုမိုထိေရာက္မွဳ ရွိသြားသည္။ ဗိုလ္သန္းေရႊ၏ ကုလားထိုင္ အနည္းငယ္ လွဳပ္လာသည္။ ဤအေျခအေနတြင္ ႏိုင္ငံတကာ၏ အရွိန္၊ ျပည္တြင္း၏ အရွိန္ကို ေလွ်ာ့ခ်ရန္ တနည္းသာ ရိွသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးရန္ ကမ္းလွမ္းမွဳ။ ထိုနည္းကို နအဖတို႔ အေျပးအလႊား အသံုးခ်လိုက္ၾကသည္။ ႏိုင္ငံတကာမွ ယံုစားျပီး အမွန္တကယ္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ႏွင့္ သြားေတာ့ နအဖဆက္ဆံေရးက မည္သုိ႔ ေျပာင္းလာသနည္း။ ကမာၻ႕ကုလသမဂၢကိုပင္ အေရးဂရု မျပဳမွန္း ဂမ္ဘာရီျပည္မ၀င္ခင္ကတည္းက ဌာေနကိုယ္စားလွယ္ကို denounce လုပ္ျခင္းျဖင့္ ၾကိဳတင္ message ေပးထားျပီး ျဖစ္သည္။ ဂမ္ဘာရီ၀င္သည္။ ဗိုလ္သန္းေရႊ အေတြ႔မခံ။ ေနာက္ဆံုးေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ေတြ႔ေပးသည္။ သံတမန္ေရးရာအရ ေအာင္ပြဲတခုမို႔ ဂမ္ဘာရီေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီး ျပန္ထြက္သည္။ အန္တီစုကိုယ္စား statement ထုတ္ေပးသည္။ အေျခအေနမွန္ႏွင့္ ကိုက္ညီစြာ ထြက္ေပၚလာသည့္ ထိုကမ္းလွမ္းခ်က္ကို နအဖမည္သို႔ တုန္႔ျပန္ခဲ့သနည္း။ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးျပကာ အျပစ္ရွာသည္။ ပံုၾကီးခ်ဲ႔သည္။ တိုင္းရင္းသားအဖြဲ႔မ်ားႏွင့္ လွည့္တိုက္သည္။ ဖ်က္ျမင္းမ်ားေမြးျပီး ပြဲဖ်က္ခိုင္းသည္။

ဤေနရာတြင္ပင္ နအဖသေဘာထားက လယ္ျပင္မွာ ဆင္သြားသလို ေပၚေနပါျပီ။ နအဖေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရးလမ္းေပၚ မ်က္စပစ္လာျခင္းသည္ စီးပြားေရးပိတ္ဆို႔မွဳမ်ား တင္းၾကပ္လာခ်ိန္၊ တကမာၻလံုးမွ အာရံုစိုက္လာခ်ိန္တြင္ ျဖစ္ေပၚလာခဲ့ျခင္းသာ ျဖစ္သည္။ အမွန္တကယ္ စစ္မွန္ေသာ စိတ္ထားျဖင့္ ကမ္းလွမ္းခဲ့ျခင္းသာ မွန္လွ်င္ ယခုဆိုလွ်င္ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးပြဲက စတင္ေနေလာက္ျပီျဖစ္သည္။ လတ္တေလာအာဆီယံ၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားကလည္း၊ နအဖေတြ႔ဆံုေရးလမ္းေပၚ စလွမ္းခဲ့သည္ထားဦး၊ ျပန္ဆုတ္ရန္ အားမာန္မ်ား ျဖည့္တင္းေပးလိုက္ျပီျဖစ္သည္။ ကုလသမဂၢတြင္ မဲခြဲရာ၌ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံအမ်ားစုသည္ ကန္႔ကြက္မဲ (သို႔မဟုတ္) ၾကားေနမဲကိုသာ ေပးသြားခဲ့ၾကသည္ကို ေထာက္ရွဳျခင္းအားျဖင့္ ျမန္မာ့အေရးသည္ ျမန္မာတို႔၏ အေရးသာျဖစ္ေၾကာင္း သိျမင္ႏိုင္ပါသည္။

ယင္းသို႔ေသာ အေျခအေနတြင္ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးပြဲသည္ ျဖစ္ခ်င္လဲ ျဖစ္လာမည္။ ျဖစ္ခ်င္မွလဲ ျဖစ္လာေတာ့မည္။ ျဖစ္လာမည္ဆိုပါက လွိဳက္လွဲစြာ ၾကိဳဆိုပါသည္။ သို႔ေပမယ့္ ေသခ်ာသည္ကေတာ့ နအဖသည္ သူတို႔ လုပ္စရာရွိသည္ကိုေတာ့ အင္တိုက္အားတိုက္ ဆက္လုပ္ေန ၾကျခင္းျဖစ္သည္။ လမ္းျပေျမပံုကို မလႊတ္စတမ္း ဆက္လက္အေကာင္ အထည္ေဖာ္ေနၾကျခင္းသာ ျဖစ္သည္။

ကြ်ႏ္ုပ္တို႔ကေကာ ဘာဆက္လုပ္မည္နည္း။ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးပြဲကို ထိုင္ေမွ်ာ္ေနမည္ေလာ။ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးပြဲျဖစ္ရန္ တြန္းအားေပးေပးပါလို႔ ႏိုင္ငံတကာကို တိုက္တြန္းေနမည္ေလာ။ ဒီမိုကေရစီအေရးကို ေတာ္လွန္ေရးတရပ္ အျမင္ျဖင့္ ၾကည့္၍ တိုက္ပြဲသ႑ာန္မ်ိဳးစံုကို ဆက္လက္အားျဖည့္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ၾကမည္ေလာ။

မည္သို႔ဆိုေစ၊ ”ေမွ်ာ္လဲေမွ်ာ္ရင္း လုပ္စရာရွိတာလဲ ဆက္လုပ္ၾကပါရန္” ေလးနက္စြာ တိုက္တြန္းအပ္ပါသည္။ သံသရာစက္၀န္းထဲတြင္ ဆက္လက္လည္ပတ္မေနေစရန္ အေျခအေနႏွင့္ အခ်ိန္အခါက ေတာင္းဆိုေနပါျပီ။ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ ျမန္မာျပည္သည္ ဖက္ဆစ္နအဖလက္ေအာက္တြင္ ခ်ံဳးခ်ံဳးက်ေနခဲ့ပါျပီ။ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားတစတစ ေပ်ာက္ကြယ္ျပီး အိမ္နီးခ်င္းလူမ်ိဳးတစု၏ စစ္ေရး၊ ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး၊ လူမ်ိဳးေရး၀ါးမ်ိဳမွဳမ်ားကို ေၾကာက္မက္ဖြယ္ ခံေနရပါျပီ။ ျမန္မာျပည္၏ အနာဂတ္အတြက္ စစ္အာဏာရွင္ စနစ္ကို အျပီးတိုင္ တိုက္ဖ်က္ၾကပါစို႔။

(1/12/2007)

အျပည့္အစံုဖတ္ခ်င္ရင္..>>>

  © Blogger templates Newspaper II by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP